You are here

Home » Content

OTİSTİK ÇOCUKLARDA GÖRÜLEN DAVRANIŞ PROBLEMLERİNİN DÜZELTİLMESİYLE HAREKET EĞİTİMİ VE FİZİKSEL AKTİVİTELERİN İLİŞKİSİ

CORRECTION OF BEHAVIOR PROBLEMS IN CHILDREN WITH EDUCATION AND PHYSICAL ACTIVITY RELATIONSHIP OF ACTION

Journal Name:

  • Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research, "Restatement of Behavior Problems in Children with Autism Movement Education and Physical Activity Relationship of the" to determine scientifically. Research, experimental nature of bears. Research models, pretest - posttest experimental and control groups were made patterns. Designated purpose, Aydin Province Ministry of Education which is connected to, autistic children's education - teaching is seeing that, "Special Education and Application Centre" in that; twenty-four children (24), 6-10 age range, with fourteen (14) children execution of the work is planned. Evaluation results with characteristics close to each other within fourteen (14) children, randomly designated six (6) children practice group with the other eight (8) children in the control group was created.To the families of the children in the experimental and control groups "Vineland Social Cohesion and Behavior Scale" pre-test was administered. Then, in the experimental group of the autistic children according to their level prepared a training program (game format movement education and physical activity consisting of), ten (10) weekly for two (2) days, one (1) hour as the practitioner experimental group in the was administered to children. A control group received routine training they receive no outside activity did not apply. Ten (10) weeks of the end for the families of the children in both groups Vineland Social Cohesion and Behavior Scale post-test was administered again. The findings obtained from these tests were evaluated with SPSS statistical software. Between-group comparisons, "Mann-Whitney U" test, the intra-group comparisons, "Wilcoxon test" have been applied. For Type 1 error level α = 0.05 and 0.01 was obtained. As a result, applications in the group of children with autism behavior problems in the correction of Movement Education and Physical Activity, applications of children with behavior problems in the control group, according to a decreasing difference was statistically the application's favor was significant was found.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı; otistik çocuklarda görülen davranış problemlerinin düzeltilmesi ile hareket eğitimi ve fiziksel aktivitelerin ilişkisini bilimsel olarak belirlemektir. Araştırma, deneysel nitelik taşımaktadır. Araştırma modeli, ön test - son test, kontrol gruplu desenle yapılmıştır. Belirlenen amaç doğrultusunda araştırma, Aydın İlinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bulunan, otistik çocukların eğitim - öğretim gördükleri, özel eğitim ve uygulama merkezinde ki; yirmi dört çocuktan (24) , 6-10 yaş aralığında olan, on dört (14) çocuk ile yürütülmüştür. Birbirine yakın özellikler taşıyan on dört (14) çocuktan, basit tesadüfi yöntemle belirlenen altı (6) çocuk ile deney grubu, diğer sekiz (8) çocuk ile de kontrol grubu oluşturulmuştur. Deney ve kontrol grubundaki çocukların ailelerine "Vineland Sosyal Uyum ve Davranış Ölçeği" ön-test olarak uygulanmıştır. Daha sonra, otistik çocukların düzeylerine göre hazırlanmış olan bir eğitim programı (oyun formatlı hareket eğitimi ve fiziksel aktivitelerden oluşan), on (10) hafta boyunca, haftada iki (2) gün, bir (1) saat olarak araştırmacı tarafından deney gurubundaki çocuklara uygulanmıştır. Kontrol grubuna ise rutin olarak almakta oldukları eğitimin dışında hiçbir aktivite uygulanmamıştır. On (10) hafta sonun da deney ve kontrol grubundaki çocukların ailelerine Vineland Sosyal Uyum ve Davranış Ölçeği tekrar son-test olarak uygulanmıştır. Bu testlerden elde edilen bulgular SPSS istatistik programı ile değerlendirilmiştir. Gruplar arası karsılaştırmalarda “Mann Whitney U” testine, Grup içi karsılaştırmalarda ise “Wilcoxon testine” başvurulmuştur. Tip 1 hata için α= 0.05 ve 0.01 düzeyi alınmıştır. Sonuç olarak; deney grubundaki otistik çocuklara uygulanan, hareket eğitimi ve fiziksel aktivitelerin, çocukların problem davranışlarının düzelmesinde etkisinin olduğu tespit edilmiştir. Kontrol grubundaki çocukların problem davranışlarında ise bir değişiklik olmadığı tespit edilmiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-otistik-cocuklarda-gorulen-davranis-problemlerinin-duzeltilmesiyle-hareket-egitimi-fiziksel-aktivitelerin-iliskisi.pdf
  • 2
252
264
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akçakın, M., (2008), "Vineland Sosyal Uyum ve Davranış Ölçeği (Vineland – II) – Araştırma Formunun Doğumdan
8 yaşa Kadar Olan Türk Çocukları İçin Norm, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması”, Ankara Üniversitesi Bilimsel
Araştırma Projeleri, Ankara.
Akıncı, A., Y., (2007), "Ortaöğretim Kurumlarında Beden Eğitimi Ve Spor Etkinliklerinin Sosyalleşme Süreci Ve
Şahsiyetin Oluşmasında Katkısı", Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Beden Eğitimi Ve Spor
Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Kütahya – 2007.
Afshari J.,(2012), " The effect of perceptual-motor training on attention in the children with autism spectrum
disorders", Research in Autism Spectrum Disorders 6 (2012) 1331–1336.
Atalay, A., Karadağ, A.,(2011), "Otizmli Hastaların Rehabilite Sürecinde Spor Terapilerinin Önemi", Selçuk
Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilim Dergisi, 2011; 13 (Ek Sayı) shf: 227.
Baltacı, G., (2008), "Çocuk Ve Spor", Hacettepe Üniversitesi - Sağlık Bilimleri Fakültesi, Fizik Tedavi ve
Rehabilitasyon Bölümü, Birinci Basım : Şubat 2008, Sağlık Bakanlığı Yayın No: 730, ISBN : 978-975-590-246-
3,Baskı : Klasmat Matbaacılık - Ankara shf: 3.
Ceylan, Ş., (2009), "Vıneland Sosyal- Duygusal Erken Çocukluk Ölçeğinin Geçerlik-Güvenirlik Çalışması Ve Okul
Öncesi Eğitim Kurumuna Devam Eden Beş Yaş Çocuklarının Sosyal-Duygusal Davranışlarına Yaratıcı Drama
Eğitiminin Etkisinin İncelenmesi", Doktora Tezi, Ankara-2009.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2016 Cilt:5 Sayı:2 Makale No: 26 ISSN: 2146-9199
263
Chien-Yu Pan (2009). "Age, social engagement, and physical activity in children with autism spectrum disorders.
Research in Autism Spectrum Disorders" 3-24.
Chien-Yu Pan, (2011), " The efficacy of an aquatic program on physical fitness and aquatic skills in children with
and without autism spectrum disorders", Research in Autism Spectrum Disorders 5 (2011) 657–665.
Cohen, J. D., Donnellan, M. A.,Paul, R., (1987), “Handbook of autism andpervasive developmental Disorders
Maryland:A Wiley Publicaiion.
Çamlıyer, H. , Çamlıyer H. , (2011 ), “Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun”, Can Ofset, Manisa, 2011, s.116–117–136
Çavdar, B., (2011), "Öğretilebilir Zihinsel Engelli Öğrencilerde Beden Eğitimi Ve Spor Aktivitelerinin
Toplumsallaşma Düzeylerine Etkisi ", Yüksek Lisans Tezi, İzmir-2011 s: 60.
Dewey, D., Cantell, M., ve Crawford, S.G., (2007), “Motor and gestural performance in children with autism
spectrum disorders, developmental coordination disorder, and/ or attention deficit hyperactivity disorder.”
Journal of the International Neuropsychological .
Ferguson L., (2010), "The effect of an adapted physical activity (APA) program in developing motor skills and
motor on the motor performance of children with autism", Thesis presented in partial fulfilment of the
requirements for the degree of Master of Sport Science at Stellenbosch University 2010; 1-4.
Güleç Aslan, Y., Kırcaali-İftar, G., Uzuner, Y.,( 2009 ) "Otistik Çocuklar İçin Davranışsal Eğitim Programı (OÇİDEP)
Ev Uygulamasının Bir Çocukla İncelenmesi", Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Özel Eğitim Dergisi,
10 (1) 1-25.
Kirkcaldy, B.D., Shephard, R.J. ve Siefen, R.G., (2002), “The relationship between physical activity and selfimage
and problem behaviour among adolescents”. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol, 37(11): 544-50.
Kuz, T., (2001), “Kaynaştırma Eğitimine Yönelik Tutumların İncelenmesi” Özürlüler İdaresi Başkanlığı
Yayınları/17, Ankara 2001, s:1, 9-10, 15-20, 30-35, 42.
Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti, MEB.,( 2005), " Karakter Gelişimi ve Sosyal Beceri Kitabı", Milli Eğitim Ve Kültür
Bakanlığı, Lefkoşa, 2005, s: 1.
Lewis, V. (1987), “Developmentand handicap”.Great Britain: Basil BiackwellInc.
Mateos-Moreno, D., Atencia-Do˜na, L., " Effect of a combined dance/movement and music therapy on young
adults diagnosed with severe autism", The Arts in Psychotherapy 40 (2013) 465–472.
Özbar, N., (2 0 0 9), “Çocuğunuz İçin Futbol”, Türkiye Futbol Federasyonu, Elma Basım, İstanbul, 1.Baskı-2009.
Özlü-Fazlıoğlu, Y. & Baran, G., (2004), “Duyusal Entegrasyon Programının Duyusal ve Davranış Problemleri
Üzerine Etkisi”, Ankara Üniversitesi Basımevi.
Öztürk, M., A., (2012) "Teacch Otizm Programı Unsurlarının Beden Eğitimi Ve Sporda Kullanımı" Dicle
Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 19 (2012) 259-268.
Papatğa, E., (2012), "Otizmli Çocukların Oyun Becerileri ile Davranış ve Sosyal Beceri Özelliklerinin
Karşılaştırılması" Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi İlköğretim Anabilim Dalı Sınıf Öğretmeliği Bilim
Dalı Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Edirne-2012 shf: 5-6, 32.
Parfitt, G. ve Eston, R.G., (2005), “The relationship between children’s habitual activity level and psychological
well-being”. Acta Paediatr, 94(12):1699-701.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2016 Cilt:5 Sayı:2 Makale No: 26 ISSN: 2146-9199
264
Pehlevan, Ş., (2010), "Zihinsel Engelli Çocukların Sosyalleşmelerinde Türk Halk Oyunlarının Etkisi", Sakarya
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, shf: 30-31.
Penedo, F.J. ve Dahn, J.R., (2005), “Exercise and well-being: A review of mental and physical health benefits
associated with physical activity”. Curr Opin Psychiatry, 18(2): 189-93.
Pişkin, Ü., (1993), "Otistik Çocuklarda Oyun", Özel Eğitim Dergisi, 1993-1 (3), 43- 46.
Provost, B., Lopez, B.R., & Heimerl, S.A., (2007), “Comparison of motor delays in young children: Autism
spectrum disorder, developmental delay, and developmental concerns.”, - Journal of Autism and
Developmental Disorders, 37, 321–328.Society,- 13, 246- 256.
Rae, G., Cohen. S. (1987). “Growingup with children” Canada: The Dryden Press.
Reid, G., (2005), “Understanding physical activity in youths with autism spectrum disorders.” , Palaestra, -
2005, 21, 6-7.
Rubin, K.H., Fein, G.G, Vanderbeg,B. (1983). “Handbook of child Psychology” (79-86).NevYork:,Willey.
Sarol, H,. " Uyarlanmış rekreasyonel fiziksel aktivitenin otizmli bireylerin yaşam kalitesi üzerine etkisi", Gazi
Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı Doktora Tezi, 2013.
Schopler, E., Mesibov, B. (1986). “Social behavior İn Autism”. New York:Plenum Press.
Strong, W.B., Malina, R.M., Blimkie, C.J., Daniels, S.R., Dishman, R.K., Gutin, B., Hergenroeder, A.C., Must, A.,
Nixon, P.A., Pivarnik, J.M., Rowland, T., Trost, S., Trudeau, F., (2005), “Evidence based physical activity for
school-age youth”, Journal Pediatrics, 146(6), 732-737.
Suitor, C.W. ve Kraak, V.I., (2007), “Adequacy of evidence for physical activity guidelines development:
workshop summary”. Institute of Medicine. Washington, DC: National Academies Press.
Taylor, C.B., Sallis, J.F. ve Needle, R., (1985), “The relation of physical activity and exercise to mental health.
Public Health Rep, 100(2): 195-211.
Temür, E. (2007). "Polimetrik Ve Direnç Egzersizlerinin, Zihinsel Engelli Çocukların (10-15 Yaş ) Kol ve Bacak Güç-
Kuvvet Gelişimlerine Etkisinin İncelenmesi", Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve
Spor Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale, s: 21-22.
Türkiye Fiziksel Aktivite Rehberi (2014), “Çocuk ve Ergenlerde Fiziksel Aktivite” Türkiye Halk Sağlığı Kurumu,
Sağlık Bakanlığı, Kuban Matbaacılık ve Yayıncılık – Ankara.
Vural, İ., (2007), "Otizm ve İletişim Problemi Olan Çocukların Eğitimi", Evrim Yayınevi, İstanbul, s:9, 14, 25, 61.
Wıng, L., (2005), "Otizm El Rehberi", Doğan Kitapçılık, Güneşli-İstanbul, Çeviri: Semra Kunt, s: 61.
Yanardağ, M., (2007), "Otistik Çocuklarda Farklı Egzersiz Uygulamalarının Motor Performans ve Sterotip
Davranışlar Üzerine Etkileri", Hacettepe Üniversitesi, Spor Fizyoterapistliği Programı Doktora Tezi, Ankara,
2007.
Yavuzer, H., (2005) “Çocuğu Tanımak ve Anlamak”, Remzi Kitabevi, İstanbul, 2005, s.64,69.
Yilmaz, I., Yanardag, M., Birkan, B., & Bumin, G. (2004). “Effects of swimming training on physical fitness and
water orientation in autism”. Pediatrics International, 46, 624-626.
http://www.tohumotizm.org.tr/egitim-yontemleri0

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com