You are here

Home » Content

Pedagojik Formasyon Eğitimi Sertifika Programındaki Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri

Individual Innovativeness Levels and Lifelong Learning Tendencies of Preservice Teachers in Pedagogical Formation Training Certificate Program

Journal Name:

  • Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi (EBAD)

Publication Year:

  • 2017

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this study, individual innovativeness levels and lifelong learning tendencies of preservice teacher in pedagogical formation training certificate program were examined. The sample of the research was composed of a total of 331 preservice teachers (203 female, 128 male) undertaking a pedagogical formation training certificate program at the Faculty of Education of Muğla Sıtkı Koçman University, Turkey, during the spring semester of the 2015-2016 academic year. The “Individual Innovativeness Scale,” which was developed by Hurt, Joseph, and Cook (1977) and adapted to Turkish by Kılıçer and Odabaşı (2010), and the “Lifelong Learning Tendency Scale” developed by Diker-Coşkun (2009) were used during the data collection process. Data was analyzed using comparison techniques and multiple linear regression analysis. According to the results, individual innovativeness levels of some preservice teachers are high, and some are low. The preservice teachers are in the questioning category of individual innovativeness. While a statistically significant difference was found between their individual innovativeness according to the preservice teachers’ faculty, there was no significant difference according to gender. Lifelong learning tendencies are above the medium level, and significantly differ according to gender and faculty variables. Lifelong learning tendencies of preservice teachers predict 30% of their individual innovativeness levels.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmada, pedagojik formasyon eğitimi sertifika programındaki öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, 2015-2016 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, pedagojik formasyon eğitimi sertifika programına devam eden 203 kadın, 128 erkek olmak üzere 331 öğretmen adayından oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında, Hurt, Joseph ve Cook (1977) tarafından geliştirilen, Kılıçer ve Odabaşı (2010) tarafından Türkçeye uyarlanan “Bireysel Yenilikçilik Ölçeği” ile Diker-Coşkun (2009) tarafından geliştirilen, “Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimi Ölçeği“ kullanılmıştır. Araştırmanın verileri, karşılaştırma teknikleri ve çoklu regresyon analizi kullanılarak çözümlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre, öğretmen adaylarının bir kısmının bireysel yenilikçilik düzeyleri yüksek iken bir kısmının düşüktür. Öğretmen adayları bireysel yenilikçiliğin sorgulayıcı kategorisinde yer almaktadır. Öğretmen adaylarının öğrenim gördükleri fakültelere göre bireysel yenilikçilikleri arasında anlamlı farklılık bulunurken, cinsiyete göre anlamlı farklılık bulunmamıştır. Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri, orta düzeyin üzerindedir ve cinsiyet/fakülte değişkenlerine göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri, bireysel yenilikçilik düzeylerinin %30’unu yordamaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-pedagojik-formasyon-egitimi-sertifika-programindaki-ogretmen-adaylarinin-bireysel-yenilikcilik-duzeyleri-yasam-boyu-ogrenme-egilimleri.pdf
  • 2
189
206
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Akın-Kösterelioğlu, M., & Demir, F. (2014). Öğretmenlerin bireysel yenilikçilik düzeyinin öğretmen liderliğine etkisi. The Journal of Academic Social Science Studies (JASSS), 26, 247-256.
Alkın-Şahin, S., Tunca, N., Altınkurt, Y., & Yılmaz, K., (2015). Relationship between Professional values and critical thinking disposition of science -technology and mathematics teachers. Eurasia Journal of Mathematics, Science & Technology Education, 12(1), 25-40.
Argon, T., İsmetoğlu, M., & Çelik-Yılmaz, D. (2015). Branş öğretmenlerinin teknopedagojik eğitim yeterlilikleri ile bireysel yenilikçilik düzeylerine ilişkin görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 319-333.
Armstrong, L. (2014). Barriers to innovation and change in higher education. TIAA-CREF Institute, University of Southern California. Retrieved from https://www.tiaainstitute.org/publication/barriers-innovation-and-change
Ayra, M., Kösterioğlu, İ., & Çelen, Ü. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(1), 497-516.
Bitkin, A. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ile bilgi edinme becerileri arasındaki ilişki (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Harran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Şanlıurfa.
Brewer, D. J., & Tierney, W. G. (2010, June). Barriers to innovation in US higher education. American Enterprise Institute Conference Reinventing the American University: The Promise of Innovation in Higher Education. Washington, D.C., USA.
Büyüköztürk, Ş. (2013). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum (Genişletilmiş 18. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Choi, J. N. (2004). Individual and contextual dynamics of innovation-use behavior in organizations. Human Performance, 17(4), 397-414.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., & Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (4. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Çuhadar, C., Bülbül, T., & Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12(3), 797-807.
Dave, R. H. (Ed.). (1976). Foundations of Lifelong Education: Studies in Lifelong Education (1. edition). Paris: Pergamon.
ÖZTÜRK-YURTSEVEN & ALDAN-KARADEMİR
Pedagojik Formasyon Eğitimi Sertifika Programındaki Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme
Eğilimleri
204
Demir-Başaran, S., & Keleş, S. (2015). Yenilikçi kimdir? Öğretmenlerin yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30(4), 106-118.
Demiralay, R., Bayır, E. A., & Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin bireysel yenilikçilik özellikleri ile çevrimiçi öğrenmeye hazır bulunuşlukları ilişkisinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 161-168.
Demirel, M., & Yağcı, E. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algıları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 100-111.
Demirel, M., & Akkoyunlu, B. (2010). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme eğilimleri ve bilgi okuryazarlığı özyeterlik algıları. İçinde Y. Akpınar, & A. İşman (Edt.), 10 th. International Educational Technology Conference (ss. 1126-1133). İstanbul, Türkiye: Boğaziçi Üniversitesi.
Deveci, T. (2014). Birinci sınıf mühendislik öğrencileri ile öğretim görevlilerinin yaşam boyu öğrenme yönelimleri. Yükseköğretim Dergisi, 4(1), 14-22.
Diker-Coşkun, Y. (2009). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Diker-Coşkun, Y., & Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
Evin-Gencel, İ. E. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
Friessen, N., & Anderson, T. (2004). Interaction for life-long learning. British Journal of Educational Technology, 35(6), 679-687.
Garipağaoğlu, B.C. (2013). The effect of self-efficacy on the lifelong learning tendencies of Computer Education and Instructional Technologies pre-service teachers: A case study. International Journal of Human Sciences, 10(1), 224- 236.
Getz, M., Siegfried, J., & Anderson, K. (1997). Adoption of innovations in higher education. The Quarterly Review of Economics and Finance, 37(3), 605-631.
Goldsmith, R. E., & Foxall, G. R. (2003). The measurement of innovativeness. In: L. V. Shavinina (Ed.), The international handbook on innovation. (pp. 321-330). Oxford: Elsevier Science.
Gür-Erdoğan, D., Ekşioğlu, S., Zafer-Güneş, D., & Sezen-Gültekin, G. (2014). The relationship between social entrepreneurship characteristics and the personal innovativeness of prospective teachers. Anthropologist, 18(3), 727-733.
Hart, R. (2006). Using e-learning to help students develop lifelong learning skills. (Unpublished Master’s Thesis), Royal Road University, Canada: ProQuest Dissertations Publishing
Hurt, H. T., Joseph, K., & Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4(1), 58-65.
İzci, E., & Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(9), 101-114.
Jallade, J. P., & Mora, J. G. (2001). Lifelong learning: international injunctions and university practices. European Journal of Education, 36(3), 361–377.
Jarvis, P. (2004). Adult education and lifelong learning: Theory and practice. New York: Routledge.
Jerkins, A. (2004). Women, lifelong learning and employment. London: School of Economics and Political Science.
Kant, I. (2016). Eğitim üzerine ruhun eğitimi-ahlaki eğitim-pratik eğitim (4. Baskı). (Çev: A. Aydoğan). İstanbul: Say Yayınları.
Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi – Journal of Educational Sciences Research
205
Karasar, N. (2016). Bilimsel araştırma yöntemi, kavramlar, ilkeler, teknikler (30. Baskı). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Kılıç, H., & Ayvaz-Tuncel, Z. (2015). İlköğretim branş öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 4(7), 25-37.
Kılıçer, K. (2011). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri eğitimi öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Kılıçer, K., & Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38, 150 -164.
Koçak, C., & Önen, A. S. (2012). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerine göre yansıtıcı düşünme eğilimlerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 46-54.
Korucu, A. T., & Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özelliklerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 5(1), 11-127.
Köroğlu, A. Y. (2014). Okul öncesi öğretmenlerinin ve öğretmen adaylarının bilişim teknolojileri öz yeterlik algıları, teknolojik araç gereç kullanım tutumları ve bireysel yenilikçilik düzeylerinin incelenmesi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Mutlu-Bayraktar, D. M. (2012). Öğretim elemanlarının bireysel yenilikçilik düzeyleri ve web 2.0 araçlarını benimsemeleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(2), 35-47.
Nosich, G. M. (2001). Eleştirel düşünme ve disiplinlerarası eleştirel düşünme rehberi (Çev: B. Aybek). Ankara: Anı Yayıncılık.
Oktuğ, Z., & Özden, M. S. (2013). Bireycilik/toplulukçuluk ile bireysel yenilikçilik eğilimi arasındaki ilişkide içsel motivasyonun biçimlendirici rolü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14(2), 1-22.
Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P., & Kurt, A. A. (2015). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik profilleri ve teknoloji tutum düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Trakya University Journal of Education, 5(1), 65-76.
Özçiftçi, M. (2014). Sınıf öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile eğitim teknolojisi standartlarına yönelik öz yeterliklerinin ilişkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Amasya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Amasya.
Özgür, H. (2013). Bilişim teknolojileri öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri ile bireysel yenilikçilik özellikleri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 409-420.
Özgür, H. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve bilgi okuryazarlığı öz-yeterlikleri üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 22-38. Pınarcık, Ö., Özözen-Danacı, M., Deniz, M. E., & Eran, N. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(4), 1966-1983.
Rogers, E. M. (1995). Diffusion of innovations (5th edition). New York: Free Press.
Rogers, R. K., & Wallace, J. D. (2011). Predictors of technology integration in education: a study of anxiety and innovativeness in teacher preparation. Journal of Literacy and Technology, 12(2), 28-61.
ÖZTÜRK-YURTSEVEN & ALDAN-KARADEMİR
Pedagojik Formasyon Eğitimi Sertifika Programındaki Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme
Eğilimleri
206
Schneckenberg, D. (2009). Understanding the real barriers to technology-enhanced innovation in higher education. Educational Research, 51(4), 411-424.
Shavinina, L. V., & Seeratan, K. L. (2003). On the nature of individual innovation. L. V. Shavinina (Ed.), The international handbook on innovation. (pp. 31-43). Oxford: Elsevier.
Shouping, H., Scheuch, K., & Gayles, G. J. (2009). The influences of faculty on undergraduate student participation in research and creative activities. Innovative Higher Education, 34(3), 173-183.
Smith, G. F. (2003). Towards a logic of innovation. In: L. V. Shavinina (Ed.), The international handbook on innovation. (pp. 347-365). Oxford: Elsevier.
Şahin, M., Akbaşlı, S., & Yanpar-Yelken, T. (2010). Key competences for lifelong learning: The case of prospective teachers. Educational Research and Review, 5(10), 545-556.
Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2013). Using Multivariate Statistics (sixth ed.). Boston: Pearson.
Yılmaz-Öztürk, Z., & Summak, M. S. (2014). İlköğretim okulu öğretmenlerinin bireysel yenilikçiliklerinin incelenmesi. International Journal of Science Culture and Sport, 2(5), 844-853.
Yüksel, I. (2015). Rogers’ diffusion of innovation model in action: Individual innovativeness profiles of pre-service teachers in Turkey. Hrvatski časopis za odgoj i obrazovanje, 17(2), 507-534.
Zaltman, G., Duncan, R., & Holbek, J. (1973). Innovations and organizations. New York: John Wiley.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com