You are here

ANADOLU LİSELERİNİNİN ÖRGÜTSEL DEĞERLERE GÖRE YÖNETİLME DÜZEYİ

Anatolian High Schools’ Level of Management By Values

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.14582/DUZGEF.491
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to determine Anatolian High Schools’ level of being managed by organizational values with respect to the views of the teachers working in Anatolian High Schools. The research is in survey model. The population of the study consists of 213 teachers working in five state schools in the city centre of Mardin during the 2012-2013 academic year. 182 teachers are chosen from the research population with random sampling method and they consist of the sample. “The Management by Values Scale” which was developed by Yılmaz (2006) and consists of 25 items is used for data collection. The significance level was set at 0.05. Among the findings of the study are; the mean of teachers’ views on levels of being managed by values is at “strongly agree” level. The first three items which the teachers agree the most are in turn; “helping others is seen as a virtue”, “the people having difficulty are helped” and “people are respected just because they are human beings”. On the other hand the first three items which the teachers agree the least are in turn; “people do not behave emotionally in their decisions”, “individuals’ choice of independent working is respected” and “Inner peace is considered first in practices”. No significant difference is found among the teachers’ views on management by values for the variables of gender, seniority, major and educational level.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, Anadolu liselerinde görevli öğretmenlerin görüşlerine göre, Anadolu liselerinin örgütsel değerlere göre yönetilme düzeyini belirlemektir. Genel tarama modelinde yapılan araştırmanın evrenini, 2012-2013 eğitim- öğretim yılında Mardin il merkezindeki resmi beş Anadolu Lisesinde görevli 213 öğretmen, örneklemini ise random yöntemiyle seçilen 182 öğretmen oluşturmuştur. Araştırmada, Yılmaz (2006) tarafından geliştirilen 25 maddelik “Değerlere Göre Yönetim Ölçeği” kullanılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Verilerin analizi sonucunda; öğretmenlerin okullarının örgütsel değerlere göre yönetilme düzeyine ilişkin görüşlerinin aritmetik ortalaması “çok katılıyorum” düzeyinde yer almıştır. Öğretmenlerin en yüksek derecede katıldıkları ilk üç madde, “diğer insanlara iyilik yapmak erdem olarak görülür”, “zor durumda olan kişilere yardım edilir” ve “insanlara insan oldukları için saygı gösterilir.” En düşük derecede katıldıkları ilk üç madde ise “verilen kararlarda duygusal davranılmaz”, “bireylerin bağımsız çalışmayı tercih etmelerine saygı gösterilir” ve “yapılan işlerde önce iç huzur düşünülür”. Öğretmenlerin örgütsel değerlere göre yönetilme düzeyine ilişkin görüşleri arasında cinsiyet, mesleki kıdem, alan ve öğrenim durumu değişkenlerine göre anlamlı fark saptanmamıştır.
216
242

REFERENCES

References: 

Akbaba-Altun, S. (2003). Eğitim Yönetimi ve Değerler, Değerler
Eğitimi Dergisi, 1 (1), 7-18.
Aktepe, V. (2010). “İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde
Yardımseverlik Değerinin Etkinlik Temelli Öğretimi ve
Öğrencilerin Tutumuna Etkisi”. Yayımlanmamış doktora tezi,
Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2010). Değerlere Göre Yönetim ve
Örgütsel Adalet İlişkisinin Ortaöğretim Okulu Öğretmenlerinin
Algılarına Göre İncelenmesi, Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi, 16 (4), 463-484.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2015) 216-242 240
Arslan, A. (2014). Değerli Bir Kavram Olarak Değer ve Değerler
Eğitimi, R. Turan ve K. Ulusoy (Ed.) Farklı Yönleriyle
Değerler Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
Aslan, E. (2013). Eğitimde Bir Arayış: Değerler Eğitimi. Uluslararası
Antalya Değerler Eğitimi Sempozyumunda sunulmuş bildiri (28-
29), Antalya.
Atay, S. (2003), Türk Yönetici Adaylarının, Siyasal ve Dinî Tercihleri
ile Yaşam Değerleri Arasındaki İlişki, Değerler Eğitimi
Dergisi,1 (3), 87-120.
Aydın, M. (2003), Gençliğin Değer Algısı: Konya Örneği, Değerler
Eğitimi Dergisi, 1 (3), 121-144.
Aydın, M. (2010). Bilgi Sosyolojisi, İstanbul: Açılım Kitap.
Aydın, Z. ve Akyol-Gürler, Ş. (2012). Okulda Değerler Eğitimi
Yöntemler-Etkinlikler-Kaynaklar, Ankara: Nobel Akademik
Yayıncılık.
Bolay, S. H. (2007). Aşkın Değerler Buhranı, Değerler ve Eğitimi, R.
Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Arslan, M Zengin
(Ed.), Değerler ve Eğitimi (ss. 55-69). İstanbul: Değerler Eğitimi
Merkezi Yayınları.
Bursalıoğlu, Z. (1994). Okul Yönetiminde Yeni Yapı ve Davranış,
Ankara: Pegem Akademi.
Çelik, V. (2011). Eğitimsel Liderlik, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Demirtaş, Z. ve Ekmekyapar, M. (2012). İlköğretim Okulu
Yöneticilerinin Değerlere Dayalı Yönetim Uygulamalarının
Okul Kültürüne Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi,
18 (4), 523-544.
Dökmen, Ü. (2004). Küçük Şeyler, İstanbul: Sistem Yayıncılık.
Erçetin, Ş. (2000). İlköğretim Okulları Hangi Değerle Yönetiliyor?
Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 31–43.
Gizir, S. (2003). Örgüt Kültürü Çalışmalarında Yönetsel Yaklaşımlar,
Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 9 (35), 374–397.
Gündoğan, A. O. (2002). Ahlâki Hayatımızın Kaynağında
Toplumculuk-Bireycilik Tartışması, Şahabettin Yalçın (Ed.),
Bilgi ve Değer Muğla Üniversitesi Felsefe Bölümü Sempozyum
Bildirileri (ss. 254-264). İstanbul: Vadi Yayınları.
Abidin DAĞLI- Ömer Murat ÖTER- Suphiye ÖTER 241
Güngör, E. (2010). Değerler Psikolojisi Üzerinde Araştırmalar,
İstanbul: Ötüken Neşriyat.
Halstead, J.M. ve Taylor, M. J. (2000). Learning and Teaching About
Values: A Review of Recent Research, Cambridge Journal of
Education, 30 ( 2), 169-202.
Kaptan, S. (1998). Bilimsel Araştırma ve İstatistik Teknikleri, Ankara:
Tekışık Web Ofset Tesisleri.
Karaköse, T. ve Altınkurt, Y. (2009). Okul Yöneticilerinin ve İl Milli
Eğitim Müdürlüğü Çalışanlarının Değerlere Göre Yönetim İle
İlgili Görüşlerinin İncelenmesi (Kütahya İli Örneği), Değerler
Eğitimi Dergisi, 7 (17), 49-67.
Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Alkım
Yayınları.
Mehmedoğlu, A. U. (2006). Evrenselleşebilirlik ve Ahlak, Y.
Mehmedoğlu ve A. U. Mehmedoğlu (Ed.), Küreselleşme Ahlak
ve Değerler (ss.251-319). İstanbul: Litera Yayıncılık.
Özdaş, F. (2013). “Ortaokullarda Değerler Eğitimi ve İstenmeyen
Öğrenci Davranışlarına İlişkin Öğretmen Görüşlerinin
Değerlendirilmesi.” Yayımlanmamış doktora tezi, Fırat
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
Özen, R. (2008). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Örgütsel Değerlere
İlişkin Görüşleri, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 8 (1), 41-52.
Özlem, D. (2002). Kavramlar ve Tarihleri I, İstanbul: İnkılap Kitapevi.
Rokeach, M. (1973). Nature of Human Value, New York: The Free
Press.
Sağnak, M. (2004). Örgütlerde Değerler Yönünden Birey-Örgüt Uyumu
ve Sonuçları, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10 (37),
72–95.
Sezgin, F. (2007). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Bireysel ve
Örgütsel Değerlere İlişkin Önem Sıralamaları, Gazi Eğitim
Fakültesi Dergisi, 27 (1), 59-85.
Silah, M. (2005). Sosyal Psikoloji Davranış Bilimi, Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Şişman, M. (2002). Öğretim Liderliği, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2015) 216-242 242
Taştan, M. (2010). Türkiye’deki Resmi ve Özel İlköğretim Okulu
Öğretmenlerinin Bireysel Değerleri İle Okulun Örgütsel
Değerleri Arasındaki Uyum Düzeyi, Kuram ve Uygulamada
Eğitim Yönetimi, 16 (1), 113-148
TDK. (1998). Türkçe Sözlük, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Tozlu, N. (2003). Eğitim Problemlerimiz Üzerine Düşünceler, Konya:
Mikro Yayınları.
Yılmaz, K. (2006). “İlköğretim Okulu Yönetici ve Öğretmenlerine Göre
Kamu İlköğretim Okullarında Bireysel ve Örgütsel Değerler ve
Okul Yöneticilerinin Okullarını Bu Değerlere Göre Yönetme
Durumları.” Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com