You are here

ATATÜRK ÜNİVERSİTESİ ÖĞRENCİLERİNİN GELİR-HARCAMA İLİŞKİSİ

The Relationship Income-Expenditure of the Students of Atatürk University

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
The aim of this paper is to investigate income-expenditure of the students relationship of Atatürk University, the distribution of total expenditure with respect to expenditure groups, and the contribution of students on urban economy. Firstly, to quantify this purpose a questionnaire was applied at sample to 900 students. Income elasticity of expenditure for this group was found with the help of Engel function. Food, clothing and footwear, sheltering expenditures required for students are estimated as compulsory expenditure. Although Transportation, communication, personal care, education, entertainment, culture, alcoholic beverages, cigarette and tobacco and other commodities expenditures are compulsory expenditure, is determined elasticity of this expentitures is very close to unit elasticity. However, game of chances expenditures is determined as luxury good.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışmanın amacı, Atatürk Üniversitesi öğrencilerinin gelir-harcama ilişkisini, toplam harcamanın harcama grupları itibariyle dağılımını ve üniversite öğrencilerinin il ekonomisine katkısını araştırmaktır. Bu amacı gerçekleştirebilmek için 900 öğrenciye anket uygulanmıştır. Harcama gruplarının gelir esneklikleri engel fonksiyonları yardımıyla bulunmuştur. Gıda, giyim-ayakkabı ve barınma harcamaları öğrenciler için zorunlu harcamalar; ulaşım, haberleşme, kişisel bakım, eğitim-öğretim, eğlence, sosyo-kültürel, alkollü içecekler, sigara ve tütün mamulleri ve diğer harcamalar ise zorunlu harcamalar olmakla birlikte esneklikleri birim esnekliğe çok yakındır. Bununla birlikte, şans oyunları harcaması ise öğrenciler için lüks mal olarak belirlenmiştir
231-249

REFERENCES

References: 

1. ADA, Ş. ve A. S. BİLGİLİ (2008), “Üniversitenin Şehrin Sosyo-Ekonomik
Kalkınmasına Etkisi (Atatürk Üniversitesi Örneği), Dokuz Eylül Üniversitesi
Ulusal İktisat Kongresi, İzmir.
2. AHÇIHOCA, D. ve T. ERTEK (2000), “Consumption Patterns of Households in
North Cyprus”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, Cilt: 1, Sayı :1, ss. 1-6.
3. AKKAYA, Ş. ve M. V. PAZARLIOĞLU (1995), Ekonometri I, 3. Baskı, Anadolu
Matbaacılık, İzmir.
4. BUTRICA, B. A. J. H., GOLDWYN and R. W. Johnson (2005), “Understanding
Expenditure Patterns in Retirement”, CRR Working Paper, No:2005-03, ss.1-41.
5. GILES, D. E. A. and P. HAMPTON (1985), “An Engel Curve Analysis of
Household Expenditure in New Zealand”, Economic Record, 61, ss. 450-
462.
6. GUJARATI, N. D. (2006), Temel Ekonometri, 4. Baskı, İstanbul: Literatür
Yayınları, (Çeviri: Şenesen, Ü. ve Şenesen G. G.).
7. HOUTHAKKER, H. S. (1957), “An International Comparison of Household
Expenditure Patterns, Commemorating the Centenary of Engel’s Law”,
Econometrica, 25 (4), ss. 532-551.
http://www.surveysystem.com/sscalc.htm, Erişim Tarihi: 03.08.2009.
8. KARAHASANOĞLU, T. (1974), “Eskişehir’de Tüketici Eğilimleri ve Pazarlama
Açısından Bir Değerlendirme”, EİTİA, Yayın No:111/65, Ankara.
9. KASNAKOĞLU, Z. (1991), “Regional Consumption Patterns and Income
Elasticities in Turkey: 1987”, Journal of Economic Cooperation Among
Islamic Countries, 12, ss.111-116.
10. KAŞLI, M. ve A. SEREL (2008), “Üniversite Öğrenci Harcamalarının Analizi ve
Bölge Ekonomilerine Katkılarını Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma”,
Yönetim ve Ekonomi, Cilt: 5, Sayı: 2, ss. 99-113.
11. ÖZER, H. (1992), Erzurum’da Tüketim Harcamalarının Ekonometrik Analizi,
Erzurum: Atatürk Üniv. Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek
Lisans Tezi).
12. ÖZER, H. (1999), Türkiye’de Hanehalkı Harcamalarının Doğrusal Harcama
Sistemi Yaklaşımıyla Analizi, Erzurum: Atatürk Üniv. Sosyal Bilimler
Enstitüsü (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
13. ÖZER, H. (2001), Türkiye’de Hanehalkı Tüketim Harcamalarının Doğrusal
Harcama Sistemi Yaklaşımıyla Analizi, DİE Yayın No: 2463, Ankara.
14. ÖZER, H. (2004), Nitel Değişkenli Ekonometrik Modeller: Teori ve Bir Uygulama,
Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
15. SAKARYA ÜNİVERSİTESİ İNSAN KAYNAKLARI VE KARİYER KULÜBÜ
(2005), “Sakarya Üniversitesi Öğrencileri’nin, Sakarya İline Ekonomik
Katkısı”, www.uniaktivite.net/dosyalar/sau_rapor.doc., Erişim Tarihi:
02.08.2009.
16. ŞENESEN, Ü. ve R. SELİM (1995), “Consumption Patterns of Turkish Urban and
Rural Households in 1987”, Middle East Technical Univ. Studies in
Development, 22 (2), ss. 207-220.
17. TAN, A., M. G. AKPINAR ve A. N. KAŞOĞLU (1998), “Üniversite
Öğrencilerinin Tüketim Harcamalarının Yapısı Üzerine Bir Araştırma”,
Pazarlama Dünyası, Sayı: 70.
18. TANSEL, A. (1986), “An Engel Curve Analysis of Household Expenditure in
Turkey 1978-79”, Middle East Technical Univ. Studies in Development, 13
(3-4), ss. 239-257.
19. TARI, R., Ş. ÇALIŞKAN ve Y. BAYRAKTAR (2006), “ Kocaeli Üniversitesi
Öğrencilerinin Gelir ve Tüketim İlişkisi Üzerine Ekonometrik Bir
İnceleme”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11 (1), ss.
168-179.
20. TARI, R. ve F. PEHLİVANOĞLU (2007), “ Kocaeli İlinde Tüketici
Davranışlarının Gelir-Harcama Grupları İlişkisi Açısından Analizi”, Kocaeli
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), ss. 192-210.
21. TIMMER, C.P., W. P. FALCON and S. R. PEARSON (1983), Food Policy
Analysis, Baltimore: Johns Hopkins University Press.
22. TÜRKBAL, A. (1997), Mikroiktisat, 3. Baskı, Filiz Kitabevi, İstanbul.
23. YAYLALI, M. (2004), Mikroiktisat, 3. Baskı, Beta Yayınevi, İstanbul.
24. YAYLALI vd., (2006), Üniversite Gençliğinin Gelir-Harcama Kalıpları
Araştırması, Erzurum: Atatürk Üniv.Yayın No: 957.
25. YAYLALI, M., H. ÖZER ve Ö. DİLEK (2009), “Selçuk Üniversitesi Seydişehir
Meslek Yüksekokulu Öğrencilerinin Gelir-Harcama İlişkisi ve Meslek
Yüksekokulunun İlçe Ekonomisindeki Yeri”, 10. Ekonometri ve İstatistik
Sempozyumu, Erzurum, 27-29 Mayıs 2009.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com