You are here

ÂŞIK VE OZAN KAVRAMLARININ GÜNÜMÜZ TÜRKİYE’SİNDE MÜZİKAL VE EDEBİ YÖNDEN TANIMLANMASI

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Ozanlar who constitude the oldest known artist class of Turkish Music and Literatüre, over time took the name “Aşık” with chancing circumtances and they transfered the area of past responsibility which has many duty like medicine and cloth to other characters which emerged in time. Today, “ozan” and “aşık” concepts used rahter than the other, preferential or by mixing with each other. Up to recent time beingcalled to “ozan” to the poets has been a t increasing elemen of the concept complexity. However as “ozan” and “aşık” being concepts which contain also the musicianship with in itself and today as the new music performers include in to this field with several names, suspenses about being called to whom “ozan” whom “aşık” continuous. Music performers who have basis of the turkish folk music is ascriped to quality like “ozan” , “halk ozan”, “çağdaşhalk ozanı” and when doing this they mostly behave ucconscious. In this study, it is scrutinized that adjectives like poet, pencil poet and relationship with “ozanlık”-“aşıklık” that ın the recent past and today some artist who known as “aşık” is in “ozanlık” class which we are trying to drow the border according to the musical points;.artist who known and present itself as “ozan” /halk ozanı are actually “aşık”.
Abstract (Original Language): 
Türk müzik ve edebiyatının bilinen en eski sanatçı zümresini oluşturan ozanlar, zaman içinde değişen koşullarla birlikte âşık ismini almışve daha önce sorumluluk alanında olan hekimlik ve din adamlığı gibi pek çok görevi yine zaman içinde ortaya çıkan karakterlere devretmişlerdir. Günümüze gelindiğinde ozan ve âşık kavramları birbirinin yerine, tercihli ya da birbirine karıştırılarak kullanılmaktadır. Yakın döneme kadar şairlere de ozan denmesi bu kavram karışıklığını artıran bir unsur olmuştur. Ancak ozan ve âşık, müzisyenliği de barındıran kavramlar olduğundan ve günümüzde bu saha içine çeşitli isimlerdeki yeni müzik icracıları dâhil olduğundan, kime âşık, kime ozan, denmesi gerektiği hususunda belirsizlik sürmektedir. Günümüzde Türk halk müziği temelli müzik icracılarına, bağlama çalabiliyor olmaları halinde, ozan, halk ozanı, çağdaşhalk ozanı gibi sıfatlar yakıştırılmakta ve bu yapılırken çoğunlukla bilinçli davranılamamaktadır. Çalışmada, yakın geçmişte ve günümüzde âşık olarak tanınan kimi sanatçıların aslında, sınırlarını yine çalışma içinde müzikal hususları da göz önüne alarak çizmeye çalıştığımız, ozanlık dairesi içinde oldukları sonucu aktarılmıştır. Bununla birlikte, ozan ismiyle tanınan ya da kendisini ozan / halk ozanı olarak takdim eden kişilerin bir kısmının ise aslında âşık oldukları hususunda tespitlerin yer aldığı çalışmada, şair, kalem şairi gibi sıfatlar ve bu sıfatların ozanlık ve âşıklık ile ilişkisi irdelenmiştir.
FULL TEXT (PDF): 

REFERENCES

References: 

*ARTUN, Erman. (2012). “Günümüzde Yaşayan Âşıklık Geleneği Üzerine
Düşünceler”,
http://turkoloji.cu.edu.tr/HALK%20EDEBIYATI/erman_artun_asiklik_gelenegi...
nceler.pdf, Erişim tarihi, 17.07.2012.
BAŞER, Fatma Adile (2006) “Türk Halk ve Klasik Müziklerinin Oluşum ve
İlişkilerine Tarihten Bakmak”, İnsan Bilimleri, 3 (1) : 12.
BORATAV, Pertev Naili, (1968) “Âşık Edebiyatı” Ankara, Türk Dili Dergisi, Türk
Halk Edebiyatı Özel sayısı.
GAZİMİHAL, M. Ragıp. (1975). “Ülkelerde Kopuz ve Tezeneli Sazlarımız”. Ankara:
Kültür Bakanlığı MİFAD Yayınları.
GÜNAY, Umay Türkeş. (2011) “Türkiye’de Âşık Tarzı Şiir Geleneği ve Rüya Motifi”,
Ankara, AkçağYayınları.
ÖZARSLAN, Metin. (2001), “Erzurum Âşıklık Geleneği” Ankara : AkçağYayınları.
ÖCAL, Mehmet Oğuz. (2006). “Türk Halk Edebiyatı El Kitabı” Ankara, Grafiker
Yayıncılık.
KÖPRÜLÜ, M.Fuad. (2004). “Edebiyat Araştırmaları”, Akçağ, , Ankara.
POYRAZOĞLU, Ahmet, Mülakat, 7 Temmuz 2012 Bursa.
ŞERİF, Mahzuni. (1987). “Ben Alevi Olamam ki” Güvercin Müzik, İstanbul.
TURHAN, Salih. (1992). T.C. Kültür Bakanlığı Kültür Eserleri/1414, Yayımlar
Dairesi Başkanlığı, Kültür eserleri Dizisi/179, 1992, s. 148–9.
TÜRK DİL KURUMU. 2005 “Büyük Türkçe Sözlük”1713, Ankara.
YARDIMCI, Mehmet (2012). “Geçmişten Günümüzü Ozanlık Geleneği ve Bu
Süreçte İletişim Araçlarının Rolü”, http://www.mehmetyardimci.com/akademikyazilar.htm,
Erişim tarihi, 02.08.2012.
*SAKAOĞLU, Saim. (1986). “Ozan, Âşık, Saz Şairi ve Halk Şairi”, III. Milletlerarası
Türk Folklor Kongresi Bildirileri Genel Konuları, C.1, Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com