Buradasınız

Anasayfa » Content

ÇİN TATARCASI’NDA YAPIM EKLERİ

DERIVATIONAL SUFFIXES IN CHINESE TATAR

Journal Name:

  • Türkiyat Mecmuası

Publication Year:

  • 2011

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
Tatars are one of the nine Turkish societies spoken in the People’s Republic of China. It is thought that Tatars came to China in the beginning of 19th century. Some of Tatars migrated from Russian after the WWII. Today, the most of Tatars live in Xinjiang Autonomous Region, especially in Gulca (Yining), Çöçek (Tacheng) ve Ürümçi (Wulumuqi). Besides, some part of them live in Beijing which is the capital of People’s Republic of China. It is known that Tatars who are Sunni Muslims have good relations with Kazakhs and Uighurs. They have some close relationship in terms of language, too. In this paper, the subject is derivational suffixes (derivational suffixes from noun to noun, derivational suffixes from noun to verb, derivational suffixes from verb to noun, derivational suffixes from verb to verb) in Chinese Tatar which is spoken in Xinjiang Uygur Autonomous Region. In this article, it is benefited from the texts which are compiled from a few Chinese Tatars named Mahfuze Abbas, Rekip Abbas, Marfuğa Safin, Ğabdulla Abbas, Ali Ekber Erkin and works named as Tujue Bijiao Yuyan-xue “A Comparative Study of the Turkic Languages prepared by Cheng Shiliang and Tataeryu Bianyi Xianxiang Tanxi (Some Research on the changes in Chinese Tatar) prepared by Zhou Jian Hua.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Tatarlar, Çin Halk Cumhuriyeti’nde yaşayan dokuz Türk halkından biridir. Tatarların Çin Halk Cumhuriyeti’ne 19. yüzyılın başlarında Rusya’dan geldikleri düşünülmektedir. Tatarların bir kısmı ise İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Rusya’dan Çin Halk Cumhuriyeti’ne göç etmiştir. Bugün Tatarların büyük çoğunluğu Şinjiang Uygur Özerk Bölgesi’nde ve yoğun olarak da Gulca, Çöçek ve Urumçi’de yaşamaktadır. Bunun dışında bir kısmı da Çin Halk Cumhuriyeti’nin başkenti Pekin’de ikamet etmektedir. Sünnî Müslüman olan Tatarların Uygur ve Kazaklarla iyi ilişkiler içinde oldukları, Çin Kazak ve Uygur Lehçeleri’nden etkilendikleri bilinmektedir. Bunun yanında, Tatar, Kazak ve Uygur toplulukları dil bakımından da güçlü ilişkiler içindedirler. Bu makalede ele alacağımız konu Sincan Uygur Özerk Bölgesinde yaşayan Tatarların konuştuğu Çin Tatarcası’ndaki yapım ekleridir (isimden isim yapım ekleri, isimden fiil yapım ekleri, fiilden isim yapım ekleri ve fiilden fiil yapım ekleri). Bu çalışmada Mahfuze Abbas, Rekip Abbas, Marfuğa Safin, Ğabdulla Abbas, Ali Ekber Erkin adlı Çin Tatarları’ndan derlenen metinlerden ve Tujue Bijiao Yuyan-xue “A Comparative Study of the Turkic Languages (Türk Dillerinin Karşılaştırmalı Araştırılması)” ve Zhou Jian Hua’nın “Tataeryu Bianyi Xianxiang Tanxi (Tatar Dilindeki Değişmeler Üzerine Araştırmalar)” adlı çalışmalardan faydalanılmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-cin-tatarcasinda-yapim-ekleri.pdf
  • 2
325
344
  • Turkish

REFERENCES

References: 

ATALAY, Besim, Türkçemizde man-men, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
1941.
BANG, Willy, Türkologische Briefe aus dem Berliner Ungarischen Institut III:
Vorläufiges über die Herkunft des Türk. Ablativs, UJb V, Berlin 1925, s.
925, 1240.
BENZİNG, Johannes, “Tschuwassische Forschungen”, Zeitschrift der
Deutschen Moergenländischen Gesellschaft, 94, 1940, s. 251-267.
CHENG, Shiliang (ed.), Tujue Bijiao Yuyan-xue [A Comparative Study of the
Turkic Languages], Xinjiang Peoples Press, Urumchi 1997.
DENY, Jean, Türk Dili Grameri, çev. Ali Ulvi Elöve, Maarif Matbaası, İstanbul
1941, s. 548.
DOERFER, Gerard, Türkische und mongolische Elemente im Neupersischen IIV,
Franz Steiner Verlag, Wiesbaden 1963, 1965, 1967, 1975, s. 1173.
ECKMANN, János, Chagatay Manual, Indiana University Publications Uralic
and Altaic Series, Bloomington 1966, s. 61.
ERCİLASUN, Ahmet Bican, Kutadgu Bilig Grameri-Fiil, Gazi Üniversitesi
Yayınları, Ankara 1984, s. 23-27, 31-33.
ERDAL, Marcel, Old Turkic Word Formation. A Function Approach to the
Lexicon I-II, Otto Harrasowitz Verlag, Wiesbaden 1991, s. 19, 40, 46, 87,
300, 316, 359, 428, 458, 575, 633, 632, 690, 740, 799, 831.
GABAİN, von A., Eski Türkçenin Grameri, çev. Mehmet Akalın, Türk Dil
Kurumu Yayınları, Ankara 1941 [20003], s. 50, 52, 54, 59, 60, 68, 105.
GÜLSEVİN, Gürer, Eski Anadolu Türkçesinde Ekler, Türk Dil Kurumu
Yayınları, Ankara 1997, s. 135, 139, 140.
HACIEMİNOĞLU, Necmettin, Karahanlı Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu
Yayınları, Ankara 1996, s. 13, 19.
KONONOV, A. N., “İsimlerin ve Sıfatların Küçültme Şekilleri ve Söz Yapımı”,
TDAYBelleten 1968, s. 81-88.
POMORSKA, Marzanna, Middle Chulym Noun Formation, Studia Turkologica
Cracoviensia, Krakow 2004, s. 116.
344
Türkiyat Mecmuası, C. 21/Güz, 2011
RAMSTEDT, G. J., Einführung in die altaische Sprachwissenschaft, II:
Formenlehre, Suomalais-Ugrilainen Seura, Helsinki 1952, s. 201, 212,
217, 234, 235.
RÄSÄNEN, Martti, Materialien zur Morphologie der türkischen Sprachen,
Studia Orientalia Editit Societas Fennica XXI, Helsinki 1957, s. 96, 102,
105, 123, 135, 136.
SIEMIENIEC-GOŁAS, Ewa, “A Brief Sketch of Substansive Derivation in the
17th century Turkish language”. Folio Orientalia. 26, 1989, s. 107, 112,
121.
TEKİN, Talat, Orhon Türkçesi Grameri, Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi 9,
Ankara, 2000, s. 93.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com