Buradasınız

1980 SONRASINDA TÜRKİYE’DE YÜKSEKÖĞRETİMDE PİYASALAŞTIRMA VE ÖZELLEŞTİRMEDEKİ GELİŞMELER

Developments on Privatization and Marketization of Turkey Higher Education on Post 1980 Period

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Education is a significant step for both gaining a higher life standards, for development and progress of a society and for achieving a respectable position among development countries and finally for establishing a democratic political and social life in society. It is crucial to provide fair opportunities for education for everyone. Education level of a country is a significant criterion for determining development level. Nowadays, due to decreasing portion of resources from budget to education expenditures, private education institutions’ numbers have increased remarkably. This situation escalates the social welfare nature of the state and erodes equal opportunity for education. Neo-Liberalism, characterized by marketization of public and unlimited expansion of capital, globally surrounds higher education systems. Neo-Liberal education strategies, prepared by international capital institutions, under the auspices of World Bank, have been realized globally parallel authentic conditions of countries. Within the light of these data, in that study, privatization and marketization processes of Turkish Higher Education will be analyzed. In the study, making a descriptive explanation of the current situation of privatization in higher education is also intended.
Abstract (Original Language): 
Eğitim, hem bireysel olarak yüksek bir yaşam düzeyi elde etmemizin başlıca yolu, hem toplum olarak gelişme ve ilerlemenin, gelişmiş ülkeler arasında yer almanın, hem de ülkede demokratik bir siyasal ve toplumsal yaşamı gerçekleştirmenin önemli bir basamağıdır. Temel eğitimden herkesin fırsat eşitliği ölçüsünde yararlandırılması zorunludur. Bir ülkedeki eğitim düzeyinin yüksekliği gelişmişlik kriterleri arasında oldukça önemli bir yer almaktadır. Günümüzde bütçeden eğitime ayrılan kaynakların payının düşük olması, ülke ihtiyaçlarını karşılamaya yetmemesi nedeniyle özel eğitim kurumlarının sayısı her geçen gün artmaktadır. Devletin sosyal niteliği giderek zayıflamakta ve eğitimde fırsat eşitliğine darbeler vurulmaktadır. Kamusal hizmetlerin piyasalaştırılması, sermayenin sınırsız yayılmacılığı ile karakterize olan neo-liberalizm, yükseköğretim sistemlerini küresel bir kuşatma altına almaktadır. Dünya Bankası öncülüğünde, uluslararası sermaye örgütlerinin hazırladığı neo-liberal yüksek öğretim stratejileri, ülkelerin özgün koşullarına paralel olarak dünya çapında uygulamaya geçirilmektedir. Tüm bu bilgiler ışığında, bu çalışmada 1980 sonrası Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında yaşanan eğitimde özelleştirme ve piyasalaştırma konusundaki gelişmeler incelenecektir. Çalışmada ayrıca eğitimde özelleştirmede bugün gelinen noktanın bir fotoğrafının çekilmesi amaçlanmaktadır.
55
80

REFERENCES

References: 

Ağrı, G. I. (2006). Küreselleşme Sürecinde Yüksek Öğretim Politikaları ve Erasmus Projesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Gülay HIZ
77
Ayas, G., (2010). Devlet Üniversitelerinin Çökertilmesi. Erişim Tarihi: 12.04.2010, http://www.ileri2000.0rg/05/ayas5.htm
Benton, J. (2007). Küreselleşme ve Eğitim, “Küreselleşme ve Kendini Yönetme Hakkı: Eğitimsel Bakış Açıları”, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dipnot Yayınları, Ankara.
Dinçer, A. (2007). Küreselleşme ve Eğitim, “Neo-Liberalizm Eğitim Sistemini Sermaye Lehine Yeniden Yapılandırıyor”, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dipnot Yayınları, Ankara.
Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegema Yayıncılık.
Ercan, F. (1998). Eğitim ve Kapitalizm, Neo Liberal Eğitim Ekonomisinin Eleştirisi, Bilim/ÖES Ortak Yayını, İstanbul.
Ercan, F. (2010). Sermayenin Gelişimi Açısında Eğitimin Piyasalaşması; Toplumun Gelişimi Açısından Eğitim Toplumsallaşması (Eğitim-Sanayi İlişkisi)”. Erişim: 02.05.2010, http://arsiv.mmo.org.tr/pdf/10333.pdf
Ercan, F. (2005). Neo-Liberal Eğitim Politikalarının Anatomisi İçin Alternatif Bir Çerçeve. Erişim Tarihi: 28.01.2005, http://www.metu.edu.tr/home/wwwoes/yaz4.html
Ercan, F. (2005). Neoliberal Eğitim Politikalarını Anlamak. Sivil Toplum Dergisi, Yıl:3, Sayı:12.
Fakiroğlu, S. (2006), “Liberal Sistemin Özelleştirme Argümanı (Sebep ve Sonuç Bağlamında Eleştirel Bir Yaklaşım), Kafkas Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İktisat Anabilim Dalı (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Kars
Gök, F. (2004a). Eğitimin Özelleştirilmesi Neo-liberalizmin Tahribatı: 2000’li yıllarda Türkiye, 2. Cilt. İstanbul: Metis Yayınları.
Gök, F. (2004b). Eğitim Hakkı: Türkiye Gerçeği. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya.
Gök F. (2009). Eğitim Sistemi, Adaletsiz Kapitalizmi Yeniden Üretiyor. Hakan Tahmaz Söyleşileri. Erişim Tarihi: 28.09.2009. http://www.birgun.net/hakan_index.php?news_code=1254137099&year=2009&mon...
Hava-İş (2002), Dergi Eki Eğitim Broşürü, “Özelleştirme: Efsaneler ve Gerçekler”, Haziran 2002, (ss.41-48.)
Human Development Report (2005). UNDP, New York. Erişim Tarihi: 12.04.2010
1980 Türkiye’de Yükseköğretimde Piyasalaştırma ve Özelleştirmedeki Gelişmeler
78
Kapani, M. (1993). Kamu Hürriyetleri, (7.Baskı). Ankara: Yetkin Yayınları.
Keskin, N. (2003). Eğitimde Reform. Kamu Yönetimi I. Ulusal Kurultayı, 18-19 Aralık 2003. Erişim Tarihi: 28.01.2005, http://www.antimai.org/gr/nurayegitref.htm.
Kloby. J. (2005). Küreselleşmenin Sefaleti, Eşitsizlik, Güç ve Kalkınma, İstanbul: Güncel Yayıncılık.
Leher, R. (2004). A New Lord of Education? World Bank Policy for Peripheral Capitalism (1), Journal for Critical education Policy Studies, Vol. 2 Number 1.
Levidow L. (2002) “Marketizing Higher Education: Neoliberal Strategies and Counter-Strategies” The virtual University, Ed: Kevin Robbins and Frank Webster, Oxford University Pres, New York.
Mc Burnie, G. (2002). Küreselleşme, GATS ve Ulus-aşırı Eğitim. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, Sayı 2 (1), 169-190
Miser, R. (2002). Küreselleşen Dünyada Yetişkin Eğitimi. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, Yıl: 2002, Cilt: 35
Narin, Ö. (2010). Kapitalist Toplumda Bilim Yol Gösterici Olabilir Mi? Dönüşüm Sürecinde Üniversiteler ve Bilim. Erişim Tarihi: 05.06.2010, http://www.ivmedergisi.com/kapitalist-toplumda-bilim-yol-gosterici-olabi...)
Okçabol, R. (2007). Küreselleşme ve Eğitim, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dipnot Yayınları, Ankara.
(30/11/2009Evrensel), http://www.evrensel.net/haber.php?haberşid=61749)
Önder, İ. (2005). Eğitim Üzerine. Erişim Tarihi: 28.01.2005, http://www.metu.edu.tr/home/wwwoes/yaz2.html. 26
Özsoy, S. (2002). Yükseköğretimde Hakkaniyet ve Eşitlik Sorunsalı: Türkiye’deki Finansal Yapıyla İlgili Bir Çözümleme. (Yayınlanmamış Doktora Tezi Birinci Taslak). Erişim Tarihi: 28.01.2005), http://www.education.ankara.edu.tr/personel/EYP/SeckinOzsoy.htm
Özdek, E.Y. (1993). İnsan Hakkı Olarak Çevre Hakkı. Ankara: TODAİE Yayını.
Sayılan, F. (2007). Küreselleşme ve Eğitim, “Küreselleşme ve Eğitimdeki Değişim”, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Dipnot Yayınları, Ankara.
Gülay HIZ
79
Siqueira, A. C. D. (2005) The Regulation of Education Through The WTO/GATS. Journal for Critical Education Policy Studies, Volume 3, Number 1.
Süssmuth, R. (1994). The European Dimension of Adult Education. Adult Education And Development, No: 43. Sayı 1-2.
Tekeli, İ. (2003). Eğitim Üzerine Düşünmek. Ankara: Tübitak Matbaası.
Tanör, B. (1978). Anayasa Hukukunda Sosyal Haklar. İstanbul: May Yayınları.
MMO (1999). Eğitimde Özelleştirme. Erişim Tarihi: 01.04.2010, http://arsiv.mmo.org.tr/pdf/10332.pdf)
YÖK (2007a). Türkiye’nin Yükseköğretim Stratejisi, Erişim Tarihi: 25.04.2010, http://www.yok.gov.tr
YÖK (2007b). Vakıf Üniversiteleri Raporu. Erişim Tarihi: 20.05.2010, http://www.yok.gov.tr
MEB, http://yogm.meb.gov.tr/Yuksekogretim.htm. Erişim Tarihi: 14.05.2010

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com