Journal Name:
- İstanbul Üniversitesi Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları Dergisi
Key Words:
Keywords (Original Language):
| Author Name | University of Author | Faculty of Author |
|---|---|---|
Abstract (2. Language):
In the Paris Peace Conference and Sevres Treaty, despite the Wilson Principles, the concepts victorious-defeated have been turned into oppressor-oppressed. Turkish Nation resisted against this outlawed situation. After the increasing victories in the fronts, since the process of being accepted as a respondent, it became inevitable to held a conference in Lausanne. With the support of missionary, the Armenian Lobby pressed the Allied Powers Delegations using humanistic expressions to gain the lands that they couldn't conquered in war. The most important aim of the Armenian Committees was to constitute an Armenian National Home in Cilicia or in the east of the new Turkish State. In addition to putting the Armenian question into agenda in the meetings several times, The Allied Powers Delegation listened to the demands of the Armenian Committee in the meeting dated December 26, 1922, despite the Turkish delegation protest. The Turkish side denied this definitely as a necessity of National Pact. This situation caused high tension between the both sides in the first period of the meetings. The delegations retreated after the Turkish side left the meetings twice during the conference and showed that a war risk could be taken if necessary. In the second period of the conference starting in April 23, 1923, The Allied Powers delegation decided not to put this artificial issue of the land demands of the Armenians inîo agenda and decided to pay attention to the more important subjects related to themselves as a strategy.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
Paris Barış Konferansı'nda ve Sevr Antlaşmasında "Yenen-Yenilen" kavramı, Wilson Prensipleri'ne rağmen "Ezen-Ezilen" ifadesine dönüştürüldü. Türk Milleti hukuk dışılığa karşı milli bir direniş hareketi gerçekleştirdi. Cephede zaferler arttıkça muhatap kabul edilme süreci başladığından Lozan'da bir konferans toplanması kaçınılmaz, hale geldi. Ermeni lobisi misyonerlerden aldığı destekle, savaş metoduyla elde edemedikleri yerleri, insancıl söylemlerle kazanabilmek için itilaf Devletleri delegasyonlarına Lozan Konferansı'nda baskıda bulundu. Ermeni heyetlerinin en önemli amacı Kilikya ya da yeni Türk Devleti 'nin doğusunda Ermeniler için milli bir yurt kurma isteğiydi. itilaf Devletleri delegasyonları Ermeni sorununu oturumlarda defalarca gündeme getirdiği gibi, 26 Aralık 1922 tarihli oturumda Türk delegasyonunun protestosuna rağmen Ermeni heyetinin taleplerini dinledi. Türk tarafı Misak-ı Milli'nin bir gereği olarak yurt talebini kesin bir dille reddetti. Bu durum konferansın ilk devresinde taraflar arasında zaman zaman tansiyonun yükselmesine zemin hazırladı. Türk heyetinin konferans esnasında oturumları iki kez terk etmesi ve gerekirse savaşı göze alabileceğini hissettirmesi, delegasyonlarının geri adım atmasına sebep oldu. 23 Nisan 1923'ten itibaren başlayan konferansın ikinci devresinde itilaf Devletleri suni bir mesele olan Ermenilerin toprak taleplerini gündeme getirmeyerek kendileri için daha önemli konulara önem verme stratejisini benimsediler.
FULL TEXT (PDF):
- 19
1-28