You are here

TURGUTLU IRLAMAZ KÖYÜ CAMİİ

MOSQUE OF IRLAMAZ VILLAGE IN TURGUTLU

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
10.18026/cbusos.07482

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Having displayed a kind of self-development adn advancement in the fields of architecture and ornamentation, Ottoman art took a new turn in the 18th century followingimproved relations with the West. This interaction has manisfested itself more in ornamentation than in architecture. It is possible to witness the influence of western styles in many regions under the reign of the Empire as a result of westernisation. With its decorative little wooden dome cover and baroque-style plaster ornaments, the Mosque of Irlamaz Village is an exemplary piece of work from the final stages of that period. Today in many parts of Anatolia, there are lots of works of art waiting to be recognized and introduced, as is the case with the Mosque of Irlamaz. In order to better appreciate the development of Turkish architecture and to obtain higher quality information, it is indispensable to identify and introduce such structures. The study analyzes the architectural and ornamentation features of Mosque of Irlamaz Village, unexamined until today, and makes comparisons with similar works located in the environs, and attempts to position the related structure within Anatolian Turkish architecture.
Abstract (Original Language): 
Mimari ve süsleme alanında kendi içinde bir gelişim gösteren Osmanlı sanatı, XVIII. yüzyılda batı ile olan ilişkilerinin artması ile birlikte yepyeni bir döneme girmiştir. Bu etkileşim mimariden çok süslemede kendini göstermektedir. Batılılaşma süreci sonucu İmparatorluğun egemen olduğu birçok bölgede batılı üslupların etkisini görmek mümkündür. Irlamaz Köyü Camii de gerek dekoratif küçük ahşap kubbeli üst örtüsü, gerekse barok karakterli alçı süslemeleriyle bu etkinin son aşamasına gelindiği bir dönemin örneğidir. Günümüzde Anadolu’nun birçok yerinde-Irlamaz Camii örneğinde olduğu gibi-henüz tanıtılmamış çok sayıda eser bulunmaktadır. Türk mimarisinin gelişimini daha iyi anlayabilmek ve sağlıklı sonuçlara ulaşabilmek için bu yapıların tespit ve tanıtımlarının yapılması kaçınılmaz bir zorunluluktur. Çalışmamızda bugüne dek hiç incelenmemiş olan Irlamaz Köyü Camii mimari ve süsleme özellikleri bakımından ayrı ayrı ele alınarak çevredeki benzer örneklerle karşılaştırılmış ve yapının Anadolu Türk mimarisindeki yerinin saptanması amaçlanmıştır.
147
164

REFERENCES

References: 

ARIK, Rüçhan (1973), Batılılaşma Dönemi Türk Mimarisi Örneklerinden Anadolu’da Üç Ahşap Cami, AÜ DTCF Yayınları, Ankara.
ATAR, Zafer–ÇAĞLAR, İ. Mümin (2015), “Temettuat Kayıtlarına Göre Ermenas (Irlamaz) Köyü’nünSosyo-Ekonomik Durumu (1844-1845)”,Uluslararası Sosyal ve Eğitim Bilimleri Dergisi, C. 2, S. 3, İstanbul, s. 27-56..
38 Ünal, lev. LXV, res. 7.
39Bulut,lev. VIII, res. 16.
40Bulut, lev. VIII. Res. 15.
41Gürbıyık, s. 65, res.30.
42Gürbıyık, s. 75, res. 38.
43Sözen, s. 301, res. 667.
44 Ünal, lev. LXV, res. 7.
TURGUTLU IRLAMAZ KÖYÜ CAMİİ
Beşeri Bilimler Sayısı | 157
BOZER, Rüstem (1990), Kula’da Türk Mimarisi, T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları , Ankara.
BULUT, Lale (1996),‘’İzmir CamilerindeAlçıSüsleme’’, SanatTarihiDergisi, VIII, İzmir, s. 1-9.
ÇAĞLAR, İ.Mümin (2014), Tanzimat’tan II. Meşrutiyete Turgutlu, Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Manisa.
ÇAKMAK, Şakir (2013), Muğla Cami ve Mescitleri, Muğla Belediyesi Kültür Yayınları, Muğla.
ÇETİNKAYA, H. Sibel (2005), “Akhisar Ulu Camii”,Sanat Tarihi Dergisi, XIV/1, İzmir, s. 45–60. ELDEM, S. Hakkı (1969),KöşklerveKasırlar, I, Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Yayınevi,İstanbul.
ELDEM, S. Hakkı(1984),Türk Evi OsmanlıDönemi, I, TAÇ Vakfı Yayınları, İstanbul.
EMECEN, Feridun (1989), XVI. Asırda Manisa Kazası, TTK Yayınları, Ankara.
ENGİN, Süha (1987), ‘’Beylerbeyi Hamid-i Evvel Camii’’, Röleve veRestorasyonDergisi, S. 6, Ankara, s. 121-124.
ERSOY, İnci Kuyulu (2002), “Salepçioğlu Ailesinin İzmir’e Katkıları ve Salepçioğlu Camii”, Prof. Dr. Gönül Öney’e Armağan 10-13 Ekim 2001, Ege Üniversitesi Basımevi, İzmir, s. 281-294.
GÜRBIYIK, Cengiz (2009), Karaburun Yarımadası’nda Türk Mimarisi, Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İzmir.
İNCE, Kasım (2004), Uşak’ta Türk Mimarisi, Fakülte Kitabevi Yayınları, Isparta.
KUBAN, Doğan (1954), Türk Barok Mimarisi Hakkında Bir Deneme,İTÜ Mimarlık FakültesiYayınları, İstanbul.
KURAN, Aptullah (1986), Mimar Sinan, Hürriyet VakfıYayınları, İstanbul.
KUYULU, İnci (1990), ‘’KırkağaçÇiftehanlarCamii’’, Arkeoloji-SanatTarihiDergisi, V, İzmir, s. 103-115.
ÖTÜKEN Yıldız- vd. (1986), Türkiye’de Vakıf Abideler ve Eski Eserler, Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları,C. IV, Ankara.
RENDA, Günsel (1977), Batılılaşma Dönemi Türk Resim Sanatı 1700-1850, Hacettepe Üniversitesi Yayınları, Ankara.
SÖZEN, Metin-vd.(1976), Türk Mimarisinin Gelişimi ve Mimar Sinan, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları,İstanbul.
ÜNAL, R. Hüseyin (1994), “Yukarı Kızılca Köyü, Halil Ağa Camii”, Sanat Tarihi Dergisi,VII, İzmir, s. 211-225.
Cengiz GÜRBIYIK
158 | Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi – Cilt: 14, Sayı: 3, Eylül 2016
TANMAN, M. Baha (1993), “Cihanoğlu Külliyesi”, DİA, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları, C. VII, İstanbul, s. 542-544.
TEPEKAYA, Muzaffer (2008), Osmanlı Dönemi Turgutlu Kitabeleri, Turgutlu Belediyesi Kültür Yayınları, Turgutlu.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com