You are here

Home » Content

Zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeylerinin incelenmesi

A research on the anxiety levels of parents who have mentally handicapped children

Journal Name:

  • Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi

Publication Year:

  • 2012

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
In this research, it is aimed to specify the anxiety levels of parents who have mentally handicapped children. For this purpose, the state anxiety levels of parents with mentally handicapped children that the parents will have when they spend time with their children in social environments (visiting neighbours, shopping centres, restaurants and communication in terms of reactions) and the anxiety levels they always have are studied. In this study Spielberger’s “Trait-state Anxiety Inventory” and the Identity Survey developed by the researchers are used as data gathering devices. 264 mothers and 51 fathers, totally 315 parents, whose children attend a special education institution in Meram, Karatay and Selçuklu, the central districts of Konya, and Akşehir, Yunak, Ilgın, Doğanhisar and Kadınhanı, districts of Konya, form the sample of this study. According to the findings, it is seen that, state and trait anxiety levels of mothers are significantly higher than fathers’. In relation to the levels of education, there is a significant differentiation in level of state anxiety whereas there is not a significant difference in trait anxiety levels, in relation to the levels of income, there is a significant difference in trait anxiety and state anxiety.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmada, zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeylerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla, zihin engelli çocuğu olan anne-babaların çocukları ile birlikte sosyal ortamda (misafirlik, alışveriş merkezleri, lokanta gibi yerlerde tepki, iletişim ve kaygı açısından) geçirdikleri zamanda yaşayabilecekleri durumluk kaygı düzeyleri ile sürekli yaşadıkları kaygı düzeyleri incelenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak Spielberger’in “Sürekli-Durumluk Kaygı Envanter”i ve araştırmacılar tarafından geliştirilen kimlik bilgileri anketi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Konya ili merkez ilçeleri olan Meram, Karatay ve Selçuklu ile birlikte Akşehir, Yunak, Ilgın, Doğanhisar ve Kadınhanı ilçelerinde çocukları bir özel eğitim kurumuna devam eden 264 anne ve 51 baba olmak üzere toplam 315 ebeveyn oluşturmuştur. Araştırma bulgularına göre annelerin durumluk ve sürekli kaygı durumlarının, babalara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu görülmüştür. Öğrenim durumuna göre durumluk kaygı düzeyinde anlamlı bir farklılaşmanın olduğu, sürekli kaygıda ise anlamlı farklılaşmanın olmadığı, gelir durumuna göre durumluk ve sürekli kaygıda anlamlı bir farklılaşmanın olduğu saptanmıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastrmx_161047_9_pp_533-549.pdf
  • 1
533-549
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Arslan, C; Hamarta, E; Deniz, E. (2002). Engelli Çocuğu Olan Ailelerin Yaşam Doyumlarının Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi, Konya: XI. Ulusal Özel Eğitim Kong, 20-23 Ekim 2002. Avşaroğlu, S. (2011). Aile İçi İlişkiler ve İletişim, A Kaya (ed), Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. Üçüncü Baskı, Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Aydemir, Ö., Köroğlu, E. (2000). Psikiyatride Kullanılan Klinik Ölçekler. Ankara: Hekimler Yayın Birliği.
Bilal, D., Dağ, İ. (2005). Eğitilebilir Zihinsel Engelli Olan ve Olmayan Çocukların Annelerinde Stres, Stresle Başaçıkma ve Kontrol Odağının Karşılaştırılması, Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 12 (2), 56–68.
Avşaroğlu, S. (2012). Zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeylerinin incelenmesi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 9:1. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
545
Borazancı, S. (1999). Onlar Güneşe Hasret. İstanbul: Sistem Yayıncılık. Büyüköztürk, Ş; Kılıç Çakmak, E; Akgün, Ö.E; Karadeniz, Ş; Demirel, F. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemleri, İkinci Basım. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Cavkaytar, A. (2010). Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim, İH Diken (ed), Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Cavkaytar, A., Özen, A. (2010). Aile Katılımı ve Eğitimi G Akçemete (ed), Üçüncü Basım, Genel Eğitim Okullarında ve Özel Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim. Ankara: Kök Yayıncılık. Chen, S.Y. (2000). Primary Caregivers Current and Future Expectations of Long-term Planning for Their Children with Mental Retardation in Taiwan, Unpublished Doctorate Thesis. Pennsylvania: The Pennsylvania State University, Department of Educational and Social Psychology and Special Education. Craske, M.G; Katharina, M.A; Fernandez, R.L; Devon Hinton, M.D. (2010). Panıc Dısorder: A Revıew of DSM-IV Panıc Dısorder and Proposals for DSM-V, Depressıon and Anxıety, 27, 93–112. Cüceloğlu, D. (2006). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi. Çakmak, Ö., Hevedanlı, M. (2005). Eğitim ve Fen-Edebiyat Fakülteleri Biyoloji Bölümü Öğrencilerinin Kaygı Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (14), 115–127. Çam, O., Özkan, Ö. (2009). Otistik Çocuk Sahibi Ailelerin Yaşam Kalitelerinin İncelenmesi, Öz-Veri Dergisi, 6, (2), 1425–1438. Çetinkaya, B. (2004). Ruhsal Açıdan Sağlıklı Aile Sağlıklı Çocuk, Birinci Baskı. Ankara: Empati Yayınları. Deniz, M.E; Dilmaç, B; Arıcak, O.T. (2009). Engelli Çocuğa Sahip Olan Ebeveynlerin Durumluk Sürekli Kaygı ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi, Uluslararası İnsanbilimleri Dergisi, 6 (1), 953–968. Eisenberg, N. (1995). Social Development. Arizona: Arizona State University. Eisenhower, A., Blacher, J. (2004). Employment Marital Status and Well-Being Among Mothers of Young Adults with Severe Intellectual Disability, IASSID World Congress Abstracts, Journal of Intellectual Disability Research, 48, 373–383.
Eraraslan, M. (2009). Eğitim Fakültesinde Öğrenim Gören Öğrencilerin Sürekli Kaygı Durumlarının Araştırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) M A E Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Avşaroğlu, S. (2012). Zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeylerinin incelenmesi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 9:1. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
546
Eripek, S. (2009). Zihinsel Yetersizliği Olan Çocuklar, Birinci Baskı. Ankara: Maya Akademi Yayınları. Fromm, E. (2003). Sevme Sanatı. Ankara: Yeryüzü Yayınevi. Gallagher, J.J; Beckman, P; Cross, A.H. (1983). Families of Handicapped Children: Sources of Stress and its Amelioration, Exceptional Children, 50 (1), 10–19. Güllü, M; Tekin, M; Akçınar, F. (2009). Ortaöğretim Öğrencilerin Kaygı Düzeyleri ile Başarı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Çanakkale: The First International Congress Of Educational Research, 1–3 May 2009. Hamarta, E; Deniz, M.E; Uslu, M. (2002) Engelli Çocuğu Olan Anne-Babaların Umutsuzluk Düzeylerinin Bazı Değişkenler Açısından Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Konya: XI. Ulusal Özel Eğitim Kong, 20-23 Ekim 2002. Konter, E. (1996). Sporda Stres ve Performans. İzmir: Saray Yayınevi. Köknel, Ö. (1982). Kaygıdan Mutluluğa Kişilik, Birinci Baskı. İstanbul: Altın Kitaplar Matbaası. Köknel, Ö. (1989). Zorlanan İnsan. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi. Navaro, L. (1993). Ana-Baba Okulu, İkinci Basım.İstanbul: Remzi Kitabevi. Nazlı, S. (2007). Aile Danışmanlığı, Dördüncü Basım. Ankara: Anı Yayınları. Öktem-Tanör, Ö. (1981). Anksiyetenin Öğrenmeye ve Hafızaya Etkisi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İ Ü Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Öner, N. (1977). Durumluk ve Sürekli Kaygı Envanterinin Türk Toplumundaki Geçerliliği. (Yayımlanmış Doktora Tezi). A Ü Sosyal Bilimler Enstitüsü. Öner, N., Lecompte, A. (1983). Durumluk-Sürekli Kaygı Envanteri El Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları. Özdemir, O. (2010). Ailelere Sunulan Hizmetler ve Destekler: Özel Eğitimde Aile Eğitimi ve Rehberliği, A Cavkaytar (ed), Birinci Baskı. Ankara: Maya Akademi Yayınları. Özen, A. (2010). Aile Eğitimi, İ.H Diken (ed), Özel Eğitime Gereksinimi Olan Öğrenciler ve Özel Eğitim, Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Özgüven, İ.E. (1998). Psikolojik Testler. Ankara: Erdem Yayınları. Özusta, H.Ş. (1995). Çocuklar İçin Durumlu-Sürekli Kaygı Envanteri Uyarlama, Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 10, (34), 32–44.
Rosenthall, B.S., Schreıner, A.C. (2000). Prevalence of Psychological Symptoms Among Undergraduate Students in an Ethnically Diverse Urban Public College, Journal of American College Health, 49 (1), 12–18.
Avşaroğlu, S. (2012). Zihinsel yetersizliğe sahip çocuğu olan anne-babaların kaygı düzeylerinin incelenmesi.
Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi [Bağlantıda]. 9:1. Erişim: http://www.insanbilimleri.com
547
Schulz, J.B. (1987). Parents and Professionals Special Education. New York: Allyn and Bacon, Inc. Spielberger, C. (1989). Stress and Anxiety in Sport, D Hacfort and Spielberger C (Eds), Anxiety in Sport: An International Perspective. New York: Hemisphere Publishing Comparation. Sucuoğlu, B; Küçüker, S; kanık, N. (1992). Ana-Babaların Özürlü Çocuklarının Eğitimine Katılımları. Ankara: Anakara Üniversitesi Araştırma Projeleri. Şahin, N.H; Batıgün, A.D; Ugurtaş, S. (2002). Kısa Semptom Envanteri (KSE): Ergenler İçin Kullanımının Geçerlik, Güvenilirlik ve Faktör Yapısı, Türk Psikiyatri Dergisi, 13, (2), 125–135. Şahin, S. (2010). 0-6 Yaş Arası Çocukların Temel Gelişimsel Özellikleri: Fiziksel ve Sosyal-Duygusal Gelişim, İ H Diken (ed), Erken Çocukluk Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Troy, N.W. (1995). The Time of This First Holding of the İnfant and Maternal Self-Esteem Related to Feelins of Maternal Attachment, Women Health, 22 (3), 59-72. Varol, N. (2010). Aile Eğitimi, Üçüncü Basım. Ankara: Kök Yayıncılık. Varol, Ş. (1990) Lise Son Sınıf Öğrencilerinin Kaygılarını Etkileyen Etmenler (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). O M Ü Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yazıcı, H. (2011). Kişilerarası İlişkilerde Sözsüz İletişim, A Kaya (ed), Üçüncü Basım, Kişilerarası İlişkiler ve Etkili İletişim. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. Yıldırım Doğru, S.S., Arslan, E. (2008). Engelli Çocuğu Olan Annelerin Kaygı Düzeyleri ile Durumluk Kaygı Düzeylerinin Karşılaştırılması, S Ü Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 543–554. Yıldırım Sarı, H. (2007). Zihinsel Engelli Çocuğu Olan Ailelerde Aile Yüklenmesi, C Ü Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi, 11 (2), 1–7.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com