You are here

YETİŞKİN BİREYLERDE BEDENSEL ETKİNLİĞİN SAĞLIK ÜZERİNE ETKİLERİ

THE EFFECT OF PHYSICAL ACTIVITY ON HEALTH IN ADULTS INDIVIDUALS

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Abstract (2. Language): 
To active is one of most important steps to be taken improve health. Althought there are a lot of scientific evidences which exhibite contributions of physical activity on health to protect and maintain the healthy life, large majority of people aren’t active as improve heatlh as. Hypokinetic diseases constitute large part of health expenditures of states. By preparing plans at framework increased physical activity World Health Organization (WHO) advise, that its member country perform enterprises increased physical activity. One of most important advise increased physcal activity of WHO is increase awareness level of the effect of physical activity ob health. The effects of physical activity on health are mentioned in this study.
Abstract (Original Language): 
Fiziksel olarak aktif olmak sağlığı geliştirmek için atılacak önemli adımlardan birisidir. Sağlığı korumak ve geliştirmek için spor yapılması gerektiğini ortaya koyan birçok araştırma bulunmaktadır. Buna rağmen insanların büyük bir çoğunluğu sağlıklarını korumak ve geliştirmek için aktif olmamaktadır. Günümüzde devletlerin sağlık giderlerinin büyük bir kısmı hipokinetik hastalıklarla mücadeleye ayrılmaktadır. Hipokinetik hastalıkların önüne geçmek için Dünya Sağlık Örgütü (WHO) bedensel etkinliği arttırıcı çerçeve planlar hazırlayarak üye ülkelerine bedensel etkinliği arttırıcı girişimlerde bulunmayı tavsiye etmektedir. WHO’nün bedensel etkinliği arttırıcı tavsiyelerinin en önemlilerinden bir tanesi bedensel etkinliğin sağlık üzerine olan etkilerinin farkında olma düzeyini arttırmaktır. Bu çalışmada bedensel etkinliğin sağlık üzerine etkilerinden bahsedilmektedir.
113-122

REFERENCES

References: 

AKIN, A. (2012). ‘’Toplumsal Cinsiyet
ve Yaşlılık’’ Yaşlı Sağlığı: Sorunlar ve
Çözümler. Palme Yayıncılık. Ankara.
ALPKAYA, U., MENGÜTAY, S. (2004),
‘’Fiziksel Aktivitenin Reaksiyon Sürecinin
İncelenmesi’’ Gazi Beden Eğitimi
ve Spor Bilimleri Dergisi. 9(3),
ss. 49–57.
BALCI, E. (2012). ‘’Bedensel Etkinlik ve
Yaşlılık’’ Yaşlı Sağlığı: Sorunlar ve
Çözümler. Palme Yayıncılık. Ankara.
BLAİR, S.N., KOHL, H.W., BARLOW,
C.E., PAFFENBARGER RS JR, GİBBONS
LW, MACERA CA. (1995).
‘’Changes İn Physical Fitness And
All-Cause Mortality: A Prospective
Study Of Healthy And Unhealthy
Men’’ JAMA. 273(14), ss. 1093-1098.
CHRİSTMAS, C., ANDERSON, R.A.
(2000). Exercise and older patients:
Guidelines for the clinician. Journal
of the American Geriatrics Society.
48(3), ss. 318-324.
CİNDAŞ, A. (2001). Yaşlılarda Egzersiz
Uygulamasının Genel İlkeleri. Turkish
Journal of Geriatrics. 4 (2), ss.
77–84.
CORBİN, C.B., LİNDSEY, R., WELK,
G. (2000). ‘’Concepts of Fitness and
Wellness: A Comprehensive Lifestyle
Approach’’ Dubuque: McGraw-Hill
Companies.
121
ULUSLARARASI HAKEMLİ AKADEMİK SPOR SAĞLIK ve TIP BİLİMLERİ DERGİSİ
Nisan-Mayıs-Haziran 2013 Sayı: 07 Cilt: 3 Spring Apri -May-June 2013 Volume:03 Issue:07 Jel:I
www.sstbdergisi.com
ID:63 K:91
CRESS, M.E., BUCHER, D.M., PROHASKA,
T., ET AL. (2004), ‘’Physical
Activity Programs and Behavior Counseling
in Older Adult Population’’
Medicine&Science in Sport&Exercise.
36 (11), ss. 1997- 2003.
FLETCHER, G.E. (1994), ‘’Exercise İn The
Prevention of Stroke’’ Health Rep.
6(1), ss. 106-110.
HASKELL, W.L., LEE, L.M., PATE, R.R.,
ET AL. (2007), ‘’Physical Activity and
Public Health: Updated Recommendation
for Adults From the American
College of Sports Medicine and the
American Heart Association’’ Medicine
Science Sports Exercise. 39(8),
ss.1423-1434.
JİLL, A., STONE, K.W., NAİL, L.M.,
SCHERER, J.(2006), ‘’Definitions
of Sedantary in Physical-Activity-İntervention
Trials: A Summary of the
Literature’’ Journal of Aging and
Physical Activity. 14, ss. 456-477.
KARACA, A. (2000), ‘’Ankara İlinde Çalışan
Bireylerin Bedensel Etkinlik Düzeyleri’’
Gazi Beden Eğitimi Ve Spor
Bilimleri Dergisi. 5(3), ss. 11–19.
KELLEY, D.E., GOODPASTER B.H.,
(2001), ‘’Effects of Exercise on Glucose
Homeostasis in Type 2 Diabetes
Mellitus’’ Medicine And Science in
Sports and Exercise. 33(6), ss. 495-501
MAZZEO RS, C. P., EVANS, W.J., FİATARONE,
M., HAGBERG, J., MCAULEY
E, S. J. (1998). ‘’Exercise and
Physical Activity for Older Adults’’
Medicine and Science in Sports and
Exercise. 30 (6), ss. 1-19.
MAZZEO, R.S., CAVANACH, P., EVANS,
W.J. (1998). ACSM position stand on
exercise and physical activity older
adults. Med Sci Sports Exerc. 30, ss.
992-1008.
MC GİNNİ, J.M., FOEGE, W.H. (1993).
‘’Actual Causes Of Death İn The U.S.’’
Journal of American Medical Association.
270(18), ss. 2207- 2212.
ÖZCAN, S., SAATÇİ, E., BOZDEMİR, N.,
AKPINAR, E., ERGÜN, G.Ö. (2002).
‘’Egzersiz, Sağlık, Hastalık, Toplum
ve Hekim’’ Arşiv. 11, 388-415.
POWELL, K.E., BLAİR, S.N. (1994). ‘’The
public health burdens of sedantary
living habits: Theorotical but realistic
estimates’’ Med Sci Sports Exerc.
26(7), ss. 851-856.
SAĞLAM, M., GÜÇLÜ, M.B., İNCE, D.İ.,
SAVCI, S,. ARIKAN, H. (2008). ‘’Hipertansiyon
ve Egzersiz’’ Klasmat
Matbaacılık. Ankara
TORAMAN, F., YAMAN, H., ŞAHİN, G.,
AYÇEM, N., MURATLI, S. (2002). ‘’9
Haftalık Bir Antrenman Programının
Yaşlıların Beden Bileşimleri Üzerine
Etkisi’’ Turkish Journal of Geriatrics.
5 (3), ss. 91-96.
TUOMİLEHTO, J., LİNDSTROM, J.,
ERİKSSON, J.G., VALLE. T.T., HA122
ULUSLARARASI HAKEMLİ AKADEMİK SPOR SAĞLIK ve TIP BİLİMLERİ DERGİSİ
Nisan-Mayıs-Haziran 2013 Sayı: 07 Cilt: 3 Spring Apri -May-June 2013 Volume:03 Issue:07 Jel:I
www.sstbdergisi.com
ID:63 K:91
MALAİNEN, H., ILLANNE- P A -
RİKKA, P., KEİNANEN- K İ U -
KAANİEMİ, S., LAAKSO, M., LOUHERANTA,
A., RASTAS, M., SALMİNEN,
V., UUSİTUPA, M. (2001).
‘’Prevention Of Type 2 Diabetes Mellitus
By Changes İn Lifestyle Among
Subjects With İmpaired Glucose Tolerance’’
The New England Journal of
Medicine. 344, ss. 1343–1350.
USDHHS (UNITED STATES DEPARMENT
OF HEALTH AND HUMAN
SERVİCES). (1996). ‘’Physical Activity
And Health: A Report Of Surgeon
General. Atlanta, GA: Unıted
States Department Of Health And
Services, Centers For Disease Control
and Prevention’’ National Center
for Choronic Disease Preventtion and
Health Promotion.
VUORİ, I. (2004).‘’Physıcal Inactıvıty As
A Dısease Rısk And Health Benefıts
Of Increased Physıcal Actıvıty’’ Health
Enhancing Physical Activity.
Perspectives. 6, ss. 1-73.
WARBURTON, D.E.R., NİCOL, C.W.,
BREDİN, S.S.D. (2006). ‘’Health Benefits
Of Physical Activity’’ The Evidence.
CMAJ. 174(6), ss. 801- 808
WHO. (WORLD HEALTH ORGANİ-
ZATİON). (2007). ‘’A Guide for Population-
Based Approaches to Increaseing
Level of Physical Activity,
Implemantation of The WHO Global
Strategy on Diet, Physical Activity
and Health’’ WHO Presss, Geneva.
WHR (WORLD HEALTH REPORT).
(2002). ‘’Reduction Risk, Promoting
Health Life’’ WHO Library Cataloguing
in Publication Data, Genevre.
INTERNET KAYNAKLARI
WHO, Türkiye İrtibat Bürosu. Basın
Bülteni/WHO. http://undp.un.org.tr/
who/dsogun02/fizikselhareketsizlik.
html. Erişim Tarihi: 23.04.2012.
WEB. 1, ‘’WHO, Global Strategy on
Diet, Physical Activity and Health’’
http://www.who.int/dietphysicalactivity/
pa/en/index.html. Erişim Tarihi:
04.11.2012.
WEB. 2, ‘’World Health Organization.
Benefits of Physical Activity’’ http://
www.who.int/moveforhealth/advocacy/
information_sheets/benefits/en/
index.html Erişim Tarihi: 04.11.2012.
USDHHS ( UNITED STATES DEPARMENT
OF HEALTH AND HUMAN
SERVİCES). (2008), ‘’Physical Activity
Guidelines for Americans’’
www.health.gov/paguidelines. Erişim
Tarihi: 10.12.2012.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com