You are here

Sağlam Çocuk İzlemi

FOLLOW UP CARE IN CHILDHOOD

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Follow up care in childhood is the basis of the pediatric practice. Follow up care is not only a health service for healthy children but also a social service which evaluates the growth of all children. It also consists of immunization and health education as well as the evaluation of the child's wellbeing. It is every child's right to receive healthy child care services (Article 24 of the Children's Rights Agreement law accept-edputted straight by the National Assembly at 1995 address¬es these services and rights). The purpose of the follow up of healthy children is to decrease the mortality and morbidity of childhood illnesses while providing the continuous support to the well-being of children. Hence, children can have a longer, healthier and more productive life. This article, explains the basic principles of follow up care in childhood to the primary care practitioners; including gener¬al practitioners and pediatricians, who should never forget that their first duty is to give preventive care services.
Abstract (Original Language): 
Sağlam çocuk izlemi, birinci basamak çocuk sağlığı ve hastalıkları hizmetlerinin temelini oluşturur. Sağlam çocuk izlemi, sadece sağlıklı çocuklara verilmesi gereken bir hizmet değil, tüm çocukların büyüme ve gelişmelerinin izlendiği, sağlıklı olup olmadığının değerlendirildiği, aşı ve sağlık eğitimi gibi koruyucu hekimlik uygulamalarının sunulduğu bir hizmettir. Bu hizmetten yararlanmak her çocuğun en doğal hakkıdır. (TBMM'nin 1995 yılında kabul edilerek yasalaşan Çocuk Hakları Sözleşmesinin 24. maddesi doğrudan çocuk sağlığı hizmetlerine yöneliktir).1 Sağlam çocuk izleminde amaç, sağlıklılığı sürdürmek, bebek ve çocuk ölümlerini, hastalık ve sakatlıkları azaltmak ve önle¬mektir. Böylece çocukların daha uzun, sağlıklı ve üretken bir yaşam sürmeleri sağlanır.1 Bu yazıda sağlam çocuk izlem prensipleri yalın bir şekilde açıklanmaya çalışılmış; ayrıca, birinci basamakta hizmet veren aile hekimleri ile, esas görevlerinin koruyucu hekimlik oldu¬ğunu hiç bir zaman unutmamaları gereken, çocuk sağlığı ve hastalıkları asistan ve uzmanları için yol gösterici olması amaçlanmıştır.
101-106

REFERENCES

References: 

1.

r E. Sağlam Çocuk İzlemi. İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fak. Sürekli Tıp Eğitimi Etkinlikleri Sempozyum Dizisi No: 35. 2003; 9-16.
2.
Özmer
t E. Çocuk Sağlığı İzlemi. Katkı Pediatri Dergisi 2003; 25: 115-31.
3.
Yalçı
n S. Büyümenin izlenmesi. Katkı Pediatri Dergisi 2003; 25: 43-61.
4.
Anla
r B, Yalaz K. Motor Mental Gelişme ve Denver Testi. Katkı Pediatri Dergisi 2003; 25: 63-9.
5. Yordam N, Özon A. Konjenital hipotiroidzim için yenidoğan taraması. Katkı Pediari Dergisi 2000; 21: 315-29.
6. Özal İ. Yenidoğanda fenilketonüri ve hiperfenilalaninemi taraması. Katkı Pediari Dergisi 2000; 21:175-84.
7. AAP. Committee on Quality improvement. Subcomittee Developmental dys-plasia of the hip. Clinical practice guidline: Early detection of developmental
dysplasia of the hip. Pediatrics 2000; 105: 896-905.
8. AAP. Committee on Practice and ambulatory medicine section on ophtalmol-ogy. Use of photoscreening for children's vision screening. Pediatrics 2002;
109: 524-5.
9. AAP. Task Force on Newborn and Infant Hearing. Newborn and Infant Hearing Loss: Detection and Intervention. Pediatrics 1999; 103; 527-30.
10. Özaltın F, Bakkaloğlu A. Hipertansiyon taraması. Katkı Pediari Dergisi2000;
21: 449-54.
11. AAP. Committee on nutrition. Cholesterol in childhood. Pediatrics 1998; 10:
141-7.
12. AAP. Committee on Injury and Poison Prevention. Injuries associated with infant walkers. Pediatrics 2001; 108: 790-2.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com