You are here

VÜCUT KOMPOZİSYONUNU DEĞERLENDİRMEDE KULLANILAN YÖNTEMLER VE KRONİK BÖBREK YETMEZLİKLİ HASTALARDAKİ UYGULAMA ALANLARI

BODY COMPOSITION DETERMINATION TECHNIQUES AND THEIR APPLICATION IN END STAGE RENAL DISEASE

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (Original Language): 
Birçok hastalık vücut kompozisyonunda değişiklikler oluşturur. Böbrek yetmezliği vücut kompozisyonunda değişiklikler oluşturan önemli bir süreçtir. Azalmış protein ve enerji alımı, hormonal değişiklikler, su ve tuz metabolizmasının bozulması, kalsiyum-fosfor dengesinin etkilenmesi gibi nedenlerden dolayı vücut kompozisyonunda değişiklikler oluşur. Klinisyen vücut kompozisyonunda oluşan değişiklikleri doğru olarak saptayabildiği ölçüde tedaviyi doğru olarak yönlendirebilir. Günümüzde vücut kompozisyonunun değerlendirilmesinde ve sonuçlarının izlenmesinde, boya göre tahmini kilo veya vücut kitle indeksi (BMI) gibi kolay ve ucuz yöntemler sıkça kullanılmaktadır. Özellikle obesite izleminde yararlı göstergeler olmalarına rağmen vücut kompartımanlarinda meydana gelen değişiklikleri ayırt edemezler (1-2). Deri kıvrımı kalınlığı (skinfold thickness) vücut kompozisyonunu değerlendirmede kullanılan diğer bir yöntemdir. Triseps, biseps, subskapular ve suprailiak gibi sabit bölgelerdeki deri kalınlığı ölçülerek vücuttaki toplam yağ miktarı tahmin edilmeye çalışılır. Kişi bağımlı olması, ödem gibi cilt kalınlığının arttığı durumlarda yanlış sonuç vermesi gibi olumsuzluklara sahiptir (3-4). Yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren vücut kompozisyonunu değerlendirme konusundaki araştırmalar hızla artmıştır. Bu gelişmeye paralel olarak vücut kompozisyonunun değerlendirmesinde kullanılan bir çok yeni yöntem geliştirilmiştir. Vücut kompozisyonu belirlenirken vücut çeşitli bölümlere ayrılarak değerlendirilmeye çalışılır. Heymsfield ve arkadaşları 30'dan fazla vücut bileşeninin 5 düzeyde incelenebileceğini belirtmişlerdir (5). Buna göre organizma; atomik, moleküler, hücresel, doku sistemi ve tüm vücut diye 5 düzeye ayrılarak incelenebilir. Tablo' 1 de görüldüğü gibi her grubun da kendi içinde alt grupları olabilir. Bu sınıflandırmada yer alan her düzeydeki vücut bileşeni ölçülmeye çalışılarak vücut kompozisyonu hakkında fikir sahibi olunmaya çalışılır. Tablo 2'de ise vücut seviyeleri ve bunların saptanmasında kullanılan yöntemlerden bazıları gösterilmektedir.
FULL TEXT (PDF): 
162-165

REFERENCES

References: 

1. Wabitsch M, Hauner H, Heinze E, et al. Body fat distribution and steroid hormone concentration in obese adolescent girls before and after weight reduction. J Clin Endocrinol Metab 1995: 80: 3469-3475
2. Hendler RG, Welle SL, Statt MC, et al. The effects of
weight reduction to ideal body weight on body fat distribution. Metabolism 1995: 44: 1413-1416.
3. Durnin JVGA, Womersley J: Body fat assessed from total body density and its estimation from skinfold thickness: Measurements on 481 men and women aged from 17 to 72 years.Br J Nutr 1974: 32: 77-97
4. Zillikens MC, Conway JM: Antropometry in blacks:
Applicability of generalized skinfold equations and differences in fat patterning between blacks and whites. Am J Clin Nutr 1990: 52:45-51
5. Heymsfield SB, Wang Z, Baumgartner RN, et al. Human body composition: Advances in models and methods. Annu Rev Nutr 1997: 17: 527-558
6. Kehayias JJ, Heymsfield SB, Lo-Monte AF, et al. In vivo determination of body fat measuring total body carbon. Am J Clin Nutr 1991: 53: 1339-1344
7. Wang Z, Pierson RN Jr, Heymsfield SB. The five level model: a new approach to organizing body composition
research. Am J Clin Nutr 1992: 56: 19-28
8. Forbes GB. Human body composition. 1987 New York: Springer- Verlag
9. Wang Z, Heshka S, Pierson RN Jr, et al. Systematic organization of body composition methodology: Overview with emphasis on component-based methods. Am J Clin Nutr 1995: 61: 457-465
10. Cohn SH. In vivo neutron activation analysis: state of the art and future prospects. Med Phys 1981: 8: 145-153
11. Cunningham J. N x 6.25: Recognizing a bivariate expression for protein balance in hospitalized patients.
Nutrition 1994: 10: 124-127
12. Snyder WM, Cook MJ, Nasset ES, et al. Report of task
group on reference Man. 1975: Oxford: Pergamon.
13. Dutton J. In vivo analysis of body elements and body composition. Univ Wales Sci Tech Rev 1991: 8: 19-30
14. Roubenhoff R, Kehajas JJ, Dawson-Hughes B, et al. Use of dual-energy x-ray absorptiometry in body composition studies: Not yet a "gold standard.". Am J Clin Nutr 1993: 58: 589-591
15. Morgan M, Madden A. The assessment of body composition in patients with cirrhosis. Eur J Nucl Med 1995: 23: 213-225
16. Pietrobelli A, Formica C, Wang Z, et al: Dual- energy x-ray absorptiometry body composition model: Review of physical concepts. Am J Physiol 1996: 271: E941-E951.
17. Kohrt WM. Body composition by DXA: Tried and true?
Med Sci Sports Exerc 1995: 27: 1349-1353
18. Mazess RB, Barden HZ, Bisek JP, et al. Dual-energy x-ray absorptiometry for total body and regional bone mineral and soft tissue composition. Am J Clin Nutr 1990: 51: 1106-1112
19. Horber FF, Thomi F, Casez JP, et al. Impact of hydration status on body composition as measured by dual-energy x-ray absorptiometry in normal volunteers and patients haemodialysis. Br J Radiol 1992: 65: 895-900
20. Georgiou E, Virvidakis K, Douskas G, et al. Body composition changes in hemodialysis patients before and after hemodialysis as assessed by dual- energy x-ray
absorptiometry. Metabolism 1997: 46: 1059-1062
21. Stenver DI, Godfredsen A, Hilsted J, et al. Body composition in hemodialysis patients measured by dual-
energy x-ray absorptiometry. Am J Nephrol 1995:15: 105¬111
22. Metry G, Malimin H, Wikstrom B, et al. Proportional changes in body fluid with hemodialysis evaluated by dual-energy x-ray absorbtiometry and transthoracic bioimpedance with particular emphasis on the thoracic region. Artificial Organs 1997: 21: 969-976
23. Baumgartner RN, Chumlea WC, Roche AF. Impedance for body composition. Exerc Sport Sci Rev 1990: 18: 193
224
24. Cheriex EC, Leunissen KML, Janssen J, et al. Echography of inferior vena cava is a simple and reliable tool for estimation of "dry weight" in hemodialysis patient. Nephrol Dial Transplant 1989: 4: 563-568
25. Rascher W, Tulassay T, Lang R. Atrial natriuretic peptide in plasma of volume overloaded children with chronic
renal failure. Lancet 1985: 2: 1208-1211
26. Gannella G, Albertini A, Assanelli D, et al. Effect of changes in intravascular volume on atrial size and plasma levels of immunoreactive atrial natriuretic peptide in uremic
man. Clin Nephrol 1988: 30: 187-192
27. Lauster F, Gerzer R, Weil J, et al. Assessment of dry body-weight in hemodialysis patients by the biochemical marker cGMP. Nephrol Dial Transplant 1990: 5: 356-361.
28. Katzarski K, Charra B, Laurent G, et al. Multifrequency bioimpedance in assessment of dry weight in hemodialysis. Nephrol Dial Transplant 1996: 11: 26-30
29. Brummer RJM, Bengtsson BA, Bosaeus I. Validation of body composition by bioelectrical impedance analysis in
acromegaly. Eur J Clin Nutr 1991: 46: 47-52
30. Royall D, Greenberg GR, Allard JP, et al. Critical assessment of body-composition measurements in malnourished subjects with Crohn's disease: The role of bioelectric impedance analysis. Am J Clin Nutr 1994:
59: 325-330
31. Deurenberg P, van der Kooy K, Leenen R, et al. Body impedance is largely dependent on the intra-and extracellular water distribution. Eur J Clin Nutr 1989: 43: 845-853
32. Stall SH, Ginsberg NS, De Vita MV, et al. Comparison of five body composition methods in peritoneal dialysis patients. Am J Clin Nutr 1996: 64: 125-130
33. Baumgartner RN, Chumlea WC, Roche AF. Estimation of body composition from bioelectrical impedance of body
segments. Am J Clin Nutr 1989: 50: 221-226
34. Abrahamsen B, Hansen TB, Hogsberg IM, et al. Impact of hemodlysis on dual x-ray absorbtiometry, bioelectrical impedance measurements, and anthropometry. Am J Clin
Nutr 1996: 63: 80-86
35. Kong CH. Determination of total body water in uraemic patient by bioelectrical impedance. Nephrol Dial Transplant 1993: 8: 716-719

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com