You are here

Home » Content

Yapılandırmacı Öğrenme Ortamının Öğrencilerin Sosyal ve Psikomotor Becerileri ile Psikolojik ve Bilişsel Özelliklerine Etkisi

The Effect of the Constructivist Learning Environment on Student Social and Psycho-motor Skills, Psychological and Cognitive Characteristics

Journal Name:

  • Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2016

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
The purpose of this research was to examine the effects of constructivist learning environment on the cognitive characteristics, psyco-motor skills, social skills and psychologic characteristics of students’ in tenth grade geometry class. This research is a quasi-experimental design. Participants were 60 tenth-grade students. Both experimental and control group consisted of 30 students. Traditional learning method was conducted with control group and cooperative environment method according to constructivist learning approach was applied to experimental group. The data was collected by observation forms, learning activities, students’ notes, research tasks and interviews. The experimental group were more successful than the control group in cognitive characteristics, psyco-motor skills, social skills and psychologic characteristics. Also, the results showed that the constructivist learning environment could provide positive contributions to acquire and learn the triangle concept and to increase students' motivation and self-confidence.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, 10.sınıf geometri dersinde tasarlanan yapılandırmacı öğrenme ortamının öğrencilerin sosyal ve psikomotor becerileri ile psikolojik ve bilişsel özellikleri üzerine etkisini incelemektir. Araştırma, yarı deneysel bir çalışma olup, Balıkesir’de bir Anadolu Lisesi’nde öğrenim gören 60 onuncu sınıf öğrencisi ile yürütülmüştür. Kontrol ve deney grupları 30’ar öğrenciden oluşmuştur. Kontrol grubunda geleneksel öğretim, deney grubunda yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına uygun işbirlikli öğrenme yöntemi kullanılmıştır. Veriler, gözlem formları, öğrenme etkinlikleri, öğrenci notları, araştırma ödevleri ve görüşmeler kullanılarak toplanmıştır. Araştırmada bilişsel özellikler, psiko-motor beceriler, psikolojik özellikler ve sosyal becerilerde deney grubu, kontrol grubuna göre daha başarılı olmuştur. Ayrıca, sonuçlar yapılandırmacı öğrenme ortamının üçgen kavramını öğrenme ve kazanımda pozitif katkılar sağladığını, ve öğrencilerin motivasyon ve kendilerine güvenini arttırdığını göstermiştir.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-yapilandirmaci-ogrenme-ortaminin-ogrencilerin-sosyal-psikomotor-becerileri-ile-psikolojik-bilissel-ozelliklerine-etkisi.pdf
  • 1
78
88
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Alkan, H. ve Ceylan, A. (2008). Matematik öğretmen adaylarının matematiksel düşünme gelişimi için öğrenme
ortamı ve program tasarımı. Ankara: DPT Proje No: 203 K 120360.
Arslan, A. ve Şahin, T. Y. (2004). Oluşturmacı yaklaşıma dayalı işbirlikli öğrenmenin öğrencilerin duyuşsal
öğrenmelerine etkileri. XII. Ulusal Eğitim Bilimler Kurultayı, İnönü Üniversitesi, Malatya, Bildiri Kitabı.
Bernero, J. (2000). Motivating students in math using cooperative learning. Chicago, Illinois: Saint Xavier
University, Field-Based Master’s Program.
Brooks, J. G., & Brooks, M. J. (1999). In search of understanding: the case for constructivist classrooms. New
York, USA: Alexandria VA: Association for Supervision and Curriculum Development.
Bukova-Güzel, E ., E lçi, A. N., & Alkan H. (2006). Çok yönlü etkinlik yaklaşımları ile matematiksel kavram
oluşturma. VII. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 7-9-Eylül-2006, Ankara.
Dansereau, D. F. (1988). Cooperative learning strategies. In C. E. Weinstein, E. T. Goetz, & P. A. Alexander
(Eds.), Learning and study strategies: Issues in assessment, instruction, and evaluation (pp. 103-120).
New York: Academic Press.
Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş. Ankara: Anı Yayıncılık.
Erdamar Koç, G. ve Demirel, M. (2008) Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımının duyuşsal ve bilişsel öğrenme
ürünlerine etkisi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 6(4), 629-661.
Gilbert, C. D. (2007). The effects of cooperative learning and teaming on student achievement in elementary
mathematics (Unpublished Ph.D thesis). The Faculty of the College of Education, TUI University.
Karasar, N. (2000). Bilimsel araştırma yöntemi (10. baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Mason J., Burton L., & Stacey K. (1985). Thinking mathematically. Bristol: Addison-Wesley Publishing
Company.
Maxwell, J. A. (1996). Qualitative research design: An interpretative approach. Thousand Oaks, CA: Sage.
Nuran KEMANKAŞLI, Hülya GÜR
88
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Source Book. Thousand Oaks,
CA: Sage Publications.
Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) (2005). Ortaöğretim matematik dersi öğretim programı ve kılavuzu. Ankara: Meb
Basımevi,
Moore, N. M. (2005). Constructivism using work and the impaction self efficacy, intrinsic motivation and group
work skills on middle school mathematics student (Unpublished dissertation). UMİ: AAT 3164690.
Oğuz, A. (2004). Yükseköğretimde yapılandırmacı öğrenme ortamları. Eğitim Araştırmaları 17, 188-197.
Pat, H. (2001). The changing role of the teacher. The Journal, 26, 11-30.
Slavin, E. R. (1990). Cooperative learning: Theory, research and practice. New Jersey: Prentice Hall, Englewood
Cliffs.
Saygın, Ö. (2003). Lise l biyoloji dersi hücre konusu öğretiminde yapılandırmacı yaklaşımın etkisi (Yüksek lisans
tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Townsend, M., & Wilton, K. (2003). Evaluating change in attitude towards mathematics using the “then-now”
procedure in a cooperative learning programme. British Journal of Educational Psychology, 73, 473-487.
Vaughan, W. (2002). Effects of cooperative learning on achievement and attitude among students of color.
Journal of Educational Research, 95(6), 359-364.
Weinstein, C. E., Meyer, D. K., & Stone, G. V. M. (1994). Teaching students how to learn. In W. J. McKeachie,
N. Chism, R. Menges, M. Svimicki, & C. E. Weinstein (Eds.), Teaching tips (9th ed.) (pp. 359-367).
Lexington, Toronto: D. C. Heath & Company.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2003). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (3. baskı). Ankara: Seçkin
Yayıncılık.
Yurdakul, B. (2007). Eğitimde yeni yönelimler. (Ed. Demirel, Ö.), Yapılandırmacılık. (3. baskı) (ss. 39-65).
Ankara:Pegem A Yayıncılık.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com