You are here

Home » Content

TÜRKİYE'DE SENDİKA-SİYASİ PARTİ İLİŞKİLERİ

TRADE UNION-POLITICAL PARTY RELATIONS IN TURKEY

Journal Name:

  • Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi

Publication Year:

  • 2003
Abstract (2. Language): 
In Turkey, trade unionism became legal in 1946. In terms of trade union-political party relations, this 55-year period could be examined in three parts. During the years 1946-1960, in the first period, trade unions approached political parties with precaution; they avoided setting up close relations white them. Between 1960-1980, some trade unions had close relations with the political parties; moreover they played a direct role on the establishment of a political party. Also other political parties helped new upper organizations. After 1980, it is observed that relations based on half-dependency and close cooperative changed between trade unions and political parties. In other words, in this period, half- dependency and close cooperative relations transformed into independent relations
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Türkiye’de sendikacılık 1946’da yasallık kazanmıştır. Sendikacılığın yasallık kazandığı 1946’dan günümüze kadar geçen 55 yıllık süreçte sendika-siyasi parti ilişkilerini üç döneme ayırarak incelemek mümkündür. 1946-1960 arası birinci dönemde sendikalar siyasi partilere ihtiyatla yaklaşmışlar; yakın ilişkiler kurmaktan kaçınmışlardır. 1960-1980 arası dönemde bazı sendikalar, siyasi partilerle yakın ilişki içinde olmuşlar; hat-ta bir siyasî partinin kuruluşunda doğrudan rol almışlardır. Bazı siyasal partiler de, kendi doğ-rultularında sendikal üst örgütler kurulmasına yardımcı olmuşlardır. 1980 sonrası dönemde, sendikaların siyasi partilerle kurduğu ara bağımlılığa dayalı ilişki-lerinin değiştiği gözlemlenmektedir. Başka bir ifadeyle, sendikaların partilerle yakın işbirli-ğine dayalı bağımlı ilişkileri, bu dönemde bağımsız ilişkilere dönüşmüştür.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-turkiyede-sendika-siyasi-parti-iliskileri.pdf
  • 1
43-88
  • Turkish

REFERENCES

References: 

AKÇAYLI, Nurhan (1983). Sendika Teorisi, Uludağ Üniversitesi Yayını, Bursa.
BAYDAR, Oya (1996). “Soyalist Partiler ve Sendikalar”, Türkiye Sendikacılık Ansiklopedi-si, C. III, Tarih Vakfı Yayını, İstanbul.
BAYER, İsmail (1983). Gerekçeleriyle Sendikalar Kanunu ile Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu, Başbakanlık Basımevi , Ankara.
BERKSUN, Abdullah-EŞMELİOĞLU, İbrahim (1989). Açıklamalı, Gerekçeli, İçtihatlı Sen-dikalar Kanunu, Seçkin Kitabevi, Ankara.
BEŞELİ, Mehmet (1994). "1960-1980 Döneminde Sendikacılık Hareketleri İçinde Demokrasi Kavramının Gelişimi" Türkiye'de Sendikacılık Hareketleri İçinde Demokrasi Kavramının Gelişimi, Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
CHP Genel Sekreterliği’nin 1806 sayı ve 8.06.2000 tarihli yazısı.
Çalışma Dergisi (1947). “Çalışma Bakanı’nın TBMM’de Verdiği Demeç”, S. 15, Ankara.
ÇEÇEN, Anıl (1973). Türkiye’de Sendikacılık, Özgür İnsan Yayınları, Ankara.
ÇELİK, Necati (1995). "Hak-İş Dinamik , Atak ve Farklı", Hak-İş, Sayı: 33, Ankara.
DERELİ, Toker (1975). Aydınlar, Sendika Hareketi ve Endüstriyel İlişkiler Sistemi, İ.Ü. İktisat Fakültesi Yayını, İstanbul.
DİSK (1992). Disk ve Üye Sendikalar Genişletilmiş Organ Toplantısı, İstanbul.
DİSK (1996). Olağanüstü Genel Kurul Çalışma Raporu, (26-28 Ocak), İstanbul.
EKİN, Nusret (1993). Endüstri İlişkileri, Beta Yayıncılık, İstanbul.
ERSOY, Zeynep (1995). Sendika Siyasi Parti İlişkileri, TKP-DİSK İlişkisi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, A.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
GÜLMEZ, Mesut (1995). Meclislerde İşçi Sorunu ve Sendikal Haklar (1909-1961), Öteki Yayınevi, Ankara.
GÜZEL, M. Şehmus (1982). Türkiye’de İşçi Örgütlenmesi (1940-1950), Yayımlanmamış Doçentlik Tezi, C, I-II, Ankara.
Hak-İş (1989). 6. Olağan Genel Kurul Faaliyet Raporu, Ankara.
Hak-İş (1995). 8. Olağan Genel Kurul Çalışma Raporu, Ankara.
Hak-İş Dergisi (1995). S. 33, Ankara.
Hak-İş Dergisi(1996). Sayı 34, Ankara.
IŞIKLI, Alpaslan (1967). Toplu İş Sözleşmeleri ve Türkiye Ekonomisi İçindeki Yeri, SBF Yayını, Ankara, 1967.
IŞIKLI, Alpaslan (1995). Sendikacılık ve Siyaset, Öteki Yayınevi, C. I, II, Ankara.
KAPANİ, Münci (2000). Politika Bilimine Giriş, 12. Basım, Bilgi Yayınevi, Ankara.
KOÇ, Yıldırım (1997). Sendikalar, Siyaset, Siyasal Parti, Yol-İş Yayını, Ankara.
........................ (1986). Türk-İş Neden Böyle Nasıl Değişecek?, Alan Yayıncılık, İstanbul.
........................ (1989). Teslimiyetten Mücadeleye Doğru Türk-İş, Amaç Yayını, İstanbul.
........................ (2000).Türkiye’de İşçiler ve Sendikalar, T.Yol-İş Sendikası Yayını, Ankara.
KORAY, Meryem (1992). Endüstri İlişkileri, Basisen Yayını, İstanbul.
........................... (1994). Değişen Koşullarda Sendikacılık, TÜSES Yayını, İstanbul.
KUTAL, Gülten (1971). “Türk Sendikacılık Hareketi ve Partilerüstü Politika Prensibi”, Sosyal Siyaset Konferansları, XXIII. Kitap, İÜİF Yayını, İstanbul.
27
......................... (1977). Türkiye’de İşçi Sendikacılığı (1960-1968), İÜİF Yayını, İstanbul.
KUTAL, Metin (1966). “Mevzuatımızda Sendikalara Yasak Edilen Faaliyetler.”, İktisat Ma-liye, C. 25, Ankara.
.......................... (1971). “Sendikacılık Hareketinde Önemli bir Gelişme: Kızılcahamam Top-lantısı”, İktisat Maliye, C. XVII, Ankara.
......................... (1981). "Geçiş Döneminde Toplu İş Sözleşmelerini Düzenleyen Önemli Bir Yasa", İktisat ve Maliye Dergisi, C. 27, Sayı: 11, Ankara.
....................... (1982). "Sosyal Hukuk Açısından 1982 Türkiye Cumhuriyeti Anayasası", İkti-sat ve Maliye Dergisi, C. 29, Sayı: 10, Ankara.
........................ (1984). “Yeni Sendikalar Yasası’nda Sendikalara Tanınan ve Yasaklanan Faa-liyetler”, İktisat ve Maliye, C. XXX, S. 10, Ankara.
MAHİROĞULLARI, Adnan (2000). 1980 Sonrası Türk ve Fransız Sendikacılığı, Kamu-İş Yayını, Ankara.
MERAL, Bayram (1995). Mücadele ile Geçen Üç Yıl, Türk-İş Yayını, Ankara.
Milliyet Gazetesi, 11 Eylül 1997.
MİSK (1978). 3. Genel Kurula Sunulan Çalışma Raporu, Ankara.
NEBİOĞLU, Kemal (1997). "Kuruluş", Disk Tarihi, Disk Yayınları, İstanbul.
TALAS, Cahit (1972). Sosyal Ekonomi, Sevinç Matbaası, Ankara.
TOKOL, Aysen (1994). Türkiye'de Sendikal Hareket, Ezgi Yayınevi, Bursa.
TUNA, Orhan (1955). “Sendikacılık ve Siyaset”, Sosyal Siyaset Konferansları, İstanbul İkti-sat Fakültesi Yayını, VII. Kitap, İstanbul.
TUNCAY, A. Can (1981). “Sendikaların Faaliyetlerinin Yasal Düzenlenmesi Üzerine Düşün-celer”, TUTİS Dergisi, C. V, Ankara.
TUNÇ, Halil (1965). “Türk-İş ve Politika”, Türk-İş Dergisi, Kasım 1965, Ankara.
Türkiye Sendikacılık Ansiklopedisi (1996). Tarih Vakfı Yayını, C. I-II-III, İstanbul.
Türk-İş (1957). 3. Genel Kurul İdarî ve Mali Faaliyet Raporu, Ankara.
Türk-İş (1991). Siyasî Parti Liderlerinin İşçi ve Yurt Sorunlarına Bakışı, Türk-İş Yayını, Ankara.
Türk-İş (1992). Onaltıncı Genel Kurul Çalışma Raporu, Ankara.
Türk-İş (1995). 17. Genel Kurul Çalışma Raporu 1993-1995, Ankara.
Türk-İş (1996). 17. Genel Kurul Çalışma Raporu (Belgeler), Ankara.
Türkiye Gazetesi, 13 Eylül 1997.
Türkiye Gazetesi, 1 Ocak 1998.
ÜNAL, Aydın (1997). "Sivil İnsiyatifin Sınavı, Tabansız Siyasal Kriz", Hak-İş Dergisi, Sayı: 42, Ankara.
ÜNSAL, Engin (1996). “Partilerüstü Politika”, Türkiye Sendikacılık Ansiklopedisi, C. II, İs-tanbul.
YAZICI, Erdinç (1995). “Hak-İş 20. Yılını Tamamlarken”, Hak-İş Dergisi, Sayı: 33, Ankara.
21. Dönem TBMM Albümü (1999). TBMM Yayını, Ankara.
22. Dönem TBMM Albümü (2003). TBMM Yayını, Ankara

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com