You are here

LAND DEGRADATION IN TURKEY

TÜRKİYE’DE TOPRAK BOZUNUMU

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
Sürdürülebilir tarım kavramı Türkiye’de yeni değildir. Çiftçiler, toprağın ürün yetiştirmek için sonsuz potansiyelinin olmadığının bilincinde olarak yüzyıllardır ellerinden gelen yetiştirme ve koruma tekniklerini uygulamışlardır. Bugünden çok farklı koşullarda, göreceli olarak daha az nüfus yoğunluğu baskısı ve arazi sıkıntısı yaşamışlardır. Nadasa dayalı, düşük girdi-düşük çıktı şeklinde bir üretim uygulanmaktaydı. Marjinal toprakların işlenmesi ve ormanların yok edilmesi nedeniyle Türkiye’de tarım topraklarında erozyonun hızla arttığını gösteren bazı kanıtlar bulunmaktadır. Son 75 yılda tarım alanlarındaki nüfus artışı, günümüzdeki toprak bozunumunun temel nedenidir. Toprak bozunumunun nedenleri çok ve karmaşık olup minimize edilmesi güçtür. Değerlendirilmesi gereken faktörler ve işlemler şöyledir: 1. İşlenen toprakların, uygun toprak koruma yöntemleri eşliğinde marjinal alanları içine alacak şekilde genişletilmesi, 2. Sulama için sürdürülebilir sulama kaynaklarının geliştirilmesi, 3. Sukullanım etkinliğinin su kullanıcıları idare sistemlerinin devreye sokularak artırılması, 4. Toprak bozulmasına karşı geniş kapsamlı bir yaklaşım, 5. Zararlılarla entegre mücadele için yüksek oranda kullanılan kimyasal maddelerin azaltılması, 6. Toprağı, taban suyunu ve yüzey suyunu kirleten, kontrol edilmeyen bol miktardaki ilaç artıklarının en aza indirilmesi, 7. Kimyasal maddeler tarafından kirletilmiş gıdalar, 8. Değerli bitki türlerinin korunması, 9. Mera alanlarının aşırı kullanımını önleyecek kapsamlı bir mera amenajmanının oluşturulması. Bu makale Adana’da yapılan ‘International Conference on Land Degradation’ isimli konferansta davetli makale olarak 10-14 Haziran, 1996’da sunulmuştur.
Abstract (Original Language): 
The concept of sustainable agriculture in Turkey is not new. For centuries, farmers applied management and conservation practices to the best of their ability, knowing that the potential of land to produce is not infinite. These used to be under conditions which were very different from the present, where there were relatively low population densities and little land pressure. Shifting cultivation and low input-low output agriculture used to be practiced with fallow rotations. There is some evidence of accelerated erosion on agricultural lands in Turkey due to deforestation and cultivation of marginal soils. The growing population pressure on land in the last 75 years is the main cause of present land degradation. The sources of land degradation are many, complex and difficult to minimize. The facts that need to be addressed are the following: 1. Expansion of cultivation into marginal areas with accompanying soil protection measures, 2. Sustainable development of water resources for irrigation, 3. Increasing the water use efficiency by means of introduction of water users management systems, 4. A comprehensive approach to soil degradation, 5. Reducing heavy use of agricultural chemicals due to the introduction of integrated pest management practices, 6. Minimizing residues of uncontrolled and abundant fertilizer usage which pollutes the soil, and ground and surface waters, 7. Food contamination caused by chemicals, 8. Conserving valuable plant species, 9. Establishing a comprehensive grazing management preventing from overgrazing of range land. This paper was presented at the "International Conference on Land Degradation" as an invited paper held in Adana at June 10-14, 1996.
1
6

REFERENCES

References: 

BIRD, J.C., M.A. BURTION, 1991. Improved Methodologies For Irrigation Water
Management, FAO/TCP.
DSİ/NEDECO, 1991. Irrigation Master plan, Ministry of Public Works and Settlement.
EDWARD, D., 1991. Towards a Strategy For Accelerated Development of Aquaculture
in Turkey, FAO.
FAO et al, 1991. Agricultural Water Use, Implementation of The Mar Del Plata Action
Plan, Rome.
KASSAM, A.H. et al, 1992. Land and Water Resources, Land Use and Land Potential
in The WANA Region, Regional Seminar on Land and Water Resources
Management in Dry Areas, Aleppo.
MANN, 1990. The Changing Structure of Turkish Agriculture.
MORRISON, J., 1992. Pasture and Management Improvement Systems, TUR/91/017,
FAO/UNDP, July.
SAXENA, K.B., 1988. Land Consolidation in Turkey, FAO.
STARING CENTERE, 1990. Agricultural Research Service, Jaarverslag, SC-DLO.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com