TÜRKİYE’DE TOPRAK BOZUNUMU
Journal Name:
- Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Doğa Bilimleri Dergisi
Author Name | University of Author |
---|---|
Abstract (2. Language):
Sürdürülebilir tarım kavramı Türkiye’de yeni değildir. Çiftçiler, toprağın ürün
yetiştirmek için sonsuz potansiyelinin olmadığının bilincinde olarak yüzyıllardır
ellerinden gelen yetiştirme ve koruma tekniklerini uygulamışlardır. Bugünden çok farklı
koşullarda, göreceli olarak daha az nüfus yoğunluğu baskısı ve arazi sıkıntısı
yaşamışlardır. Nadasa dayalı, düşük girdi-düşük çıktı şeklinde bir üretim
uygulanmaktaydı. Marjinal toprakların işlenmesi ve ormanların yok edilmesi nedeniyle
Türkiye’de tarım topraklarında erozyonun hızla arttığını gösteren bazı kanıtlar
bulunmaktadır. Son 75 yılda tarım alanlarındaki nüfus artışı, günümüzdeki toprak
bozunumunun temel nedenidir. Toprak bozunumunun nedenleri çok ve karmaşık olup
minimize edilmesi güçtür.
Değerlendirilmesi gereken faktörler ve işlemler şöyledir: 1. İşlenen toprakların,
uygun toprak koruma yöntemleri eşliğinde marjinal alanları içine alacak şekilde
genişletilmesi, 2. Sulama için sürdürülebilir sulama kaynaklarının geliştirilmesi, 3. Sukullanım etkinliğinin su kullanıcıları idare sistemlerinin devreye sokularak artırılması,
4. Toprak bozulmasına karşı geniş kapsamlı bir yaklaşım, 5. Zararlılarla entegre
mücadele için yüksek oranda kullanılan kimyasal maddelerin azaltılması, 6. Toprağı,
taban suyunu ve yüzey suyunu kirleten, kontrol edilmeyen bol miktardaki ilaç
artıklarının en aza indirilmesi, 7. Kimyasal maddeler tarafından kirletilmiş gıdalar, 8.
Değerli bitki türlerinin korunması, 9. Mera alanlarının aşırı kullanımını önleyecek
kapsamlı bir mera amenajmanının oluşturulması.
Bu makale Adana’da yapılan ‘International Conference on Land Degradation’
isimli konferansta davetli makale olarak 10-14 Haziran, 1996’da sunulmuştur.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language):
The concept of sustainable agriculture in Turkey is not new. For centuries,
farmers applied management and conservation practices to the best of their ability,
knowing that the potential of land to produce is not infinite. These used to be under
conditions which were very different from the present, where there were relatively low
population densities and little land pressure. Shifting cultivation and low input-low
output agriculture used to be practiced with fallow rotations. There is some evidence of
accelerated erosion on agricultural lands in Turkey due to deforestation and cultivation
of marginal soils. The growing population pressure on land in the last 75 years is the
main cause of present land degradation. The sources of land degradation are many,
complex and difficult to minimize.
The facts that need to be addressed are the following: 1. Expansion of cultivation
into marginal areas with accompanying soil protection measures, 2. Sustainable
development of water resources for irrigation, 3. Increasing the water use efficiency by
means of introduction of water users management systems, 4. A comprehensive
approach to soil degradation, 5. Reducing heavy use of agricultural chemicals due to the
introduction of integrated pest management practices, 6. Minimizing residues of
uncontrolled and abundant fertilizer usage which pollutes the soil, and ground and
surface waters, 7. Food contamination caused by chemicals, 8. Conserving valuable
plant species, 9. Establishing a comprehensive grazing management preventing from
overgrazing of range land.
This paper was presented at the "International Conference on Land Degradation"
as an invited paper held in Adana at June 10-14, 1996.
FULL TEXT (PDF):
- 2