You are here

ARAPÇANIN GELİŞİMİNDEKİ DIŞ VE İÇ ETKENLER

EXTERNAL AND INTERNAL FACTORS IN THE DEVELOPMENT OF ARABIC LANGUAGE

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS_634

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Language is the name given to the reporting tool of the feelings, thoughts and motives, directly or indirectly of the people living in the same community or people with the same nationality. In other words, language is a complex structure consisting of a set of rules, audio, strings of words and grammar. In language that recognized as a living entity which being opened to all influences and constantly changing and evolving, due to various reasons some changes are outstanding. As a result of this change; when language enriches with new words, some of the words dies or leaves their location for other words. In this process, while some of the words are faced with the meaning changes, others will start to be used out of the actual meaning. Finally, one other important prominent matter in this change, markably important changes in the structure of the voice of the existing language are outstanding, and this gives rise to the formation of other dialects and even languages. To intervene to a language within the framework of the above-mentioned reasons means to protection and recovery of that language from corruption. Once upon a time, the Arabs who speak the dialect of Fasih Mudar and Yemen, after a while, took different words to their language and eventually the words have been an integral part of Arabic words. To prevent this and to save the Arabic from the erosion it has fallen into, a number of innovations have become mandatory. In this study, firstly, the result of the Arabs’ by the fusion of linguistic interaction with other nations both naturally and necessarily, and the consequences are examined, as well as the external and internal factors leading the development of Arabic are explained with appropriate examples.
Abstract (Original Language): 
Dil, aynı toplulukta yaşayan veya aynı milletten olan insanlarda bulunan duygu, düşünce ve güdülerin, direkt ya da dolaylı olarak karşısındakine bildirmeye yarayan anlatım aracına verilen isimdir. Başka bir ifade ile dil; ses, sözcük ve dilbilgisi dizgelerinden oluşan karmaşık bir yapı, bir kurallar bütünüdür. Her türlü etkiye açık, durmadan değişen ve gelişen canlı bir varlık olarak kabul gören dilde, çeşitli nedenlere bağlı olarak birtakım değişmeler göze çarpmaktadır. Bu değişim sonucunda dil yeni sözcüklerle zenginleşirken, bazı sözcükler ölür veya yerini başka sözcüklere bırakır. Bu süreçte kimi sözcükler anlam değişikliğine uğrarken, bazıları ise asıl anlamın dışında kullanılmaya başlar. Son olarak bu değişimde öne çıkan bir diğer önemli husus ise; mevcut dilin ses yapısında önemli değişimler göze çarpar ve bu durum lehçeler hatta başka dillerin oluşumuna sebebiyet verir. Yukarıda zikredilen sebepler çerçevesinde bir dile müdahale edilmesi, o dilin yozlaşmaktan korunup kurtarılması demektir. Bir zamanlar Fasih Mudar ve Yemen lehçesi konuşan Araplar, bir müddet sonra dillerine değişik kelimeler almışlar ve zamanla bu kelimeler Arapçanın ayrılmaz parçaları olmuştur. Bunun önüne geçmek ve Arapçayı içine düştüğü dil erozyonundan kurtarmak için bir takım yeniliklerin yapılması zorunlu hale gelmiştir. Bu çalışmada öncelikle Arapların gerek doğal, gerekse zorunlu olarak diğer uluslarla kaynaşması nedeniyle ortaya çıkan dilsel etkileşim ve bunun sonuçları incelenmiş, bunun yanında Arapçanın gelişmesini sağlayan dış ve iç faktörler uygun örneklerle açıklanmıştır.
935-950

REFERENCES

References: 

ABDU’T-TEVVÂB, Ramazan, et-Tatavvuru’n- Nahvî, Mektebetu Hanci, Kahire1994.
ALİ ABDULVÂHİD VÂFÎ, Fıkhu’l-Luğa, Dâr Nahdati Mısr, Kahire trhs.
APAK, Âdem, Ana hatlarıyla İslam öncesi Arap Tarihi ve Kültürü, Ensar Yay. İstanbul 2012.
BEDÎ YAKUP, Emil, ASİ, Mişel, el-Mu‛cemu’l Mufassal fî’l- Luğati ve’l- Edeb, Dar İlmi li’l- Melayin, Beyrut 1978.
BOLELLİ, Nusrettin, Belağat, İfav Yay. İstanbul 2011.
BULUT, Ahmet, Arap Dili Araştırmaları I, Alfa Yay., İstanbul 2000.
CELALEDDİN ES-SUYUTİ, el-Müzhir fi Ulûmi’l Luğati ve Envâ’uha, el-Mektebetu’l Asriyye, Sayda-Beyrut 1987.
CİVELEK, Yakup, Arap Dilinde ‚Naht‛ ve Kelime Türetmede ‚Naht‛ Yönteminin Kullanımı, Nüsha Dergisi, Yıl 3, Sayı 10.
DEMİRAYAK, Kenan, BAKIRCI, Selami, Arap Dili Grameri Tarihi, A.Ü.F.E.F. Yay., Erzurum 2001.
FÜCK, Johann, el-ʿArabiyye, Dirasat fi’l Luğati ve’l Lehecat, Mektebetu Hanci, Kahire 1980.
GUTAS, Dimitri, Yunanca Düşünce Arapça Kültür, Kitap Yayınevi, İstanbul 2011.
HUART, Clément, Arab ve İslam Edebiyatı, Çevr. Cemal Sezgin, Ankara, trhs.
42 - Vendryes, J. W., Language: A Linguistic Introduction to History [Paperback] Routledge 2008. s. 11-15.
Arapçanın Gelişimindeki Dış ve İç Etkenler 950
KOÇAK, İnci, KOÇAK, İnci, KOÇAK, İnci, KOÇAK, İnci, KOÇAK, İnci, KOÇAK, İnci, Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları Arapçanın Gelişme Yolları , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih , A.Ü. Dil ve Tarih -Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Coğrafya Fak. Yay., Ankara Ankara Ankara Ankara Ankara Ankara 1984.
KÜÇÜKKALAY, Hüseyin, Kur’an Dili Arapça, Manevi Değerleri Koruma ve İlim Yayma Cemiyeti Yay., Konya 1969.
MOSELEY, Christopher, The Unesco Atlas of the World’s Languages In Danger: Context and Process, University of Cambridge, Museum of Archaeology andAnthropology,2012 UnitedKingdom.
MUHAMMED EL-MÜBAREK, Fıkhu’l-Luğa ve Hasâisi’l- Arabiyye, Daru’l –Fikr, Beyrut 1981.
MUHAMMED SEYYİD ALİ BİLASİ, el-Muʿarrab fî’l Kur’ani’l Kerim, Daru’l Kutubi’l Vataniyye, Bingazi 2001.
MUHAMMED SIDDIK HAN EL-KANÛCÎ, el-Bulğa fi Usûli’l Luğa, Daru’l Beşâiri’l İslamiyye, Beyrut 1988.
SALİH, Subhi, Dirâsât fî Fıkhi’l-Luğa, Matbaati Câmiʿati Dimeşk, Şam1960.
SUSA, Ahmet, Tarihte Araplar ve Yahudiler, Selenge Yay., İstanbul 2005.
TUZCU,TUZCU,TUZCU,TUZCU, Kemal, Arap yazısının Ortaya Çıkışı, Nüsha Dergisi, Yıl 1, Sayı 2.
TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, TUZCU, Kemal, Araplarda Etimoloji Çalışmaları, Nüsha Dergisi, Yıl 1, sayı 1.
VEHBE, Mecdi, EL- MÜHENDİS, Kamil, Mu‛cemu’l Mustalahât fî’l- Luğa’l Arabiyye, Mektebetu Lübnan, Lübnan 1984.
VENDRYES, J. W., Language: A Linguistic Introduction to History [Paperback] Routledge 2008.
YILMAZ, İbrahim, Panayırlar ve Arap dili ve Edebiyatının gelişmesinde oynadığı rol, Basılmamış Doktora tezi, A.Ü.S.B.E., Temel İslam Bilimleri Anabilim Dalı, Erzurum 1997.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com