H. Z. ÜLKEN İN YAYIMLANMAMIŞ BİR YAZISI «MÜLKİYE HATIRATI» ADLI NOTLARINDAN : [ANADOLU'NUN HAYALİ]

Hayalini gördüm. Durgun bir yaz gecesi rüyasında, omuzlarımı ıstırap yüklerinin altında ezilerek, gönlümü parçalayan sözlerinin karşısında tıkanarak, onun hayalini, karanlıklar arasında çıkan ve bir gölge gibi sessiz, gürültüsüz yaklaşan sevgili ANADOLU'nun hayalini gördüm. Sıcaktan bunalıp kalkmış, odamın penceresini açtım. Dışarısı mehtapsız ve karanlık. Yıldızlar birbirlerine göz kırpıyorlar. Gecenin insanlardan, hayvanlardan, hatta cansızlar sınıfından bile gelen hiçbir gürültüsü yok, büsbütün durgun. Fakat neden ben, bu sessizliğin içerisinde birçok mırıltılar, fısıltılar duyuyorum. Ve bu gizli gizli kulaklarıma kadar gelen sesler gittikçe büyüyor, çoğalıyor. Hemen adeta ne söylediklerini anlayacağım. İşte o arada söyledikleri birkaç kelime hatırımda kalmış.