You are here

Home » Content

Duygusal Zekanın İş Tatminine Etkisi: Örgütsel Bağlılığın Aracılık Rolü

Effects Of Emotional Intelligence On Job Satisfaction: Mediation Role Of Organizational Commitment

Journal Name:

  • International Journal of Academic Value Studies

Publication Year:

  • 2016
DOI: 
http://dx.doi.org/10.23929/javs.60

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
People, people's expectations, attitudes and senses in business as well as in social life, are be growing given importance every day. First of all, for success and efficiency of business employees' work requires them to perform effectively and efficiently. Essential condition in order to be useful to the organizations they work for the individual is that it takes the work they do is a sense of satisfaction. Emotional intelligence that is one of the most studied subject in the last period comes among of affecting factors job satisfaction of individuals. The aim of this study is to understand emotional intelligent’s relationship with job satisfaction and to evaluate the mediation role of organizational commitment throughout a research. The study assumed that organizational commitment would increment the positive effect of emotional intelligent on job satisfaction and would mediation the relationship between emotional intelligent and job satisfaction. A questionnaire involving the WLEI Scale (2002) for emotional intelligent, organizational commitment scale by Meyer, Allen (1990) and job satisfaction scale by Lytle (1994) were applied to a sample of respondents working in textile sector workers in Kahramanmaras/Turkey. Results indicated that a positive relationship exists between emotional intelligent and job satisfaction and perception of organization commitment mediation that relationship. The higher the perception of organizational commitment increases the relationship between emotional intelligent and job satisfaction.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
İnsanların, insan beklentilerinin, tutumlarının ve duygularının hem iş yaşamında hemde sosyal yaşamda her geçen gün önemi artmaktadır. Çalışanların çalışma başarısı ve verimliliği için performanslarını etkin ve verimli bir şekilde yerine getirmeleri gerekmektedir. Bireysel olarak, çalıştıkları organizasyonlara yararlı olabilmeleri için ilk şart yaptıkları işten memnun olmalarıdır. Son dönemde literatürde üzerinde fazla durulan konulardan biri olan duygusal zeka bireylerin iş tatminini etkileyen faktörlerden biridir. Çalışmanın amacı duygusal zeka ve iş tatmini arasındaki ilişkiyi anlamak ve bu ilişkideki örgütsel bağlılığın aracılık rölünü incelemektir. Çalışma örgütsel bağlılığın duygusal zeka ve iş tatmini ilişkisine pozitif yönlü etki edeceğini varsaymakta ve bu doğrultuda duygusal zeka ile iş tatmini arasındaki ilişkiyi araştırmaktadır. Çalışmada Kahramanmaraş tekstil sektöründe çalışan bireylere duygusal zeka için WLEI Scale (2002) ölçeği, örgütsel bağlılık için Allen ve Meyer tarafından oluşturulan Örgütsel Bağlılık Ölçeği (1990) ve iş tatmini için Lytle tarafından oluşturulan İş Tatmini Ölçeği (1994) uygulanmıştır. Çalışmanın bulguları duygusal zeka ve iş tatmini ilişkisine örgütsel bağlılığın pozitif yönlü aracılık ettiğini göstermektedir. Örgütsel bağlılık algısı ne kadar yüksek olursa duygusal zeka ve iş tatmini arasındaki ilişki pozitif yönlü artmaktadır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-duygusal-zekanin-tatminine-etkisi-orgutsel-bagliligin-aracilik-rolu.pdf
  • 7
117
129
  • Turkish

JEL Codes:

REFERENCES

References: 

Abraham, R. (1999). “Emotional Intelligence in Organizations: A Conceptualization”, Genetic, Social, and General Psychology Monographs, 125(2): 209-224. Allen, N.J. & Grisaffe, D.B. (2001). “Employee commitment to the organization and customer reactions: Mapping the linkages”, Human Resource Management Review, 11(3): 209-236.
Allen, N.J. & Meyer, J.P. (1990). “The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization”, Journal of Occupational Psychology, 63: 1-18.
Angela, F.; Gerald, M.; Kevin, S.; Joel W.; Moshe, Z.; Lisa, K. & Richard, R. (2012). “Using Emotional Cues in a Discrimination Learning Task: Effects of Trait Emotional Intelligence and Affective State”, Journal of Research in Personality, 46: 239-247.
Awamleh, N.A. (1996). “Organizational Commitment of Civil Service Managers in Jordan: a Field Study”, Journal of Management Development, 15(5): 65-74.
Balay, R. (200). Yönetici ve Ögretmenlerde Örgütsel Baglılık, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
Bar-On, R. (1997), Emotional Quotient Inventory: Technical Manual, Multi Health Systems, Toronto.
Brewer, A.M. (1996). “Developing Commitment Between Managers And Employees”, Journal of Managerial Psychology, 11(4): 24-34. Catt, S.E. & Miller, D.S. (1991). Supervision: Working with People, Irwin Professional Pub., Boston.
Çelen, Ö.; Teke, A. & Cihangiroğlu, N. (2013). “Örgütsel Bağlılığın İş Tatmini Üzerine Etkisi: Gülhane Askeri Tıp Fakültesi Eğitim Hastanesinde Bir Araştırma”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 18(3): 399-410. Choi, S. & An, N. (2016). “The Effect of Emotional Intelligence on Job Satisfaction in China IT Corporation : The Mediating Effect of Organization Culture Awareness, Journal of Information Technology Services, 3: 179-195.
Cumming, E.A. (2005). “An Investigation into the Relationship Between Emotional Intelligence and Workplace Performance: An Exploratory Study”, PdH Thesis, Lincoln University, Pennsylvania.
Cooper, R.K. & Sawaf, A. (1997). Liderlikte Duygusal Zeka, (Çev.: Zelal Bedriye Ayman-Banu Sancar), Sistem Yayıncılık, İstanbul.
Bal, C. G. & Gül, N. (2016). “Duygusal Zekanın İş Tatminine Etkisi: Örgütsel Bağlılığın Aracılık Rolü”, International
Journal of Academic Value Studies, 2 (7) : 117-129. (ISSN:2149-8598).
127
International Journal of Academic Value Studies 2016, 2 (7) : 117-129.
Daus, C.S. & Ashkanasy, N.M. (2005). "The Case for the Ability-Based Model of Emotional Intelligence in Organizational Behavior", Journal of Organizational Behavior, 26(4): 453-466.
Doğan, S. & Şahin, F. (2007). “Duygusal Zeka: Tarihsel Gelişimi ve Örgütler İçin Önemine Kavramsal Bir Bakış”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1): 231-252.
Eröz, S.S. (2011). “Duygusal Zeka ve İletişim Arasındaki İlişki: Bir Uygulama”, Doktora Tezi, Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bursa.
Goleman, D. (1995), Duygusal Zekâ, (Çev.Banu Seçkin Yüksel), Varlık Yayınları, İstanbul.
Goleman, D. (1998). İşbaşında Duygusal Zeka, Varlık Yayınları, İstanbul.
Gül, H. (2002), “Örgütsel Bağlılık Yaklaşımlarının Mukayesesi ve Değerlendirilmesi”, Ege Üniversitesi Ekonomi, İşletme, Uluslararası İlişkiler ve Siyaset Bilimleri Dergisi, 2(1): 37–55.
Gürbüz, S. & Yüksel, M. (2008). “Çalışma Ortamında Duygusal Zeka: İş Performansı, İş Tatmini, Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ve Bazı Demografik Özelliklerle İlişkisi”, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 9(2): 174-190.
Gürbüz, S. (2006), “Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile Duygusal Bağlılık Arasındaki ilişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1): 48-75.
Halsey, W. (1988). Macmilan Contemporary Dictionary, ABC Yayınevi, İstanbul.
Hutcheson, G.D. & Sofroniou, N. (1999). The Multivariate Social Scientist Introductory Statistic Using Generalized Linear Models, SAGE Publications Ltd, London.
İnce, M. & Gül, H. (2005). Yönetimde Yeni Bir Paradigma: Örgütsel Bağlılık, Çizgi Kitabevi, Konya.
Mayer, J.D. & Salovey, P. (1997). “What Is Emotional Intelligence”, In P. Salovey, & D. Sluyter, Emotional Development And Emotional Intelligence: Educational Implications (pp. 3-34). Basicbooks Inc., New York.
Kafetsios, K. & Loumakou, M. (2007). “A Comparative Evaluation of the Effects of Trait Emotional Intelligence and Emotion Regulation on Affect at Work and Job Satisfaction”, International Journal of Work Organization and Emotion, 2(1): 71-87.
Kline, R. B. (2010). Principles And Practice of Structural Equation Modeling, Guilford Press, New York.
Lopes, P.N.; Grewal, D.; Kadis, J.; Gall, M. & Salovey, P. (2006). “Evidence that Emotional Intelligence is Related to Job Performance and Affect and Attitudes at Work”, Psicothema, 18(1): 132-138.
Lytle, R.S. (1994). “Service Orientation, Market Orientation, and Performance: an Organizational Culture Perspective”, Arizona State University, Arizona. Özcan, M.; Geçici, E. & Günlük, M. (2016). “Muhasebecilerin Duygusal Zeka Düzeylerinin Örgütsel Bağlılıkları Üzerindeki Etkisi”, Ege Akademik Bakış, 16(2): 287-302.
Reddy, V. B. M.; Haritha, K. & Neeraja, K. (2012). “A Study on Emotional Intelligence with Reference to Bharat Heavy Electricals Limited, Ranipet”, Advances in Management, 5(6): 1-27.
Rehman, R.R. (2011). “Role of Emotional Intelligence on the Relationship Among Leadership Styles, Decision Making Styles and Organizational Performance: A Review”. Institute of Interdisciplinary Business Research, 3(1): 409-410. Rozell, E.J.; Pettijohn, C.E. & Parker, R.S. (2004). “Customer‐Oriented Selling: Exploring the Roles of Emotional Intelligence and Organizational Commitment”, Psychology & Marketing, 21(6): 405-424.
Bal, C. G. & Gül, N. (2016). “Duygusal Zekanın İş Tatminine Etkisi: Örgütsel Bağlılığın Aracılık Rolü”, International
Journal of Academic Value Studies, 2 (7) : 117-129. (ISSN:2149-8598).
128
International Journal of Academic Value Studies 2016, 2 (7) : 117-129.
Rusbult, C.E. & Farrell, D. (1983). “A Longitudinal Test of the Investment Model: The Impact on Job Satisfaction, Job Commitment, and Turnover of Variations in Rewards, Costs, Alternatives, and Investments”, Journal of Applied Psychology, 68(3): 429-438.
Sabahi, A.H. & Dasthi, N. S. (2016). “The Effect of Emotional Intelligence and Job Satisfaction on Organizational Citizenship Behavior”, Managment Science Letters, 6: 475-480.
Salovey, P. & Mayer, J.D. (1990). “Emotional Intelligence” Imagination, Cognition and Personality, 9(3): 185-211.
Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL Pratik Veri Analizi Analiz ve Raporlaştırma, Anı Yayıncılık, Ankara. Seta, C.E.; Paulus, P.B. & Baron, R.A. (2000). Effective Human Relations: A Guide to People at Work, Allyn and Bacon, Boston. Shalley, C.E.; Gilson, L.L. & Blum, T.C. (2000). “Matching Creativity Requirements and the Work Environment: Effects on Satisfaction and Intentions to Leave”, Academy of Management Journal, 43(2): 215-223.
Sığrı, Ü. & Basım, N. (2006). “İşgörenlerin İş Doyum ve Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Analizi: Kamu ve Özel Sektörde Karşılaştırmalı Bir Araştırma”, SÜİİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 6(12): 131-154.
Steers, R.M. (1977). “Antecedents and Outcomes of Organizational Commitment”, Administrative Science Quarterly, 22 (3): 46-56.
Top, M. (2012). “Hekim ve Hemşirelerde Örgütsel Bağlılık, Örgütsel Güven ve İş Doyumu Profili”, İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 41(2): 258-277.
Wahn, J.C. (1998). “Sex Differences in The Continuance Component Of Organizational Commitment, Group and Organization Management, 23(3): 256-266.
Wong, C. & Law, K.S. (2002), “The Effects of Leader and Follower Emotion Intelligence on Performance and Attitude: An Exploratory Study”, The Leadership Quarterly, 13(3): 243-274.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com