You are here

İsimden Fiil Türeten +çı-/+çi- Eki ve Gelişmiş Şekilleri

+çı-/+çi- noun-to-verb derivational suffix and its developed forms

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In this article, the derivational affix +çı-/+çi- which is in historical and modern Turkish dialects and the words which have derived from its developed forms have been examined.
Abstract (Original Language): 
Bu makalede, tarihî ve çağdaşTürk lehçelerinde yer alan +çı-/+çi- yapım eki ve gelişmiş şekillerinden türemişsözler incelenmiştir.
171-182

REFERENCES

References: 

Altaylı,S., 1994a, Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü I Milli Eğitim BakanlığıYayınları,
İstanbul.
Altaylı,S., 1994b, Azerbaycan Türkçesi Sözlüğü II, Milli Eğitim BakanlığıYayınları,
İstanbul.
Arat, R.R., 1979, Kutadgu Bilig III(İndeks) (İndeksi Neşre Hazırlayanlar: K. Eraslan
O.F.Sertkaya-N.Yüce), Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları,
İstanbul.
1991, Divanü Lûgat-it –Türk Dizini ‘Endeks’IV, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara
Atalay, B., 1992, Divanü Lûgat-it-Türk Tercümesi I-III,:Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara.
Banguoğlu,T., 1990, Türkçenin Grameri,:Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Biray,H., 1999, BatıGrubu Türk YazıDillerinde İsim, Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara.
Brockelmann, C., 1951, Osttürkische Grammatik der islamischen Litteratursprachen
Mittelasiens, Leiden.
Caferoğlu, A., 1968, Eski Uygur Türkçesi Sözlüğü, Türk Dil Kurumu Yayınları,
İstanbul.
Coşkun, V., 2000, Özbek Türkçesi Grameri, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Clauson, G., 1972, An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century-Turkish,
Oxford University Pres, London.
Deny, J., 1943, Türk Dili Grameri (OsmanlıLehçesi,Beşinci Fasikül (Terc. Ali Ulvi
Elöve), Maarif Vekaleti Yayınları, İstanbul.
Derl S., 1963-1982, Derleme Sözlüğü I-XII, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Eren, H., 1999, Türk Dilinin Etimolojik Sözlüğü, Bizim Büro Basım Evi, Ankara.
Ergin, M., 1972, Türk Dil Bilgisi, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları,
İstanbul.
von Gabain, A., (1988) Eski Türkçenin Grameri (Çev.:Mehmet Akalın), Türk Dil
Kurumu Yayınları, Ankara.
Gökyay, O. Ş., 1976, ‘UnutulmuşBir Ek mi?’,TDAY-B 1975-1976, 183-185.
Hacaloğlu, R.A., 1992, Azeri Türkçesi Dil Kılavuzu, Ankara.
Kkalp TTS, 1982-1992, Karakalpak Tiliniñ Tüsindirme Sözligi I-IV, Karakalpakstan
Baspası, Nökis.
Karamanlıoğlu, A.F., 1996, Türk Kültürü, 44, 20-23.
Kzk T T S, 1959-1961, Kazak TiliniñTüsindirme Sözdigi I-II, (Red.:İ.Kenesbayev),
Kazak SSR Gılım Akademiyasının Baspası, Almatı.
Kzk T S, 1984, Kazak Türkçesi Sözlüğü (Çev.:H.Oraltay-N.Yüce-S.Pınar), Türk
DünyasıAraştırmalarıVakfıYayınları, İstanbul.
Korkmaz, Z., 1967, Türk Dili, 187, 514-518.
Korkmaz, Z., 1973, Marzubān-nāme Tercümesi (İnceleme-Metin-Sözlük-Tıpkıbasım),
Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya-Fakültesi Yayınları, Ankara.
G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi Cilt 22, Sayı3 (2002) 171-182 182
Korkmaz, Z., 1994, Türkçede Eklerin Kullanılış Şekilleri ve Ek KalıplaşmasıOlayları,
Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Öztürk, R., 1997, Uygur ve Özbek Türkçelerinde Fiil, Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara.
Poppe, N., 1992, Moğol YazıDilinin Grameri (Çev.:Günay Karaağaç), Ege Üniversitesi
Edebiyat Fakültesi Yayınları, İzmir.
Tar S., 1963-1972, Tarama Sözlüğü I-VIII, Türk Dil Kurumu Yayınları, Ankara.
Tekin, T., 1988, ‘Türkçe/Ş/,Çuvaşça/Ś/ve Moğolca/Ç/’,TDAY-B 1986, 71-75.
Türkm-Türk S, 1995, Türkmence-Türkçe Sözlük, (Hzl.:T.Tekin-M.Ölmez-E.Ceylan-Z.Ölmez-S.Eker), Simurg Yayınları, Ankara.
T T S, 1985, Temel Türkçe Sözlük I-II (Sadeleştirilmişve GenişletilmişKamus-ı
Türki.İlmi Kontrol ve Redaksiyon:Mertol Tulum), Tercüman Gazetesi
Yayınları, İstanbul.
Türk S, 1988, Türkçe Sözlük I-II (Hzl.:İ.Parlatır-N.Gözaydın-H.Zülfikar), Türk Dil
Kurumu Yayınları, Ankara.
Y Tar S., 1983, Yeni Tarama Sözlüğü (Dzl.:Cem Dilçin), Türk Dil Kurumu Yayınları,
Ankara.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com