You are here

FEN ÖĞRETİMİNDE GEZİ GÖZLEM YÖNTEMİNİ KULLANMAYA YÖNELİK TÜRKİYE’DE GERÇEKLEŞTİRİLEN ÇALIŞMALARDAN BİR DERLEME

A REVIEW OF STUDIES CONDUCTED IN THE USE OF THE TRAVEL OBSERVATION METHOD IN TURKISH SCIENCE TEACHING

Journal Name:

Publication Year:

Abstract (2. Language): 
In this study, it was done to use travel observation method in science lesson in Turkey and to make use of educational compilation and subject method. The articles and theses of the travel observation method applied to elementary school students and teacher candidates in the study were examined and introduced. In this study, the necessity of travel observation method in terms of importance and students in teaching science lessons was mentioned and suggestions. Knowledge and concepts related to science, The travel observation method can be used in order to make it more clear, concrete and more student-centered. In this way; Apart from classical learning methods, it can be aimed to present a learning environment which is more naturally fed from daily life and experiences. With this method, To gain awareness about simple science phenomena, to increase curiosity, to activate research and learning desires. In addition, it is important for the candidates of the faculties especially in the faculties to give trainings on how to plan and implement the travel observation method. Researchers; It is recommended that studies that contribute to the development of applicable methods of science teaching in life be made.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma, Türkiye’de fen bilimleri dersinde gezi gözlem yöntemini kullanmaya yönelik gerçekleştirilen çalışmaları derlemek ve söz konusu metodun kullanım durumunu ortaya koymak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada ilköğretim öğrencileri ve öğretmen adaylarına yönelik uygulanan gezi gözlem yönteminin yer aldığı makale ve tezler incelenmiş ve tanıtılmıştır. Bu çalışmada, gezi gözlem yönteminin fen bilimleri dersi öğretiminde önemi ve öğrenciler açısından gerekliliği konusuna değinilmiş ve önerilerde bulunulmuştur. Fen bilimlerine ilişkin bilgilerin ve kavramların, öğrencilere; daha anlaşılır, somut ve daha çok öğrenciyi merkeze alan etkileşimler yoluyla aktarılmasını sağlamak amacıyla, gezi gözlem yöntemi kullanılabilir. Bu şekilde; klásik öğrenme metodlarının dışında, daha ziyade günlük yaşantıdan ve deneyimlerden beslenen bir öğrenme ortamının sunulması hedeflenebilir. Bu yöntemle, öğrencilerin; basit fen olguları konusunda farkındalık kazanması, merak duygularının artırılması, araştırma ve öğrenme arzularının harekete geçirilmesi amaçlanmalıdır. Ayrıca özellikle fakültelerde lisans derslerinde öğretmen adaylarına, gezi gözlem yönteminin nasıl plânlanacağı ve nasıl uygulanacağına dair eğitimler verilmesi de, yöntemin işleyişi bakımından önem arz etmektedir. Araştırmacılara; -hayatın içinde fen öğretimini- uygulanabilir kılacak yöntemlerin geliştirilmesine katkı sağlayacak çalışmalar yapmaları önerilir.
12
20

REFERENCES

References: 

Akkuş, A. ve Meydan, A. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Tarihi Ve Coğrafi Mekân Uygulamalarının
Değerlendirilmesi. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 4(13), 14-30.
Atayeter, Y. ve Tozkoparan, U. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmenleri Ve 6. Sınıf Öğrencilerinin Sosyal
Bilgiler Dersinde Gezi Gözlem Yönteminin Uygulanmasına Yönelik Görüşleri. Mehmet Akif Ersoy
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 3(5), 1-21.
Aycan, D. (2008). Gezi-Gözlem Yönteminin Biyoloji Öğretimindeki Önemi Ve Diğer Öğretim Yöntemleri
Arasındaki Yeri, yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi. Ankara.
Aydın, S., Haşıloğlu, M. A. ve Kunduracı, A. (2016). Fen Bilimleri Öğretmenlerinin Ders Dışı Etkinlikleri
Kullanmada Özyeterlik Algılarının Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Uluslararası Eğitim, Bilim
ve Teknoloji Dergisi, 2(2), 94-103.
Badem, N. (2010). 4. Sınıf Öğrencilerinde Gezi Gözlem İle Desteklenmiş Öğretimin Çevre Kirliliği İle
İlgili Farkındalıklarının Oluşumuna Etkisi, yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi. Balıkesir.
Ballantyne, R. and Packer, J. (2002). Nature-based excursions: School students”perspections of
learning in natural environments. International Research in Geographical and Environmental
Education, 11(3), 218-231.
Ballı, A. (2009). 9. Sınıf Fiziki Coğrafya Konuları Öğretiminde Gezi Gözlem Yönteminin Önemi (Bağcılar
İlçesi Örneği), yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Bozdoğan, A. E. ve Yalçın, N. (2006). Bilim Merkezlerinin İlköğretim Öğrencilerinin Fene Karşı İlgi
Düzeylerinin Değişmesine Ve Akademik Başarılarına Etkisi: Enerji Parkı. Ege Eğitim Dergisi 2006 (7) 2:
95–114.
Bozdoğan, A. E. (2008). Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının Bilim Merkezlerini Fen Öğretimi Açısından
Değerlendirmesi: Feza Gürsey Bilim Merkezi Örneği. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi XXI
(1), 2008, 19-41.
Bozdoğan, A. E. (2012). Eğitim Amaçlı Gezilerin Plânlanmasına İlişkin Fen Bilgisi Öğretmen Adaylarının
Uygulamaları: Altı Farklı Alan Gezisinin Değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim bilimleri
dergisi 1049- 1072.
Bozdoğan, A. E., Okur, A. ve Kasap, G. (2015). Planlı bir alan gezisi için örnek uygulama: Bir fabrikası
gezisi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi , 7(14), 1-12.
Büyükkaragöz, S. ve Çivi, C. (1994). Genel Öğretim Metotları (4.Baskı), Atlas Kitabevi, Konya.
Çiftçi, T. ve Dikmenli, Y. (2016). Coğrafya Öğretmenlerinin Okul Dışı Coğrafya Öğretimine İlişkin
Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 17(1), 363-382.
Çilenti, K. (1988). Egitim Teknolojisi ve Ögretim , Ankara: 3. Baskı, Kadıoglu Matbaası.
Erden, O. ve Uçar, A. (2013). Teknoloji Ve Tasarım Dersinde Yapılacak Okul-Sanayi İşbirliğinin
Öğrencilerin Tutumlarına Etkisi (Tokat İli Örneği). Uluslararası Türk eğitim bilimleri dergisi, 1(1), 17-
30.
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Haziran 2017 Cilt:6 Özel Sayı:1 Makale No: 02 ISSN: 2146-9199
20
Erdoğan, M., (2011). Ekoloji Temelli Yaz Doğa Eğitimi Programının İlköğretim Öğrencilerinin Çevreye
Yönelik Bilgi, Duyuşsal Eğilimler ve Sorumlu Davranışlarına Etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Bilimleri, Educational Sciences: Theory & Practice, 11(4), 2223-2237.
Ertaş, H., Şen, A. İ. ve Parmaksızoğlu, A. (2011). Okul Dışı Bilimsel Etkinliklerin 9. Sınıf Öğrencilerinin
Enerji Konusunu Günlük Hayatla İlişkilendirme Düzeyine Etkisi. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik
Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 5(2), 178-198.
Garipağaoğlu, N. (2001). Gezi-gözlem metodunun coğrafya eğitimi ve öğretimindeki yeri. Marmara
Coğrafya Dergisi , 4, 13-30.
Kemertaş, İ. (2003). Öğretimde Planlama ve Değerlendirme. İstanbul: Birsen Yayınevi.
Köse, E. (2007). İlköğretim öğrencilerinin ders dışı etkinliklerini tercih etme nedenleri. Bayburt Eğitim
Fakültesi Dergisi , 2(3), 46-61.
Küçükahmet, L., (1999). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Ankara: Alkım Yayınevi.
Öz, G., (2015). Öğretim Yöntemlerinden Gezi Gözlem Ve İnceleme Metodunun Uygulanmasında Ortaya
Çıkan Problemlere İlişkin Öğretmen Görüşleri (Güngören İlçesi Örneği), yayınlanmamış yüksek lisans
tezi. İstanbul Aydın Üniversitesi. İstanbul.
Özdemir, O. (2010). Doğa Deneyimine Dayalı Çevre Eğitiminin İlköğretim Öğrencilerinin Çevrelerine
Yönelik Algı ve Davranışlarına Etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi , 27, 125-138.
Tosun, O. (2012). İlköğretim Canlılar Dünyasını Gezelim Tanıyalım Ünitesinin Anlaşılmasında Gezi
Gözlem Ve Düz Anlatım Yöntemlerinin Karşılaştırılması (yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Samsun
Ondokuz Mayıs Üniversitesi. Samsun.
Türkmen, H. (2015). İlkokul Öğretmenlerin Sınıf Dışı Ortamlardaki Fen Öğretimine Bakış Açıları.
Journal of European Education (ISSN 2146-2674), 5(2), 47-55.
Ürey, M. ve Çepni, S. (2014). Fen Temelli ve Disiplinlerarası Okul Bahçesi Programının Öğrencilerin
Fen ve Teknoloji Dersine Yönelik Tutumları Üzerine Etkisinin Farklı Değişkenler Açısından
Değerlendirilmesi. OMÜ Eğt. Fak. Derg., 33(2), 537-548.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com