Acar, F. T. (2001). Duygusal zekâ yeteneklerinin göreve yönelik ve insana yönelik liderlik davranışları ile ilişkisi. Yayımlanmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı: İstatistik, Araştırma Deseni, SPSS Uygulamaları Ve Yorum. Pegem yayıncılık.
Constantine, M.G. and Gainor, K.A. (2001). Emotional intelligence and empathy: Their relation to multicultural counseling knowledge and awareness. Professional School Counseling, 5, 131-137.
Deniz, M. E. ve Yılmaz, E. (2004). Üniversite öğrencilerinin duygusal zeka yetenekleri ve yaşam doyumları arasındaki ilişki. XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı. Malatya: İnönü Üniversitesi.
Deniz, M. E. (2006). The Relationships among Coping with Stress, Life Satisfaction, Decision Making Styles and Decision Self-Esteem: An Investigation on Turkish University Students. Social Behavior and Personality: An International Journal, 34(9), 1161 – 1170.
Diener, E., Emmons, R., Larsen, J., & Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. J Personality Assessment, 49(1), 71-75.
Dikmen, A.A. (1995), “İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi”. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 50(3-4), Prof. Dr. Turan Güneş’e Armağan, Haziran-Aralık, 115-140.
Dilmaç, B. ve Ekşi, H. (2008), Meslek Yüksek Okullarında Öğrenim Gören Öğrencilerin Yaşam Doyumları ve Benlik Saygılarının İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20.
Fitnes, J. (2001). Emotional intelligence and intimate relationship. In J. Ciarrochi, J. P. Forgas, J. D. Mayer (Editör), Emotional intelligence in everyday life. Philadelphia: Psychology Pres. 98-112.
Goleman, D., Boyatzis, R. , and McKee, A. (2002). The emotional reality of teams. Journal of Organizational Excellence, 21(2), 55-65.
Gross, J.J. (1998). Antecedent- and response-focused emotion regulation: Divergent consequences for experience, expression, and physiology. Journal of Personality and Social Psychology, 74, 224-237.
41
Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi
Journal of Research in Education and Teaching
Mayıs 2013 Cilt:2 Sayı:2 Makale No:04 ISSN: 2146-9199
İkiz, E. ve Kırtıl Görmez, S. (2010). İlköğretim ikinci kademe öğrencilerinde duygusal zekâ ve yaşam doyumunun incelenmesi.İlköğretim-Online, 9(3), 1216-1225. http://ilkogretim-online.org.tr adresinden, 11.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Köker, S. (1991). Normal ve Sorunlu Ergenlerin Yaşam Doyumu Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Mayer, J. D., Salovey, P. (1997). What is Emotional Intelligence? Emotional Development And Emotional İntelligence. New York: Basic Boks., 1, 3-31.
Öztürk, A. ve Deniz, M.E. (2008). Okul öncesi öğretmenlerin duygusal zeka yetenekleri, iş doyumları ve tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim-Online, 7(3), 578-599, http://www.ilkogretim-online.org.tr adresinden, 04.03.2013 tarihinde indirilmiştir.
Özer, M. ve Karabulut, Ö. (2003). “Yaşlılarda Yaşam Doyumu”. Turkish Journal of Geriatrics. 6(2), 72.
Pavot, W., and Diener, E. (1993). Review of the Satisfaction with Life Scale. Psychological Assessment, 5, 164-172.
Petrides, K.V. and Furnham, A. (2000). Gender differences in measured and self-estimated trait emotional intelligence. Sex roles. 42, 449-461.
Ryan, R. M., Sheldon, K. M., Kasser, T., ands Decci, E. L. (1996). “All Goals Are Not Created Equal: An Organismic Perspective on the Nature of Goals and Their Regulation”. Ed. P. M. Gollwitzer, & J. A. Barg. The psychology of action: Linking cognition and motivation to behavior, 7-47. NewYork: Guilford.Salopek, J.(1998). Train Your Brain. Training Development, 52, 10.
Salovey, P. and Mayer, J. D. (1990). Emotional intelligence. Imagination, Cognition, and Personality, 9, 185-211.
Selçukoğlu, Z. (2001). Araştırma Görevlilerinde Tükenmişlik Düzeyi ile Yalnızlık Düzeyi ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin Bazı Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Shapıro, L. E. (1998). Yüksek EQ’lu Bir Çocuk Yetiştirmek. Çeviren: Ümran Kartal, İstanbul: Varlık Yayınları, 238-248.
Sheskin, D.J. (2004). Handbook of Parametric and Nonparametric Statistical Procedures, third ed. Chapman and Hall/CRC, 1193.
Stein, J.S., H. E. Book, (2003). EQ Duygusal Zekâ ve Başarının Sırrı. İstanbul: Özgür Yayınları.
Tavşancıl, E. (2002). Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Vara, Ş. (1999). Yoğun Bakım Hemşirelerinde İş doyumu ve Genel Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İzmir: E. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
Veenhoven, R. (1996). Happy life-expectancy, A comprehensive measure of quality of life in nations. Social Indicators Research, 39, 1-58.
Yılmaz, E. (2004). “Duygusal Zekâ ve Öğretmenlik Mesleği” Eğitime İlişkin Çeşitlemeler (133-148). Konya: Eğitim Kitapevi.
Weisinger, H. (1998). İş yaşamında Duygusal Zeka. Çeviren: Nurettin Süleymangil. İstanbul: MNS Yayıncılık, 12-227
Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com