You are here

İLKÖĞRETİMDE AKTİF ÖĞRENME MODELİ İLE GEOMETRİ ÖĞRETİMİNİN GEOMETRİK DÜŞÜNME DÜZEYLERİNE ETKİSİ

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of Author
Abstract (2. Language): 
The aim of this study is to examine the effects of geometry teaching with active learning models on geometric thinking level in elementary education. Research was conducted with control group and experiment group and pretest and posttest was given to this groups. Active learning model has used in experimental group and in control group the traditional model has used. 93 fourth grade and 106 fifth grade students from Buca İlköğretim Okulu in Buca center province in İzmir in 2004-2005 academic school year enrolled in this research. Quantitative research approache has been admitted. The data of the research has been gathered by the geometry test of Van Hiele. Arithmetic mean, standard deviation, k square test were used in the analyses of the data. At the end of this research, there is a significant difference in terms of student's geometric thinking level between experiment group which was educated with active learning techniques and control group which was educated according to traditional techniques.
Abstract (Original Language): 
Bu araştırmanın amacı, ilköğretimde aktif öğrenmenin ve geleneksel öğretimin, öğrencilerin geometrik düşünme düzeyleri üzerine etkilerini incelemektir. Araştırmada öntest-sontest kontrol gruplu deneysel araştırma modeli kullanılmıştır. Deney gruplarında aktif öğrenme yöntemi, kontrol gruplarında ise geleneksel öğretim yöntemi kullanılmıştır. Araştırma 2004-2005 eğitim-öğretim yılında İzmir ili Buca ilçesine bağlı Buca ilköğretim okulunda okuyan 93 öğrenci 4. sınıf, 106 öğrenci 5. sınıf, toplam 199 öğrenci üzerinde gerçekleştirilmiştir. Araştırmada nicel araştırma yaklaşımı benimsenmiştir. Araştırma verileri Van Hiele geometri testi ile toplanmıştır. Araştırmanın nicel verilerin analizinde aritmetik ortalama, standart sapma, kay-kare (X2) testi kullanılmıştır. Bu araştırma sonucunda Aktif öğrenme yöntemiyle öğrenim gören deney grubu ile geleneksel yönteme göre öğrenim gören kontrol grubu öğrencilerin geometrik düşünme düzeyleri arasında, deney grubu lehine anlamlı bir farklılık bulunduğu belirtilmiştir.
57-68

REFERENCES

References: 

Altınok, H. (2004). İşbirlikli Öğrenme, Kavram Haritalama, Fen Başarısı, Strateji Kullanımı ve Tutum. Yayınlanmamış Doktora Tezi, D.E.Ü. Eğitim Bilimler Enstitüsü.
Alyeşil, D. (2005). Kavram Haritaları Destekli ve Problem Çözme Merkezli Geometri Öğretimi 7. Sınıf Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeyleri Üzerindeki Etkileri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, D.E.Ü. Eğitim Bilimler Enstitüsü.
Baki, A. (2005). Kuramlardan Uygulamaya Matematik Öğretimi. İstanbul: Bilge Matbaası.
Başer, N., Köröğlu, H., Özbellek, S. G. Ve Tezcan, C.
(2002). İlköğretim Geometri Öğretiminde Karşılaşılan Güçlükler ve Giderme Yolları, Buca Eğitim Fakültesi Dergisi.
Binbaşıoğlu, C. (1981). Özel Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kadıoğlı Matbaası.
Breen,
J
. J. (2000). Achievement of Van Hiele Level Two in Geometry Thinking By Eight-Grade Students Through The Use of Geometry Computer-Based Guided Instruction. Dissertation Abstract Index, 60 (07) 2415A.
Denis, L. P. (1987). Relationships Between Stage of Cognitive Development And Van Hiele of Geometric Thought Among Puerto Rican
Adolescents. Dissertation Abstract Index, 48 (04)
859A.
Duatepe, A. (2000). An investigation of the relationship between van Hiele geometric level of thinking and demographic variable for pre-service elementary school teacher. Unpublished Mater Thesis, Middle East Technical University.
Durmuş, S.; Toluk, Z.; Olkun, S. (2002). Matematik öğretmenliği 1. sınıf öğrencilerinin geometrik alan bilgi düzeylerinin geliştirilmesi için yapılan araştırma ve sonuçları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. (16¬18 Eylül 2002). Ankara: ODTÜ Kültür ve
Kongre Merkezi.
Mistretta, R. G. (1997). A Supplemental Geometry Unit to
Enhance Eight Grade Students' Van Hiele Thinking Levels. Dissertation Abstract Index, 57
(07) 2925A.
Olkun, S.; Toluk, Z.; Durmuş, S. (2002). Matematik ve
sınıf öğretmenliği
birinc
i sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeyleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. (16¬18 Eylül 2002). Ankara: ODTÜ Kültür ve
Kongre Merkezi.
Olkun,
S
. ve Toluk, Z. (2003). İlköğretimde Etkinlik Temelli Matematik Öğretimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Özsoy, N., Yağdıran, E. ve Öztürk, G. (2004). ). Onuncu Sınıf Öğrencilerinin Öğrenme Stilleri ve Geometrik Düşünme Düzeyleri. Eurasian Journal of Educational Research. Sayı 16.
(Bahar 2005).
Mayberry, J. W. (1981). An Investigation of The Van Hiele Levels of Geometric Thought in Undergraduate Preservice Teachers. Dissertation Abstract Index,
42 (05) 2008A.
Stover, N. F. (1990). An Exploration of Students' Reasoning Ability and Van Hiele Levels as Correlates of Proof-Writing Achievement in Geometry.
Dissertation Abstract Index, 51 (03) 776A. Toluk, Z.; Olkun, S.; Durmuş, S. (2002). Problem merkezli
ve
görse
l modellerle destekli geometri öğretiminin sınıf öğretmenliği öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin gelişmesine etkisi. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik
Eğitimi
Kongresi
. (16-18 Eylül 2002). Ankara:
ODTÜ Kültür
v
e Kongre Merkezi.
Develi, M. H. Ve Orbay, K. (2004). İlköğretimde Niçin ve Nasıl Bir Geometri Öğretimi.
http://yayim.meb. gov.tr/yayimlar/157/develi.htm (23 Ekim 2004).

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com