You are here

İNSANLIĞIN EN ESKİ TAPINAĞI GÖBEKLİTEPE TEOLOJİK OLARAK BİZE NE SÖYLER?

WHAT DOES GOBEKLITEPE, HUMANITY'S OLDEST TEMPLE, TELL US THEOLOGICALLY?

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Gobeklitepe is regarded as one of the oldest temples of the humanity according to archaeologs. In this work, by going back twelve thousand years, we will attempt both to provide information about this structure and to make interpretations by highlighting the theological and philosophical associations of this structure. In our study, we will examine Gobeklitepe not from the perspective of archaeology and history of art but from that of philosophy of religion and religious symbolism. In our research, we benefit from the data of archeology and historical geography. The basic aim of this search is archaeological data that is obtained in the region and to evaluate these datas based on the historical geography and the history of religions. When it is, we have interpreted according to language of religion and religious symbolism. As a result, contrary to popular belief, we saw important reasons Gobeklitepe area that is sacred structures, the people of the Stone Age is not primitive and faith is as old as humanity. We have reached the conclusion that must be rethought the development of human civilization on the Gobeklitepe Temples. Our main objective is to connect Gobeklitepe with philosophical and theological literature and to propose a method and subject as to how to accomplish this. Thus, our study is just an attempt at interpretation.
Abstract (Original Language): 
Göbeklitepe arkeologlara göre, insanlığın en eski tapınaklarından biridir. Bu çalışmada on iki bin yıl öncesine dönerek hem bu yapı hakkında bilgi vermeye çalışacağız hem de bu yapının teolojik ve felsefi çağrışımlarına dikkat çekerek bir yorum denemesinde bulunacağız. Araştırmamız da, Göbeklitepe'yi arkeoloji ve sanat tarihi açısından değil de din felsefesi ve dini sembolizm açısından inceleyeceğiz. Araştırmamızda arkeoloji ve tarihi coğrafyanın bize sağladığı verilerden yararlandık. Çalışmanın temel amacı arkeolojinin bölgeden elde ettiği veriler ve bu verilerin tarihi coğrafya ve dinler tarihi açısından değerlendirilmesidir. Yeri geldiğinde bu verileri din dili ve dini sembolizm açısından yorumladık. Sonuç olarak taş devri insanının sanılanın aksine ilkel olmadığını, Göbeklitepe’nin kutsal yapılar alanı olduğunu ve inancın insanlık tarihi kadar eski olduğuna dair önemli gerekçelerin bulunduğu sonucuna ulaştık. Göbeklitepe kutsal yapılar alanı üzerinden insanlığın medeniyet gelişimi üzerine yeniden düşünülmesi gerektiği kanaatine ulaştık. Asıl amacımız Göbeklitepe'yi felsefe ve teoloji literatürüne taşımak ve bunun nasıl sağlanacağına dair bir metot ve konu önerisi sunmaktır. Bu sebeple çalışmamız sadece bir yorum denemesidir.
59
74

REFERENCES

References: 

BURCKHARDT, T. (2009), Foundations of Oriental Art & Symbolism, South Korea: World Wisdom, Inc.
ÇETİNKAYA, B. A. (2003), “İhvan-ı Safâ Felsefesinde Sayıların Gizemi Üzerine Bir Çözüm Denemesi”, Felsefe Dünyası, 2003/1, sayı: 37, s. 87-121
DEMİRCİ, K. (1997), "Hârût ve Mârût", DİA, C. XVI, İstanbul.
İnsanlığın En Eski Tapınağı Göbeklitepe Teolojik Olarak Bize Ne Söyler?
|73|
bilimname
düşünce platformu
XXX, 2016/1
EL-FÂRÂBÎ, Ebu Nasr (1995), Kitâb Tahsilü's Saade, Beyrut: Mektebetü'l Hilal.
GÜNDÜZ, Ş. (2002), “Gnostik Dinler”, Sarıkçıoğlu, E., Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Fakülte Isparta: Kitabevi yay.
GÜNDÜZ, Ş. (2004), "Eski Harran’da Sihir ve Büyü Ritüeli Olarak Kurban", Milel ve Nihal İnanç, Kültür ve Mitoloji Araştırmaları Dergisi, Cilt/Volume: 2 Sayı/Number: 1 Aralık/December.
GÜNDÜZ, Ş. (2006), "Manden/Sabii Geleneğinde Harran" I. Uluslararası Katılımlı Bilim, Din ve Felsefe Tarihinde Harran Okulu Sempozyumu, ed. Ali Bakkal, Şanlıurfa.
GÜVEN, İ (ed.) (2010), Uygarlık Tarihi, 3. Bsk., Ankara: Pegem Akademi yay.
HARMAN, Ö. F. (2000), "Hz. İbrahim", DİA, C. XXI, İstanbul.
HOOKE, S. H. (2002), Ortadoğu Mitolojisi, Çev. Alaeddin Şenel, İmge yay., Ankara.
HONİGMANN, E. (1986), "Urfa", İslam Ansiklopedisi, C. XIII, İstanbul: MEB yay.
INMAN, T. (2004), Ancient Pagan And Modern Christian Symbolism, 2'nd Edition, Yorkshire: Celephais Press.
KARAKAŞ, M. (2009), Urfan'nın Kültür ve İnançları Serüveni, Şanlıurfa: Şanlıurfa Valiliği İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü Yay.
KILIÇ, M. E. (2008), "Hermes", DİA, C. XVII. İstanbul.
KOÇ, T. (1995), Din Dili, Kayseri: Rey yay.
Kuran-ı Kerim,(2010), Çev. Hayrettin Karaman vd., Ankara: TDV yay.
Kutsal Kitap (Tevrat, Zebur, İncil),(2009), İstanbul: Yeni Yaşam Yayınları.
NASR, S. H. (1985), İslam Kozmoloji Öğretilerine Giriş, Çev: Nazife Şişman, İstanbul.
O’BRIEN, J. and Palmer, M. (2009), Zoroastrianism World Religions, Third Edition, New York: Chelsea House press.
ÖZDÖL, S., "Çanak Çömleksiz Neolitik Çağda Güneydoğu Anadolu’da Din Ve Sosyal Yapı", Tarih İncelemeleri Dergisi, Cilt/Volume XXVI, Sayı/Number 1, Temmuz/July, 173-199.
PETERSON, M., HASKER, W., REİCHENBACH, B., BASİNGER, D., (2006), Akıl ve İnanç, Çev. Rahim Acar, İstanbul: Küre yay.
Hasan ÖZALP
|74|
bilimname
düşünce platformu
XXX, 2016/1
PLATON, (2002), Devlet, Çev. Neval Akbıyık-Serdar Taşcı, Ankara: Metropol yay.
PLATON, (trs), Protagoras, Çev. Nurettin Şazi Kösemihal, İstanbul: Sosyal yay.
SARIKÇIOĞLU, E. (2002), Başlangıçtan Günümüze Dinler Tarihi, Fakülte Isparta: Kitabevi yay.
SCHMİDT, C. (2010), "Göbekli Tepe-The Stone Age Sanctuaries New Results Of Ongoing Excavations With A Special Focus On Sculptures And High Reliefs", Documenta Praehistorica XXXVII. DOI: 10.4312\dp.37.21.
SCHMIDT, C. (2007), Taş Çağı Avcılarının Gizemli Kutsal Alan Göbeklitepe: En Eski Tapınağı Yapanlar, Çev. Rüstem Aslan, İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
TILLICH, Paul. (1958), “Dynamics of Faith”, New York: Harper & Brothers.
TILLICH, P. (1968), "Symbols of Faith", Religious Language and The Problem of Religious Knowledge, ed. Ronald. E. Santoni, London: Indiana University Press.
VOIGT M. M. (2002) "Çatal Höyük in Context Ritual at Early Neolithic Sites in Central and Eastern Turkey" Life in Neolithic Farming Communities Social Organization, Identity, and Differentiation ed. Ian Kuijt, London: Kluwer Academic Publishers.
WEIR, T. H. (1987), "Harran" İslam Ansiklopedisi, C. V-1, İstanbul: MEB yay.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com