You are here

TEPKİSEL VE GELİŞİMSEL SINIF YÖNETİMİ MODELLERİNİN AHLAK EĞİTİMİYLE İLİŞKİSİ

RELATIONSHIP BETWEEN MORAL EDUCATION AND TRADITIONAL-DEVELOPMENTAL CLASSROOM MANAGEMENT

Journal Name:

Publication Year:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Behaviours of teachers in the classrooms affect students’ moral development positively or negatively. In this regard, depending upon classroom management approach adopted by teacher, individual student moral conduct conforms to the shared morality and social norms of the classroom community. Even though there is general agreement on classroom organization in order to optimize academic learning, there are several approaches to classroom management which differs in their goals, view of children, methods, and the source of its power. For instance, developmental classroom management places more emphasis on building relationships than on controlling students as in traditional classroom management. A classroom management approach that teachers will follow has an important place on moral education. In this theoretical study, the relationship between several approaches to classroom management and moral education was analyzed and evaluated. A qualitative research model is used in this theoretical study. Various studies and researches related to this theoretical study’s main problem were reached and was evaluated by using document analysis located in a qualitative research model.
Abstract (Original Language): 
Sınıflarda öğretmenlerin sergilediği davranışlar, öğrencilerin kendi ahlaki değerlerini inşa etmesini olumlu veya olumsuz manada etkileyebilir. Bu sebeple öğretmenin benimsediği sınıf yönetimi modeline göre öğrencilerin ahlaki gelişimi pozitif veya negatif olarak etkilenecektir. Sınıftaki düzen ve organizasyonun etkili bir öğretim için gerekli olduğu üzerinde ittifak halinde olunmasına karşın sınıf yönetiminin amacı ve nasıl sağlanacağı konusunda yaklaşım farklılıkları bulunmaktadır. Örneğin tepkisel sınıf yönetimi modeli öğrencinin dışarıdan kontrolüne aşırı vurgu yaparken, gelişimsel sınıf yönetimi modeli öğrencilerle kurulacak ilişkinin niteliği üzerinde daha çok durmaktadır. Öğretmenlerin takip edecekleri sınıf yönetimi modeli, ahlak eğitiminin başarısını belirlemede önemli bir yere sahiptir. Bu sebeple sınıf yönetimi modellerinin ahlak eğitimi ve ahlaki gelişim üzerinde nasıl bir etkiye sahip olduğunun ortaya konulmasına ihtiyaç vardır. İşte bu nedenle, bu teorik çalışmanın temel amacı, tepkisel ve gelişimsel sınıf yönetimi modellerini ahlak eğitimiyle ilişkisi üzerinden analiz edip değerlendirmektir. Bu çalışmada nitel araştırma modeli benimsenmiştir. Nitel araştırma modeli içerisinde yer alan doküman incelemesi yöntemi kullanılarak çalışmanın problemiyle ilgili muhtelif çalışmalara ve araştırmalara ulaşılmıştır; bunlar, çalışmanın amacı çerçevesinde betimsel olarak analiz edilip değerlendirilmiştir.
207
221

REFERENCES

References: 

ALTINTAŞ, M. E. (2016). Öğretmenler Gözüyle Değerler Eğitimi. Konya: Değer Eğitimi Merkezi Yayınları.
AYDIN, M. Ş. (2014). "İslam Ahlak Eğitimi" İslam Ahlakı Temel Konular Ve Güncel Yorumlar. Ankara: Dib Yayınları, S. 201-254
DEVRIES, R., & ZAN, B. (1994). Moral Classrooms, Moral Children : Creating A Constructivist Atmosphere İn Early Education. New York: Teachers College Press.
DURKHEIM, É. (2010). Ahlak Eğitimi. İstanbul: Say Yayınları.
EKŞİ, H. (2011). Karakter Eğitimi El Kitabı. İstanbul: Nobel Yayınları.
ERDEN, M. (2014). Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
FALLONA, C., & RİCHARDSON, V. (2006). "Classroom Management As A Moral Activity" Handbook Of Classroom Management. New Jersey: Mahwah, Pp.1041-1062.
GORDON, T., & BURCH, N. (1974). Teacher Effectiveness Training. New York: P. H. Wyden.
HALSTEAD, J. M., & TAYLOR, M. (2000). Learning And Teaching About Values: A Review Of Recent Research. Cambridge Journal Of Education, 30(2), Pp. 169-202.
Tepkisel ve Gelişimsel Sınıf Yönetimi Modellerinin Ahlak Eğitimiyle İlişkisi
|221|
bilimname
düşünce platformu
XXX, 2016/1
JACKSON, P. W., BOOSTROM, R. E., & HANSEN, D. T. (1993). The Moral Life Of Schools. San Francisco: Jossey-Bass.
KANT, I. (2007). Eğitim Üzerine. İstanbul: Say Yayınları.
KIRAN, H., & Diğerleri. (2012). Etkili Sınıf Yönetimi. Ankara: Anı Yayıncılık.
LANDAU, B. (2009). Classroom Managemet. Içinde International Handbook Of Research On Teachers And Teaching. New York: Springer.
NUCCI, L. (2006). "Classroom Management For Moral And Social Development" Handbook Of Classroom Management. New Jersey: Mahwah, Pp. 711–731
RUSNAK, T. (1998). An Integrated Approach To Character Education. Thousand Oaks, California: Corwin Press.
ŞEMİN, R. (1973). Karakter Formasyonu. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
THORNBERG, R. (2006). Hushing As A Moral Dilemma İn The Classroom. Journal Of Moral Education, 35(1), Pp. 89-104.
THORNBERG, R. (2008). A Categorisation Of School Rules. Educational Studies, 34(1), 25-33.
TURAN, S., & ŞİŞMAN, M. (2004). Sınıf Yönetimi. Ankara: Öğreti Pegema Yayınları.
VEUGELERS, W., & VEDDER, P. (2003). Values in Teaching. Teachers And Teaching, 9(4), Pp. 377–389.
WATSON, M. (2008). "Developmental Discipline And Moral Education" Handbook Of Moral And Character Education. New York: Routledge, Pp. 175-203

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com