Buradasınız

ORTAÖĞRETİM ÖĞRENCİLERİNİN CİNSİYET VE OKUL TÜRÜNE GÖRE SALDIRGANLIK DÜZEYLERİ İLE EMPATİK EĞİLİM DÜZEYLERİNİN İNCELENMESİ (ÇORUM İLİ ÖRNEĞİ)

ANALYSIS AND EXAMINATION OF AGGRESSION LEVELS AND EMPATHETIC TENDENCY LEVELS OF SECONDARY SCHOOL STUDENTS ACCORDING TO THE TYPE OF SCHOOL AND GENDER (CASE OF ÇORUM PROVINCE)

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.9761/JASSS2392

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
This study was performed to examine the difference between the offensiveness levels and empathetic tendency levels of secondary school students according to the type of school and gender. As data collection tool "Aggression Inventory" developed by Kiper (1984) and "Empathic Tendency Scale" developed by Dökmen (1988) were applied to randomly selected 514 secondary school students (266 male; 248 female) who are having education in secondary schools in Çorum Province. Multivariate Analyses Of Variance (MANOVA), One-Way Analysis of Variance (ANOVA) were used in analysis of data and Scheffe test was used in order to determine the source of the difference as a result of variance analysis. According to data collected from 514 secondary students included in the study, while no significant differences were found between genders in terms of destructive, passive and general aggression scores (p>0.05), significant difference was found between genders in terms of impulsive aggression (p<0.05). Female students (56,26±9,48) showed higher scores than males (54,29±8,61) in terms of impulsive aggression. Significant difference was found between genders in terms of empathic tendency. Female students (68,20±10,38) showed higher scores than male students (65,60 ± 8,56) in terms of emphatic sensitivity. Findings related to hardiness and empathic tendency was found to be in favor of women. Statistical analysis performed in terms of general, passive and impulsive aggression and empathic tendency according to school type revealed that there were no significant differences between students (p>0.05), while significant differences were found in terms of destructive aggression and empathic tendency (p<0.05). There was significant difference found between schools in terms of empathic tendency (p<0.05). Significant differences were found between vocational high school and science high school, anatolian teacher high school and anatolian high school (p<0.05). Empathic tendency scores of science high school, anatolian teacher high school and anatolian high school (68,39±9,63) showed higher scores than vocational high school and general high school.
Abstract (Original Language): 
Bu çalışma ortaöğretim öğrencilerinin cinsiyet ve okul türüne göre saldırganlık düzeyleri ile empatik eğilim düzeyleri arasında farkı incelemek amacı ile yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak Çorum il merkezinde ortaöğretim kurumunda öğrenim gören rastgele yöntemle seçilmiş toplam 514 (266 erkek; 248 bayan) ortaöğretim öğrencisine, Kiper (1984) tarafından geliştirilen “Saldırganlık Envanteri” ile Dökmen (1988) tarafından geliştirilen “Empatik Eğilim Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin analizinde, “Çok Değişkenli Varyans Analizi (Manova)”, “Tek Yönlü Varyans Analizi (Anova)” ve varyans analizi sonucunda, farkın kaynağını belirlemek amacıyla “Scheffe” testi kullanılmıştır. Araştırma kapsamına alınan 514 ortaöğretim öğrencisinden elde edilen verilere göre; yıkıcı, edilgen ve genel saldırganlık puanları cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık görülmezken (p>0.05), atılgan saldırganlık puanları cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir (p<.05). Bayan öğrencilerin atılganlık puanları (56,26±9,48) erkek öğrencilerin atılganlık puanlarından (54,29±8,61) daha yüksektir. Empatik eğilim puanları cinsiyet değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir. Bayan öğrencilerin empatik eğilim puanları (68,20±10,38), erkek öğrencilerin empatik eğilim puanlarından (65,60 ± 8,56) daha yüksektir. Atılganlık ve empatik eğilim ile ilgili bulgular bayanlar lehine anlamlı çıkmıştır. Okul türü değişkenine göre, genel, edilgen ve atılgan saldırganlık ve empatik eğilim üzerine yapılan istatistiksel sonuçlar, öğrenciler arasında anlamlı farklılık göstermediğini ortaya koyarken (p>0.05), yıkıcı saldırganlık ve empatik eğilim üzerinde anlamlı bir farklılık tespit edilmiştir (p<.05). Empatik eğilim puanları lise türü değişkenine göre anlamlı farklılık göstermektedir (p<.05). Meslek Lisesi öğrencileri ile fen, anadolu öğretmen ve anadolu lisesi öğrencilerinin empatik eğilim puanları arasında anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<.05). Fen, Anadolu Öğretmen ve Anadolu Lisesi öğrencilerinin empatik eğilim puanları (68,39±9,63) Meslek Lisesi öğrencilerinin empatik eğilim puanlarından (65,63±9,98) daha yüksek olduğu ve daha fazla empatik eğilime sahip oldukları sonucu tespit edilmiştir.
57
66

REFERENCES

References: 

AĞLAMAZ, T. (2006). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Puanlarının Kendini Açma Davranışı, Okul Türü, Cinsiyet, Sınıf Düzeyi, Anne-Baba Öğrenim Düzeyi ve Ailenin Aylık Gelir Düzeyi Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Samsun: Ondokuzmayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ANDERSON, C.A., MURPHY, C.R. (2003). Violent Video Games and Aggressive Behavior in Young Women. Aggressive Behavior. 29:423-429.
CRİCK, N.R., GROTPETER, J.K. (1995). Relational Aggression, Gender, and Social Psychological Adjustment. Child Development. 66:710-722.
CÜCELOĞLU, D. (2002). Keşkesiz Bir Yaşam İçin İletişim Donanımları. İstanbul: Remzi Kitabevi (6. Basım), s.138.
CÜCELOĞLU, D. (1992). İçimizdeki Çocuk. Ankara: Remzi Kitabevi (1. Basım), s.64
DERVENT, F. (2007). Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri ve Sportif Aktivitelere Katılımla İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
DÖKMEN, Ü. (1988). Empatinin Yeni Bir Modele Dayanarak Ölçülmesi ve Psikodrama ile Geliştirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 21(1-2):155-190.
DÖKMEN, Ü. (2008). Yaşama Yerleşmek; Küçük Şeyler 3. Ankara: Remzi Kitabevi (5. Basım), s.157.
DÖKMEN, Ü. (2009). Sanatta ve Günlük Yaşamda İletişim Çatışmaları ve Empati. İstanbul: Remzi Kitabevi (5.Basım), s.157.
DURAK, N.(2006). Son Çocukluk Dönemi Öğrencilerinin Saldırganlıklarını Belirlemeye Yönelik Sosyal Uyum Düzeyinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Niğde: Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
EFİLTİ, E. (2006). Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerin Saldırganlık, Denetim Odağı ve Kişilik Özelliklerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Konya: Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ERGÜL, H.F. (1995). Sağlık Meslek Lisesi Öğrencilerinin Benlik Algı Düzeyleri ile Empatik Eğilim ve Empatik Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişki. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
FİLİZ, A. (2009). Farklı Lise Türlerindeki Öğrencilerin Empatik Eğilimleri ve Saldırganlık Düzeylerinin İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
FREEDMAN. J.L., SEARS, D.O., CARLSMITH, J.M. (1998). Sosyal Psikoloji. Ankara: İmge Kitabevi, s.239. (Çev. DÖNMEZ, A. (1989).
KAHRAMAN, H., AKGÜN, S. (2008). Empati Becerileri Eğitiminin Okul Öncesi Dönemdeki Çocukların Empati Becerilerine ve Sorun Davranışlarına Etkisi. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi. 15(1):15-23.
66
Filiz Fatma ÇOLAKOĞLU & Nadir SOLAK
KAĞITÇIBAŞI, Ç. (2005). Yeni İnsan ve İnsanlar: Sosyal Psikolojiye Giriş. İstanbul: Evrim Yayınevi 10. Basım, s.349.
KARATAŞ, Z.B. (2005). Anne Baba Saldırganlığı ile Lise Öğrencilerinin Saldırganlığı Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Çağdaş Eğitim Dergisi. 317:30-39.
KİPER, İ. (1984). Saldırganlık Türlerinin Çeşitli Ekonomik, Sosyal ve Akademik Değişkenlerle İlişkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
KÖKNEL, Ö. (1995). Kişilik: Kaygıdan Mutluluğa. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi 13. Basım, s.44.
ORHUN, A. (1992). Fair-Play Okul Sporunda Bir Eğitim İlkesidir. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri II. Ulusal Kongresi.
REHBER, E. (2007). İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Empatik Eğilim Düzeylerine Göre Çatışma Çözme Davranışlarının İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
UĞUR, A. (2007). Oluşturmacı Sosyal Bilgiler Öğretiminde Örnek Olay İncelemesi Tekniği Kullanımının Öğrencilerin Empatik Düşünme Becerilerine Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
URAL, S.N. (2010). İlköğretim Öğrencilerinin Demokratik Tutum ve Empatik Eğilim Düzeylerine Sosyal Bilgiler Dersinin Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
ŞAHİN, E.S. (2007). Psikolojik İhtiyaçları Farklı Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeyleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
TUZGÖL, M. (1998). Anne-Baba Tutumları Farklı Lise Öğrencilerinin Saldırganlık Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
YEĞEN. B. (2008). Ortaöğretim öğrencilerinin sosyal uyumları ile saldırganlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi: Kadıköy İlçesi Örneği. İstanbul: Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com