Buradasınız

DAVID HUME DÜŞÜNCESİNDE AHLAKIN ZEMİNİ OLARAK BENLİK VE KİŞİSEL ÖZDEŞLİK

IN PHILOSOPHY OF DAVID HUME, IDENTITY AND IDENTITY OF INDIVIDUAL AS GROUND OF ETIC

Journal Name:

Publication Year:

DOI: 
http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.7439
Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
In philosophical debatings about ongoing epistemology and ontology, it can be argued that identity has a more central place compared to others in terms of being deterministic. As the ethical debates are to be discussed, bringing up individual identity in the philosophical meaning is important in terms of determining of which would be moved from the ground to deal with solution of the problem. It is known that David Hume has put approaches affecting from some viewpoints on the later periods in the matters of epistemology and ethic. According to him, the way of resolving philosophical matters is to make the science of the human mind, which bases on the other sciences.From this point, Hume, trying to find solutions to the fundamental problems of philosophy starting from the principles managing the relationship between impression and design, emphasizes the necessity that these principles should be introduced in terms of understandable of human’s world of meaning.As thinking is considered as a kind of founding relationships between designs, Hume asserts that relationship between designs is not compulsory; on the contrary, principles providing the relationship are cause-and-effect, similarity and proximity at the space-time. Basic goal of philosophy is to apply these relationships to different conceptualization processes in human’s mind world.In order to be put forward whether a person has a ‘ego’ or personel identity to reveal a philosophical possibility, these principles should be main arguments. Criticizing ideas both close to his period and in the classical one, Hume to existance of soul as a substance in the individual and in the approaches to individual identity has led to discontinuities. Therefore, in this study, the matters of individual indentity and ego are to be dealt with in order to be understood from the ground up what kind of ethic approaches David Hume has and which results are to reveal from.
Abstract (Original Language): 
Süregelen epistemoloji ve metafizik ile ilgili felsefi tartışmalarda özdeşlik meselesinin, belirleyici olma açısından diğerlerine nazaran daha merkezi bir konum arz ettiği söylenebilir. Ahlak tartışmaları söz konusu olduğunda ise kişisel özdeşliği felsefi anlamda ortaya koyabilmek sorunların çözümünde hangi temelden hareket edileceğinin belirlenmesi açısından önemlidir. David Hume, epistemoloji ve ahlak konularında sonraki dönemi belli açılardan etkileyen yaklaşımlar ortaya koyduğu bilinmektedir. Ona göre felsefi meseleleri çözüme kavuşturmanın yolu diğer bilimlere de kaynaklık eden insan zihninin bilimini yapmaktır. Bu açıdan izlenim ve tasarımlar arasındaki ilişkiyi yöneten ilkelerden yola çıkarak felsefenin temel problemlerine çözüm getirmeye çalışan Hume, insanın anlama dünyasının anlaşılabilinmesi açısından bu ilkelerin ortaya konulmasının gereğini vurgulamaktadır. Düşünmenin bir tür tasarımlar arası ilişkiler kurmak olduğu düşünüldüğünde tasarımlar arası ilişkilerin zorunlu olmadığını; bilakis bu ilişkiyi sağlayan ilkelerin neden-sonuç, benzerlik ve mekan-zamanda yakınlık olduğunu belirtmektedir. Felsefenin temele hedefinin de bu ilişkileri insanın zihin dünyasında bulunan farklı kavramsallaştırma süreçlerine uygulamaktır. Bireyin bir “ben”e ya da kişisel özdeşliğe sahip olup olmadığının felsefi olarak imkânının ortaya konulabilmesi için de bu ilkelerden yola çıkılmalıdır. Bu nedenle de Hume temel yaklaşımlarında hem kendi dönemine yakın hem de klasik dönemdeki fikirleri eleştirerek bireydeki töz olarak ruhun varlığına ve kişisel özdeşliğe yönelik yaklaşımlarda süreksizliğe yol açmıştır. Bu çalışmada David Hume’un ahlak anlayışının daha temelden görülebilmesi ve ne tür sonuçlara kaynaklık ettiğinin ortaya konabilmesi için kişisel özdeşlik ve benlik konusu ele alınmıştır.
547
558

REFERENCES

References: 

ADAMSON Peter, Rıchard C. TAYLOR, İslam Felsefesine Giriş, çev. Cüneyt Kaya, Küre Yay., İstanbul, 2007.
AKPINAR Burhan, Biliş ve Üstbiliş (Metabiliş) Kavramlarının Zihin Felsefesi Açısından Değerlendirilmesi, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Volume 6/4 Fall 2011, p. 353-365, TURKEY,
ALLISON Henry E., A Kantian Reading of the First Book of The Treatise, Claredon Press, Newyork, 2008.
BROUGHTON Janet, Blackwell Guide to Hume’s Treatise, ed., Saul Traiger, Blackwell Publishing, Malden, 2006.
BUMİN Tülin, Tartışılan Modernlik; Descartes ve Spinoza, Yapı Kredi Yay., İstanbul, 1996
Descartes, Aklın İdaresi İçin Kurallar, çev. Mehmet Karasan, M.E.B. Yay., İstanbul, 1945.
Descartes, Felsefenin İlkeleri, çev. Mehmet Karasan, M.E.B. Yay., İstanbul, 1997.
ERKAN Erol, Postmodern Dönemde Ontolojik Anlam Aracı Olarak Dini Kimlik, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/8 Summer 2013, p. 1825
HUME David, İnsan Doğası Üzerine Bir İnceleme, çev. Ergün Baylan, Bilge Su Yay., İstanbul, 2009.
MACKİE J.L., Hume’s Moral Theory, Routledge pub., London, 1980.
NOAN Harold, Hume, Oneworld Publications, Oxford, England, 2007.
ÖZDEMİR Muhammet, İbn Haldun ve Hegelin Tarih Felsefelerinin Türkiye Bağlamında Anlamı, Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 8/7 Summer 2013, p. 415-428, ANKARA-TURKEY
Platon, Phaidon, çev. Suut Kemal Yetkin, Hamdi Ragıp Atademir, M.E.B. Yay., Anakara, 1945.
Platon, Sofist, çev., Cenap Karakaya, Sosyal yay., İstanbul, 2000
RUSSEL Paul, Freedoom and Moral Sentiment Hume’s way Naturalizing Respontability, Oxford university pres, Newyork, 1995.
SCHMİDT Clauda M., David Hume Reason in History, The Pennsylvanıa state of Üniversity pres, Pennsylvanıa, 2003.
STROUD Bary, Hume, Routledge Pres, London, 1977.
SWAIN Corlis Gayda, Blackwell Guide to Hume’s Treatise, ed., Saul Traiger, Blackwell Publishing, Malden, 2006.
TÜRKER Ömer, Seyyid Şerif Cürcani’nin Te’vil Anlayışı; Yorumun Metafizik, mantıki ve Dilbilimsel Temelleri, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul, 2006.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com