Buradasınız

BECKER'İN SON DÖNEM OSMANLI-TÜRK EĞİTİM REFORMUNA DAİR GÖRÜŞLERİ ÜZERİNE

ON THE BECKER'S IDEA ABOUT THE REFORM OF THE LAST TERM OTTOMAN-TURKISH EDUCATION

Journal Name:

Publication Year:

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Becker's study can be a solution for the educational problems that we can not solve even today. There had been some factors that affected the educational reforms in Turkey in those days. Those were: Europeans that living in Turkey, students sent abroad for education and effects of western countries in the Government policy and even revolutions that coming from Tanzimat. Some plans were made on the educational institutions from primary school to university in Turkey by way of the 1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesi by policy makers that directed the Tanzimat in those days. If we would like to do an educational reform in Turkey, we must consider on the cultural, moral and national values of Turkish society. It must be protected from being a society without its own strong national feelings and powerful historical connections. From the point of this view, by caring Becker's valuable educational ideas, we believe that related with either instructional or educational programs must be developed by co-operation with western countries. And these kinds of studies must carry on.
Abstract (Original Language): 
Bugün hâlâ kökenine inerek çözümleyemediğimiz ve sıkıntısını çektiğimiz eğitim problemine, Alman eğitimci ve şarkiyatçı olan C.Heinrich Becker'in (1876-1933) yaptığı araştırmanın ışık tutabileceğini düşünüyoruz. O dönemde Türkiye'de eğitim reformunun gerçekleşmesinde etkili olan bir takım faktörler vardı: Bunlar arasında ülkede yaşayan Avrupalılar, öğrenim için yurtdışına gönderilen öğrenciler, Batının etkisiyle devlet yönetimindeki değişiklikler, Tanzimat ile gelen yenilikler sayılabilir. Tanzimat'a yön veren o günkü devlet adamlarınca Türkiye'de aktiviteler kurularak 1869 Maarif-i Umumiye Nizamnamesine göre ilköğretimden üniversiteye kadar tüm eğitim kurumlarının ıslâh edilmesiyle ilgili planlar yapılmıştır. Türkiye'de bir eğitim reformunun gerçekleştirilmesi için toplumun milli, manevi ve kültürel değerleri göz önünde bulundurulmalı ve Batı kültürünün olumsuz tesiriyle Türkler arasında milli heyecanın azaltılmasına ve geçmişten gelen güçlü tarihi bağların zayıflatılarak fikri yönden Avrupalılaşmış tabakalar oluşturulmasına çalışılmamalıdır. Bu anlayış çerçevesinde Becker'in eğitim konusundaki değerli fikirleri dikkate alınarak bugünkü Türk eğitiminin hem yapısal, hem de öğretim programlarının geliştirilmesiyle ilgili olarak Batı ile kapsamlı bir işbirliğinin sürdürülmesi gerektiğine inanıyoruz.
149
154

REFERENCES

References: 

Akyüz, Y. (1999). Türk Eğitim Tarihi, 7.Baskı, İstanbul. Becker, C.H. (1916). Das Türkische Bildungsproblem.Bonn. Beydili, K. (1984). 1790 Osmanlı-Prusya İttifakı. İstanbul. Grothe, H. (1914). Deutschland, die Türkei und der Islam Leipzig. Muhtar Paşa. (1341). Maziye Bir Nazar. İstanbul.
Ortaylı, İ. (1981). II. Abdülhamit Dönemi Osmanlı İmparatorluğunda Alman Nüfuzu. Ankara.
Önsoy, r. (1982). Türk-Alman İktisadi Münasebetleri (1817-1914). İstanbul.
Schafer, C.A. (1914). Deutsch-Türkische Freundschaft. Stuttgart-Berlin.
Schmidt,
F
. (1928). "Vier Jahre als Türkischer Reformer". Aus deutscher Bildungsarbeit im Auslande Langensalza.
Turfan, R; Yazman, M.S. (1969). Tarihte Türk-Alman Dostluk İlişkileri, İstanbul.
Widmann, H. (1993): "Padagogische Beitrage zur Geschichte deutsch-türkischen Beziehungen im 20.Jahrhundert" Deutsch-türkische Gesellschaft, ev. (116). 5-12.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com