You are here

Home » Content

Eğitimde Stratejik Plan Geliştirme Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar: Çanakkale İlinde Yapılan Bir İnceleme

Problems Faced in the Process of Strategic Planning in Education: A Study Conducted in Çanakkale

Journal Name:

  • Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi

Publication Year:

  • 2004

Key Words:

Keywords (Original Language):

Author NameUniversity of AuthorFaculty of Author
Abstract (2. Language): 
Strategic planning started to be used widely after the Second World War. In the beginning it was used by the army, later business organizations used it. In 1970s, higher education institutions started to use the strategic planning as a planning approach. Public schools followed the higher education institutions and business organizations started to use the strategic planning for the purpose of planning their activities. Because of the nature of public school system, the use of strategic planning in education differs from other sectors. The purpose of this study is to find out problems associated with the strategic planning in the public schools. These problems may be grouped as theoretical, human resources, time management, judicial, and financial.
Bookmark/Search this post with
Abstract (Original Language): 
Stratejik planlama II. Dünya Savaşıyıllarında ortaya atılmış. İlk olarak askeri alanda daha sonra da işdünyasında kullanılmışolmasına rağmen yaygın olarak yükseköğretim kurumlarında uygulanması1970’li yıllarda ve diğer okul düzeylerinde uygulanması, 1980’li yıllardan sonra olmuştur. Eğitimde stratejik planlama, stratejik planlamanın diğer alanlara uygulanmasından önemli farklılıklar göstermektedir. Bu çalışmanın amacı, Türk Eğitim Sistemi’nde stratejik planlamanın uygulanmasına engel olan faktörleri belirlemektir. Literatürde, çok sayıda olmasa da, sorunlar (a) kavramsal, (b) hukuksal, (c) parasal (d) insan kaynaklarıve (e) zaman olarak sıralamıştır.
FULL TEXT (PDF): 
PDF icon arastirmax-egitimde-stratejik-plan-gelistirme-surecinde-karsilasilan-sorunlar-canakkale-ilinde-yapilan-bir-inceleme.pdf
  • 3
349-363
  • Turkish

REFERENCES

References: 

Adem, M. (1997). Eğitim planlaması.Ankara:Anı.
Aksu, M. B. (2002). Eğitimde stratejik planlama ve toplam kalite yönetimi. Ankara:
Anı.
Aypay, A. (2001). The relationship between organizational structures and faculty roles
at colleges and universities. YayınlanmamışDoktora tezi. Nashville,
Tennessee: Vanderbilt University.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı3 (2004) 349-363 362
Bircan, İ. (2002). Kamu kesiminde stratejik yönetim ve vizyon. DPT Planlama
Dergisi, 42, 11-19.
Callahan, R. E. (1996). Foreward. Peabody Journal of Education, 71(2), 1-14.
Conley. D. T. (1993). Strategic planning in America’s schools: an exploratory study. A
paper presented at the Annual Meeting of the AERA. San Francisco, CA:
April 20-24.
Cook, W. J. (1990). Strategic planninng for America’s schools. Arlington, VA:
American Association of School Administrators.
Çalık, T. (2003). Eğitimde stratejik planlama ve okulların stratejik planlama açısından
nitel değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi,11(2),
251-268.
Handscombe, R. ve Norman, P. (1989). Strategic leadership: The missing links.
London: McGraw-Hill.
Harrison, A. E. (1991). Strategic planning in a state bureaucracy. Editörlüğünü R. V.
Carlson ve G. Awkerman’ın yaptığıEducational planning: Concepts,
strategies, practices, (ss. 221-235) New York: Longman.
Kabadayı, R. (1999). Stratejik planlama ve eğitim. Verimlilik Dergisi,2, ss. 143-154.
Kaufman, R.; Herman, J. ve Watters, K. (1996). Educational planning: Strategic,
tactical, operational. Lancester, PA: Technomic.
MEB (1999). Okul gelişim modeli: Planlıokul gelişimi.Ankara: MEB APK
Başkanlığı.
Mueller, D. J. (1986) Measuring social attitudes: a handbook for researchers and
practitioners.New York: Teachers college Press.
Murphy, J. (1999). Reconnecting teaching and administration: A call for a unified
profession. UCEA Review, 40(2), ss. 1-7.
OBrien, P. W. (1991). Stratejik planning and management for organizations.
Editörlüğünü R. V. Carlson ve G. Awkerman’ın yaptığıEducational
planning: Concepts, strategies, practices, (ss. 163-176) New York:
Longman.
Psencik, K. (1991). Site planning in a strategic context in Temple, Texas. Educational
Leadership, 48(7), ss. 29-31.
Reiger, (1993). Strategic planning and public schools: An evolving practice.
Educational Planning, 9(4), 14-22.
Sibley, W. M. (1986). Strategic planning and management for change. The Canadian
Journal of Higher Education, 26(2), ss. 81-101.
GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 24, Sayı3 (2004) 349-363 363
Sny, C. (n.d.). Educational planning and evaluation. (Yayınlamamışders notları). Ohio
University.
Üstüner, I. Ş.; Ardahan, F. ve Okutmuş, E (1997a). Eğitimde stratejik planlama: Sosyal
Bilimler Meslek Yüksekokulu Bolton Koleji KarşılaştırmalıÖrneği.
Yükseköğretimde Sürekli Kalite İyileştirme: Yükseköğretimde Kalite
Sempozyumu Bildirileri. Ankara: Başkent Üniversitesi Yayınları. (ss. 135-144).
Üstüner, I. Ş., Ardahan, F. ve Okutmuş, E. (1997b). Eğitimde stratejik yönetim: Sosyal
Bilimler Meslek Yüksekokulu Örneği. IV. Eğitim Bilimleri Kongresi
Bildileri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Walton, J. (1970). The dissimilarity of educational administration. Public
Administration Review, 30(1), ss. 56-59.
Wright, P. , Pringle, C. D. ve Kroll, M. J. (1992). Strategic management: Text and
cases. Boston, MA: Allyn-Bacon.

Thank you for copying data from http://www.arastirmax.com